Αυτοδιαχειριζόμενος χώρος π. Κάμπινγκ Βούλας:’’εξετάζοντας τον Δεκέμβρη του 1944 μέσα από φωτογραφίες και φωτοκινηματογραφικά ντοκουμέντα’’

Αυτοδιαχειριζόμενος χώρος π. Κάμπινγκ Βούλας Σάββατο 19 Δεκέμβρη, στις 7:00 μμ.
Φωτοπροβολή , ανάλυση & συζήτηση με θέμα :’’εξετάζοντας τον Δεκέμβρη του 1944 μέσα από φωτογραφίες και φωτοκινηματογραφικά ντοκουμέντα’’
Του φωτογράφου-εικαστικού Μανόλη Κασιμάτη
(πολιτιστική εταιρεία ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ )
 


Η μελέτη της φωτογραφίας - ντοκουμέντου για τον Δεκέμβρη του 1944, προς εξαγωγή  ποικίλων συμπερασμάτων δεν είχε πραγματοποιηθεί λόγω του ότι για τους  ιστορικούς το βάρος της πολιτικοκοινωνικής ανάλυσης ήταν μεγαλύτερο. Από δε την πλευρά των ιστορικών της ελληνικής φωτογραφίας μάλλον  αποδεικνύεται ότι δεν έχουν καταφέρει να συνδυάζουν την έρευνα στο  φωτογραφικό και στο πολιτικοκοινωνικό πεδίο, γι' αυτό και υπάρχει τόσο  μεγάλη σιωπή ειδικά σε δύσκολες ιστορικές περιόδους.
 Όμως η ανάλυση και  των φωτογραφιών αλλά και της ίδιας της δράσης των φωτογράφων σαν  ιστορικά υποκείμενα μπορούν να προσφέρουν περιεκτικότερα δεδομένα  ανάγνωσης  του ιστορικού γίγνεσθαι.
Από την έρευνα και την ανάλυση των φωτογραφιών των Δεκεμβριανών (από την μελέτη Μανόλης Κασιμάτης "ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΟΥ `44", Αθήνα 2008) διαπιστώνεται ότι φωτογραφική κάλυψη των μαχών, τα όσα είχαν προηγηθεί και τα όσα έγιναν μετά κατέγραψαν τρεις διαφορετικές απόψεις:
      α) την άποψη των επαγγελματιών φωτορεπόρτερ Ελλήνων, των ξένων μέσων  μαζικής ενημέρωσης και άλλων  υπηρεσιών,
      β) την άποψη κάποιων απλών πολιτών που έτυχε, αν και αρκετά σπάνιο για  εκείνη την εποχή, να έχουν μαζί τους φωτογραφική μηχανή και  γ) την άποψη των στρατιωτικών φωτογράφων και κινηματογραφιστών του  βρετανικού εκστρατευτικού σώματος. Βρετανική καταγραφή AFPU / BRITISH ARMY FILM & PHOTOGRAPHIC UNIT RAFFPU / Royal Air Force Film & PHOTOGRAPHIC UNIT).

εφημεριδα ΠΡΙΝ 13/12/09 - Γιωργος Λαουτάρης "Ο Δεκέμβρης του ‘44 μέσα απ’ το φακό'

Ο Δεκέμβρης του ‘44 μέσα απ’ το φακό

http://laoutaris.wordpress.com/2010/02/03/kasimatis/

Στο δίτομο λεύκωμα Φωτογραφίζοντας το Δεκέμβρη του ‘44 ο Μανόλης Κασιμάτης ανθολογεί φωτογραφικά ντοκουμέντα από τις ημέρες που τάραξαν την Αθήνα, σχολιάζοντας τον πολιτικό ρόλο που έπαιξαν φωτογράφοι και επίσημες αρχές για τη διαστρέβλωση των πραγματικών γεγονότων.

Σημαντική συνεισφορά στην ιστορική μνήμη και φόρο τιμής στους αγωνιστές της ΕΑΜικής αντίστασης συνιστά το δίτομο φωτογραφικό λεύκωμα του Μανόλη Κασιμάτη Φωτογραφίζοντας το Δεκέμβρη του ‘44, το οποίο εκδόθηκε και κυκλοφορεί απ’ την Πολιτιστική Εταιρεία Φωτογραφίζοντας. Το λεύκωμα παρουσιάζει σημαντικά φωτογραφικά ντοκουμέντα από τα γεγονότα που συντάραξαν την Αθήνα πριν από ακριβώς 65 χρόνια και που καθόρισαν την πορεία της χώρας προς τον εμφύλιο πόλεμο. Παράλληλα με τις εικόνες, περιέχεται πλήρες ιστορικό των γεγονότων, με όλα τα στοιχεία που ήρθαν από τότε στην επιφάνεια.
Το λεύκωμα του Μανόλη Κασιμάτη συμπληρώνει ένα κενό της βιβλιογραφίας, τη μελέτη των φωτογραφικών ντοκουμέντων του Δεκεμβρίου του 1944. Αν στις μέρες μας μια φωτογραφία συχνά «επιστρατεύεται» για την αποκάλυψη ή τη συσκότιση της αλήθειας, τότε μπορεί να καταλάβει κανείς τη δύναμη και την επιρροή που ασκούσε το μέσο κατά τη δεκαετία του ‘40, ελλείψει τηλεόρασης ή διαδικτύου. Όπως συνάγεται από τα στοιχεία που προσκομίζει ο συγγραφέας, η χρήση των φωτογραφιών της εποχής αξιοποιήθηκε πολιτικά για να απομονώσει τις δυνάμεις του ΕΑΜ, να αποκρύψει τις ωμότητες του αγγλικού και του εθνικού στρατού αλλά και να συκοφαντήσει το ρόλο των κομμουνιστών στην αντίσταση και την απελευθέρωση.
Ποιοι βρίσκονταν όμως πίσω από το φακό; Σοβαρή συμβολή του λευκώματος είναι η αποκατάσταση του ονόματος των φωτογράφων, οι οποίοι συνήθως λόγω παρέλευσης των χρόνων καταδικάζονται στη λήθη. Έτσι, το λεύκωμα περιέχει αναλυτικά βιογραφικά για κάθε γνωστό φωτογράφο. Έχει ενδιαφέρον ότι ο μόνος αναγνωρισμένος φωτογράφος που κατέγραψε και την πλευρά των ανταρτών είναι ο Βασίλης Τσακιράκης, του οποίου φωτογραφία είναι και η εικονιζόμενη στο κέντρο.
Σήμερα, με τα στοιχεία που έχει αποκαλύψει η έρευνα είναι δυνατό να ανασκευαστεί η παραποιημένη ιστορία. Πέρα όμως από την ιστορική γνώση και αποκατάσταση, το λεύκωμα προσφέρει λαβή για να σκεφτούμε και τη σημερινή ιδεολογική χρήση της φωτογραφίας. Έστω κι αν έχουν αλλάξει τα μέσα, ακόμα και σήμερα η φωτογραφία χρησιμοποιείται κατά κόρον ως πειστήριο για θηριωδίες ή ιστορικά συμβάντα. Πόσες άραγε απ’ αυτές τις εικόνες είναι αληθινές και πόσες έχουν «στηθεί» για να κεντρίσουν την ευαισθησία εκατομμυρίων αναγνωστών; Το συμπέρασμα που βγαίνει από το λεύκωμα Φωτογραφίζοντας το Δεκέμβρη του ‘44 είναι ότι η φωτογραφία δεν έχει την αντικειμενικότητα που της αποδίδεται, αλλά γίνεται υποχείριο των εξουσιών.
Να σημειωθεί ότι στην προσεγμένη έκδοση περιλαμβάνονται σαν ένθετα και τέσσερις επανεκδόσεις σημαντικών ντοκουμέντων: Το προπαγανδιστικό φυλλάδιο των αντιδραστικών που εκδόθηκε το Σεπτέμβριο του 1945 το οποίο παρουσίαζε τα υποτιθέμενα «εγκλήματα» των κομμουνιστών, η μπροσούρα – απάντηση που εξέδωσε το ΕΑΜ, η έκθεση της ιατροδικαστικής υπηρεσίας για το συνολικό αριθμό των θυμάτων του Δεκεμβρίου και τέλος, ένα φυλλάδιο φοιτητών της Αρχιτεκτονικής απ’ τη δεκαετία του ‘70 για τη σχέση πολεοδομίας και τη δημόσιας τάξης. ......

φωτογραφία: Βασίλης Τσακιράκης
ΤΑ «ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΕΑΜ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Τίνος είναι το πτώμα;

Η παραπάνω φωτογραφία της Βούλας Παπαϊωάννου τυπώθηκε σε προπαγανδιστικό φυλλάδιο με τίτλο Αυτό είναι το ΚΚΕ-ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στην Ελλάδα με τη λεζάντα «το κοριτσάκι αυτό ανευρίσκει τον πατέρα του εις θέσιν στην Καισαριανή». Οι νικητές της μάχης του Δεκέμβρη ξεκίνησαν εκστρατεία συκοφάντησης και παραπληροφόρησης, ώστε να παρουσιάσουν τα «εγκλήματα» του ΕΑΜ.
Σε φυλλάδιο που κυκλοφόρησε το ΕΑΜ σαν απάντηση στο παραπάνω συκοφαντικό φωτογραφικό λεύκωμα με τίτλο Το ελληνικό ΚΑΤΥΝ (και τα δύο περιέχονται στο λεύκωμα Φωτογραφίζοντας το Δεκέμβρη του ‘44 του Μανόλη Κασιμάτη) αποκαθίσταται η αλήθεια: «Χιλιάδες είναι τα θύματα. Θάφτηκαν όπως όπως στις αυλές, έξω από τις εκκλησίες, στα πεζοδρόμια, στα οικόπεδα. Όταν υποχώρησε ο ΕΛΑΣ και μπήκαν οι Άγγλοι, όλα αυτά τα αμέτρητα πτώματα ξεθάφτηκαν και φορτώθηκαν σε αυτοκίνητα. Βρέθηκαν έτσι στο Περιστέρι ή στην Κυψέλη ή στα Τουρκοβούνια ακρωτηριασμένα χωρίς μάτια ή μύτες. Και κλήθηκαν οι συγγενείς τους να παραλάβουν το πτώμα «του κατακρεουργηθέντος υπό υπό των ΕΛΑΣιτών» δικού τους. Για να πιάσει πιο πολύ η ιστορία, διάδοσαν κατάλληλα πως οι συγγενείς εκείνων που σκοτώθηκαν από τους ΕΛΑΣίτες θα πάρουν σύνταξη, ενώ εκείνοι που σκοτώθηκαν από αδέσποτες (δηλαδή από τα αεροπλάνα, ακνόνια, τανκς κ.λπ.) δεν παίρνουν τίποτα. Έτσι ο καθένας είχε συμφέρο να παρουσιάσει το δικό του σαν θύμα των ΕΛΑΣιτών [...] Αν πάλι, κανένας τίμιος άνθρωπος δεν ήθελε να γίνει όργανο της προδοτικής κλίκας των συκοφαντών -παρόλες τις υποσχέσεις για σύνταξη- τότε χρησιμοποιούσαν την απειλή «είσαι κουκουές!»».
Πολλά από τα πτώματα που εκτέθηκαν σαν κατακρεουργηθέντα ήταν λοιπόν άτομα που σκοτώθηκαν στη μάχη και τραυματίστηκαν. Εκτεταμένες ήταν οι εκταφές ανθρώπων που κατέληξαν από διάφορες αιτίες και που έπειτα εκτέθηκαν δημόσια «προς αναγνώρισιν». Ειδικά συνεργεία έπιαναν δουλειά ώστε να ακρωτηριάζουν τα πτώματα και έτσι τα σώματα να παρουσιάζονται σε άθλια κατάσταση.
Εδώ έπαιξαν βαρυσήμαντο ρόλο οι φωτογράφοι που κλήθηκαν από τις αρχές με τη μηχανή τους να απαθανατίσουν αυτά τα στημένα στιγμιότυπα φρίκης, με τα πτώματα των «εκτελεσθέντων και βασανισθέντων υπό των δολοφόνων του ΕΛΑΣ». Κάτω από τις στημένες φωτογραφίες έμπαινε έπειτα μια παραπλανητική λεζάντα όπως της παραπάνω φωτογραφίας και έτσι ολοκληρωνόταν η προπαγάνδα.
Πέρα από τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, καταγράφηκαν και παραδείγματα επινόησης ολόκληρων μύθων. Συγκεκριμένοι άνθρωποι παρουσιάστηκαν από τις εφημερίδες της εποχής και τις αρχές σαν εκτελεσθέντες από τους αντάρτες, ενώ βρίσκονταν ακόμα στη ζωή!

Ο λαός της Αθήνας στήνει οδοφράγματα για να εμποδίσει τα αγγλικά στρατεύματα

ΔΥΣΠΡΟΣΙΤΑ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
Σπάνια είναι τα φωτογραφικά στιγμιότυπα από το Δεκέμβρη του 1944, τα οποία να απεικονίζουν την πλευρά των ανταρτών, όπως αυτό δίπλα, τραβηγμένο από άγνωστο φωτογράφο. Όπως σημειώνει και ο συγγραφέας, μέχρι το 1974 η κατοχή ντοκουμέντων αριστερού προσανατολισμού συνιστούσε ενοχοποιητικό πειστήριο και κατ’ αυτό τον τρόπο έχουν χαθεί αναρίθμητα στοιχεία της αντίστασης.
Αντίθετα, έχουν σωθεί κατά κύριο λόγο τα ντοκουμέντα της νικήτριας πλευράς, από φωτογράφους που βρίσκονταν στο μισθολόγιο των ξένων στρατών και υπηρεσιών στην Ελλάδα (όπως η Βούλα Παπαϊωάννου) και που εστίαζαν στο θέμα τους κατά κύριο λόγο με πολιτική υστεροβουλία.
Τα διασωθέντα τεκμήρια της αντίστασης βρίσκονται θαμμένα στα αρχεία του κράτους, στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και σε διάφορα αρχεία συλλόγων και κομμάτων, μερικά από τα οποία είναι προσβάσιμα και άλλα όχι. «Η διαφάνεια για πρόσβαση και μελέτη των ιστορικών κειμηλίων του αγώνα του ελληνικού λαού για δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία και ελευθερία πρέπει να είναι αυτονόητη από όλους» υπογραμμίζει ο Μανόλης Κασιμάτης, σημειώνοντας πως η εταιρεία Φωτογραφίζοντας συντονίζει μια προσπάθεια συλλογής και συγκέντρωσης όλων των φωτογραφικών ντοκουμέντων.
Γιώργος Λαουτάρης
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν, 13-12-2009)

εισηγηση: Ψάχνοντας και ξαναδιαβάζοντας φωτογραφίες και ντοκουμέντα

Ψάχνοντας και ξαναδιαβάζοντας φωτογραφίες και ντοκουμέντα
και καταγράφοντας τους φωτογράφους της μάχης της Αθήνας τον Δεκέμβρη του 1944.
Μέχρι σήμερα η μελέτη της φωτογραφιας ντοκουμέντου για τον Δεκέμβρη προς εξαγωγή ποικίλων συμπερασμάτων δεν έχει πραγματοποιηθεί λόγω του ότι για τους ιστορικούς το βάρος της πολιτικοκοινωνικής αναλύσης ήταν μεγαλύτερο. Από την πλευρά των ιστορικών της ελληνικής φωτογραφίας μάλλον αποδεικνυεται οτι δεν εχουν καταφέρει να συνδυάζουν την έρευνα και στο φωτογραφικό και στο πολιτικοκοινωνικό πεδίο, γι' αυτό και υπάρχει τόσο μεγάλη σιωπή ειδικά σε δύσκολες ιστορικές περιόδους. Ομως η ανάλυση και των φωτογραφίων αλλά και της ίδιας της δράσης των φωτογράφων σαν ιστορικά υποκείμενα μπορούν να προσφέρουν πολύ περιεκτικότερα δεδομένα ανάγνωσης του ιστορικού γίγνεσθαι.
Την φωτογραφική κάλυψη των μαχών τα όσα είχαν προηγηθεί και τα όσα έγιναν μετά κατέγραψαν δύο διαφορετικές άποψεις από τη μια η άποψη των περισσότερων επαγγελματιών φωτορεπόρτερ Ελλήνων και ξένων μέσων μαζικής ενημέρωσης και αλλων ξένων υπηρεσιών και από την άλλη η άποψη κάποιων απλών πολιτών που έτυχε, αν και αρκετά σπάνιο για εκείνη την εποχή η να έχουν μαζί τους φωτογραφική μηχανή
Απο την πλευρα του ΕΛΑΣ παρόλο που υπήρχε το φωτοκινηματογραφικό συνεργείο του (αναφέρω τα ονοματα του συνεργείου Δημήτρης Μεγαλίδης επικεφαλής κινηματογραφιστης-ζωγραφος και οι Νυσιριου και Παπαδούκας φωτογράφοι-οπερατέρ) δεν έχει βρεθεί κάποιο ντοκουμέντο που να πιστοποιεί την παρουσία του στην Αθήνα
Ετσι οι δημοσιευμένες φωτογραφίες που υπάρχουν ως καταγεγραμμένα ντοκουμέντα του Δεκέμβρη είναι ως επι το πλείστον απο την νικήτρια πλευρά ενω απο την ηττημένη πλευρά υπάρχουν λίγα δείγματα. Είναι αναγκαίο να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα η πολιτική κατάσταση από 1945 έως το 1974 μόνο ομαλή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί φυλάκισεις, βασανισμοί, διώξεις, εξαφάνισεις, εκτέλεσεις, εξορίες ήτανε κυρία χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας , η δε εύρεση και κατοχή διαφόρων ντοκουμέντων αριστερής προέλευσης ήταν πειστήριο για την καταδίκη των κατόχων των και ετσι πολλά ντοκουμέντα καταστράφηκαν.
Ντοκουμεντα υπάρχουν, μερικά είναι θαμμένα στα αρχεία του κράτους, υπουργεία εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης ενω κάποια άλλα που φυλάσσονται σε άλλες κρατικές υπηρεσίες είναι μερικώς προσβάσιμα. Κάποια βρίσκονται σε αρχεια διαφόρων πολιτικών κομμάτων και πάλι όμως και από αυτά κάποια είναι προσβάσιμα και κάποια όχι. Αντίστοιχα προσβασιμα(η γίνονται συντομως) είναι τα φωτοαρχεια απο συλλογές διαφόρων Μουσείων και ιδρυμάτων.
Η διαφάνεια στην πρόσβαση για τη μελέτη όλων αυτών των ιστορικών κειμηλίων του αγώνα του ελληνικού λαού για δημοκρατία λαϊκή κυριαρχία και ελευθερία πρέπει να είναι αυτονόητη από όλους.
Μερικές επιδιώξεις της μελέτης είναι:
- η εύρεση και πιστοποιήση των ονομάτων των φωτογράφων η αποκατάσταση τους και ταυτόχρονα αξιολόγηση του έργου τους,
- να καταγραφούν οι υπηρεσίες που ορισμένοι φωτογράφοι εκείνης περιόδου προσεφεραν στις ξένες αποστολές,
- η αφορμή να αναζητηθούν και άλλα στοιχεία για όσους (ειδικώτερα για νεους φωτορεπορτερ) θέλουν να μάθουν τι συνέβη εκείνη την περίοδο (το πριν και και μετά),
- να ερευνηθούν οι δυνατότητες δημιουργίας ενός κώδικα δεοντολογίας των επαγγελματιών φωτογράφων και η τήρηση του,
- να αναλυθεί η λειτουργία των διαφόρων φωτογραφικών αρχείων των μουσείων και αντίστοιχα των ιδιωτικών συλλόγων
- να γινει προσπαθεια συγκεντρωσης ψηφιακών αντιγράφων ολων των ντοκουμέντων της συγκεκριμένης περιοδου (και οχι μονο) και παράλληλα να δημιουργηθεί μια κοινη βάση των δεδομένων προσβασιμη στους ενδιαφερομενους μελετητες
Πιο συγκεκριμένα για τα φωτογραφικά αρχεία αναφέρω τα εξης
στήν ΕΡΤ βρίσκεται το αρχείο Πετρού Πουλιδη (η βάση δεδομένων των φωτογραφιων του έχει ήδη ανέβει στο διαδίκτυο)
ο Πέτρος Πουλιδης που θεωρείται από τους πιο παλιούς φωτορεπόρτερ απο το 1912-4 (αν και η περίοδο της κατοχής είναι η πλέον αδιευκρίνιστη για τη ζωή του) συνεχισε τη δραστηριότητα του κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης και μετά.
Στο μουσείο Μπενάκη υπάρχουν τα αρχεία του Δημήτρη Χαρισιαδη και Βούλας Παπαϊωάννου και οι δύο όμως φωτογράφισαν το μετά και τους νεκρούς. Η λειτουργία τους να έχουν τη φωτογραφική μηχανή την υπηρεσία της αυτό μεγαλείοτητας την προπαγάνδα είναι ολοφάνερη αν και ορισμένοι ιστορικοί της φωτογραφίας τους κατατάσσουν στους πρωτοπόρους της λεγόμενης ανθρωπιστικής φωτογραφίας στην Ελλάδα.
Ο μεν Χαρισιαδης δούλεψε απο το 1944-1956 για λογαριασμό των ξένων αποστολών βοήθειας (πολιτικοικονομικοστρατιωτικής) η δε Παπαϊωάννου δούλεψε έχοντας η ίδια την διεύθυνση των φωτογραφικών τμημάτων των αποστολών βοήθειας. (Και πολλοί φωτορεπόρτερ δούλεψαν φανερά η κρυφά για λογαριασμό των Αποστολών Βοηθείας)
Στο φωτογραφικό αρχείο του ΕΛΙΑ υπάρχουν(ηδη οι βάσεις δεδομένων εχουν ανεβει στο διαδίκτιο) το φωτο-αρχειο του Δημήτρη Παπαδήμου.Ο Παπαδήμος υπηρέτησε το ελληνικό στρατό στην Αιγυπτο σαν πολεμικός φωτογράφος πήγε στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης και των Δεκεμβριανών και ήταν ο πρώτος που κατέγραψε εκτός των άλλων αναλυτικά και τα συνθήματα στους τοίχους των σπιτιών εκεινης της περιόδου , το φωτο-αρχείο ενός φωτοερασιτέχνη του Γιώργο Βαφιαδάκη, μέρος του φωτο-αρχείου του φωτορεπορτερ Βασίλη Τσακιράκη ο οποίος είναι και ο μοναδικός μέχρι στιγμής που κατέγραψε περισσότερο και την πλευρά του ΕΛΑΣ. Επίσης υπάρχουν οι φωτογραφίες από το λεύκωμα του αμερικανού φωτορεπορτερ Κέσελ, του φωτορεπόρτερ Σπύρου Χαλκίδη και λίγες του φωτορεπόρτερ Κυριάκου Κουρπέτη
Στο φωτογραφικό αρχείο του πολεμικού Μουσείου υπάρχουν περιπου 330-340 φωτογραφίες αρκετές απο αυτες εθνικιστικού περιεχομένου εκ των οποίων οι 150-170 που προέρχονται απο το Βρετανικο Πολεμικό Μουσειο οι υπόλοιπες ειναι διαφόρων Ελλήνων φωτογράφων χωρίς τεκμηρίωση.
Στο φωτογραφικό αρχείο-συλλογη του Νίκου Τολη υπάρχουν πάρα πολλές από το πρακτορείο Ηνωμένοι φωτορεπόρτερ και απο τον φωτορεπορτερ Θωμα Ιωνά και αναμενουμε κάποια μελέτη σε συνεργασια με το φωτογραφικό αρχειο-συλλογη Μιχαλη Τσάγκαρη.
Αρκετές υπάρχουν στα φωτογραφικά αρχεία των αντιστασιακών οργανώσεων , κυρίως όμως είναι αναμνηστικές μαχητών του ΕΛΑΣ και από καταστροφές.
Αρκετές φωτογραφίες βρέθηκαν σε βιβλία παλαιά και νέα, οι περισσότερες ασχημα εκτύπωμένες και χωρίς καθόλου να υπάρχουν στοιχεία φωτογράφων αν και συγκρίνωντας καταφεραμε να πιστοποιησουμε κάποιες απο αυτές . Να σημειωθεί τέλος ότι υπάρχουν φωτογραφίες και από την ιατροδικαστική υπηρεσία αλλά δυστυχώς είναι διασκορπισμένες και χρειάζεται παραπέρα ερευνα.
Στη μελέτη υπάρχει ειδικό κεφάλαιο για την φωτογράφιση των πτωμάτων - πτωματολογία (παράλληλα με το παιχνιδι των αριθμώνν) και την χρησιμοποίηση τους στα μμε και αντίστοιχο κεφάλαιο αφιερωμένο στον ρολο της λεζάντας της φωτογραφίας.
ενδεικτικό ενα μικρο αποσπασμα απο μια συνεντευξη μας με τον φωτογραφο Κωστα Μπαλάφα:
-χρειάζεται η λεζάντα του φωτογράφου κατω απο την φωτογραφία;
Ο ρόλος του φωτογραφου της επικαιρότητας είναι δύσκολος.Στην φωτογραφία η λεζάντα ειναι απαραίτητη και αυτό γιατί μπορεί να διαφοροποιησει τα πράγματα.Ειναι εγκληματικό η φωτογραφία να εξυπηρετεί δουλικά τον λόγο.Ο υπεύθυνος φωτογράφος πρέπει να έχει υπεύθυνη γνώμη στο κείμενο που ακολουθεί.
Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω για την βοήθεια
το ΕΛΙΑ και την υπευθυνη του φωτογραφικού αρχείου κ. Χατζηγεωργίου
το μουσείο Μπενάκη και την υπεύθυνη του φωτογραφικού αρχείου κ. Τσιργιαλου
τους υπευθυνους των φωτογραφικων αρχείων-συλλογές τους
κ. Νίκο Τόλη και κ. Μιχάλη Τσάγκαρη
τους υπευθύνους των φωτογραφικών αρχείων
της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης, Πανελληνίου Συνδέσμου Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης, Εταιρία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων, και Βιβλιοθήκη Εθνικη Αντισταση,
τον ιστορικο της φωτογραφιας κ Αλκη Ξανθάκη
θερμά ευχαριστώ την ιστορικό κ. Τ. Βερβενιώτη,
τον συμμαθητη και συνοδοιπόρο Βασίλη Ζιάγκα
τέλος τιμώ τον βραχοτσακισμένο καπετάνιο Στέλιο
και την σύντροφο του στις ατέλειωτες φορτούνες Ασπασία.

Ακολουθεί 25λεπτο βιντεο με ενδεικτικές φωτογραφίες των γεγονότων του Δεκέμβρη του 44.

Πρωτη ανακοινωση στη ημεριδα "ιστορικες φωτοσυναντησεις" στα ΚΥΘΗΡΑ
και αντιστοιχο αρθρο στο μπλοκ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ στις 6/10/2009

Δεκεμβρης 1944, Φωτογραφοι και αριθμοι θυματων...

αγνωστος φωτογραφος

βασιλης τσακιρακης - φωτογ. αρχειο ΕΛΙΑ



εγγλεζος στρατιωτικος φωτογραφος
- φωτογ. αρχειο ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ


αγνωστος φωτογραφος

συνολικοι αριθμοι νεκρων απο κυβερνητικη αναφορα- εκδοση 1968
ελληνες στρατιωτικοι 2591
σωματα ασφαλειας 769
εγγλεζοι 237
συνολο 3597

Μαχητες ΕΛΑΣ 1200

απο στοιχεια ιατροδικαστικης υπηρεσιας αθηνων
εκτελεσθεντες πολιτες νεκροι 1697 (128 στρατιωτικοι+σωματα ασφαλειας)
απο αλλες αιτιες πολιτες νεκροι 916
νεκροι ελασιτες 254
 συνολο 2867

ΦΩΤΟ-ΓΡΑΦΙ-ΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΟΥ `44

φωτογραφικη μελετη: ΦΩΤΟ-ΓΡΑΦΙ-ΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΟΥ `44
                                                                ΑΘΗΝΑ 2008

για πρωτη φορα μετα 65 χρονια καταγραφονται
ονομαστικα σχεδον το συνολο των φωτογραφων
και οι οποιοι πιστοποιημενα συμμετειχαν με τον ενα η τον αλλο τροπο
στην οπτικη καταγραφη των γεγονότων

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Φωτο-γραφι-ζοντας τον Δεκέμβρη του 1944 ....... σελίδα 9
Περί τα των φωτογράφων.... ....... σελίδα 11
Βιογραφικά φωτογράφων ....... σελίδα 13
Διάφορες σφραγίδες φωτογράφων .......σελίδα 19
Δείγματα περιγραφής φωτογραφιών νεκρών από βιβλία και περιοδικά....σελίδα 24
Τηλεγραφικά νέα .......σελίδα 27
Ιστορική καταγραφή της έναρξης των γεγονότων του Δεκέμβρη ....... σελίδα 30
ΑΦΙΣΣΕΣ & ΠΡΟΚΗΡΥΞΕΙΣ ....... σελίδα 42
Οι αντίπαλοι της μάχη της Αθήνας του `44 ....... σελίδα 60
Περιγραφή των γεγονότων από “δεξιά” ....... σελίδα 62
Αναφορά των γεγονότων από “αριστερά” ....... σελίδα 68
Φωτογραφικά λευκώματα που υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες από τον Δεκέμβρη ..σελίδα 74
Φωτογραφίες λίγο πριν από τα γεγονότα του Δεκέμβρη ......σελίδα 79
Οι μάχες ....... σελίδα 99
Τραυματίες ....... σελίδα 161
Συλλήψεις ....... σελίδα 166
Η Ακρόπολη και ο Παρθενώνας στην μάχη του Δεκέμβρη ....... σελίδα 177
Φωτογραφίες μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη ...... σελίδα 202
Φωτογραφίες ελέγχων...και φωτογραφίες συνθημάτων ...... σελίδα 273
Ξένος τύπος και άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης ....... σελίδα 280
Διώξεις του “αριστερού” ελληνικού τύπου ....... σελίδα 284
Δημοσιεύσεις για τα αίτια του Δεκέμβρη ....... σελίδα 286
Oι απώλειες της μάχης ....και η αριθμολογία ....... σελίδα 293
ΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ και φωτογραφία ....... σελίδα 297
Φωτογραφίες νεκρών και δημοσιεύσεις εφημερίδων και βιβλίων ....... σελίδα 299
Φωτογραφίες ομήρων ....... σελίδα 373
Πηγές ....... σελίδα 381

Φωτο-γραφι-ζοντας τον Δεκεμβρη του 44
Σελιδες 388 --συμπεριλαμβανονται ολες οι μικρες εκδοσεις--
http://biblionet.gr/book/147437/%CE%9A%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82,_%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%BB%CE%B7%CF%82/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82_%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%2744

Ξαναβλεποντας φωτογραφικες μαρτυριες του δεκεμβρη 1944

december 1944 from manos kasimatis on Vimeo.
για μεγαλυτερη διασταση/αναλυση της προβολης πατηστε κλικ στον κατωτερω συνδεσμο
december 1944 on Vimeo

Φωτογράφοι που φωτογράφησαν τον Δεκέμβρη του 1944

Πουλίδης Πέτρος,
Τσακιράκης Βασίλης,
Χαλκίδης Σπύρος,
Παπαδήμος Δημήτρης,
Βαφιαδάκης Γιώργος,
Κουρμπέτης Κυριάκος,
Τριανταφύλλου Δημήτρης,
Φλώρος Δημήτρης,
Φωτεινόπουλος Δημήτρης,
Μάρτογλου Ευριπίδης,
Αδελφών Μεγαλοοικονόμου,
Ιωνάς Θωμά,
Παπαϊωάννου Βούλα, -- φωτογράφος της UNRRA
Χαρισιάδης Δημήτρης --διευθυντης του φωτογραφικου τομεα της αγγλικης υπηρεσιας προπαγανδας
(A.G.I.S.photo unit/ A Greek Information Servise)
Ελληνες φωτογράφοι εκ μέρους του στρατού
και αγνώστοι....

Εγγλέζοι στρατιωτικοί φωτογράφοι(Army Film and Photographic Unit/ A.F.P.U)
Lambton-Cyril Burn
Oulds C. D.
Hopkinson Peter /φωτοκινηματογραφιστης
Herbert Mc Williams
Murrey Smith

Εγγλέζοι φωτοδημοσιογράφοι
Gilmor G. R.

Αμερικάνοι φωτογράφοι
Kessel Dmitri
 
η ερευνα συνεχιζεται...

Δεκέμβρης '44 Οι μάχες στις γειτονιές της Αθήνας Γιώργος Μαργαρίτης, Μιχάλης Π. Λυμπεράτος, Μενέλαος Χαραλαμπίδης, Ζέτα Τζαβάρα, Βασιλική Λάζου, Μανόλης Κασιμάτης, Μαρία Μάλλιου, κ.ά. επιμέλεια: Βασίλης Καρδάσης, Αρτέμης Ψαρομηλίγκος Ελευθεροτυπία, 2010 192 σελ. ISBN 978-960-9487-39-9, [Κυκλοφορεί]

Η αιματηρή επίθεση ενάντια στους διαδηλωτές του ΕΑΜ στην πλατεία Συντάγματος, στις 3 Δεκεμβρίου 1944, αποτέλεσε την πρώτη φάση της μεγάλης στρατιωτικής αναμέτρησης που διήρκεσε 33 ολόκληρες ημέρες και έμεινε γνωστή ως "Η μάχη της Αθήνας". Η αποφασιστικότητα των Βρετανών να γενικεύσουν τη σύγκρουση και να τη διεξαγάγουν μέχρις εσχάτων και η επαμφοτερίζουσα στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ -σε σχέση με τα όρια που όφειλε να προσλάβει η σύγκρουση αυτή- καθόρισαν το συσχετισμό των στρατιωτικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας. [...] Περιέχονται τα κείμενα: - Γιώργος Μαργαρίτης, "Η μάχη της Αθήνας: στρατιωτικές επιχειρήσεις από 4 Δεκεμβρίου 1944 ως 6 Ιανουαρίου 1945" - Μιχάλης Π. Λυμπεράτος, "Οι μάχες στο Σωτηρία και στου Μακρυγιάννη, στην Αθήνα των Δεκεμβριανών" - Ζέτα Τζαβάρα, "Ο Δεκέμβρης του 1944 μέσα από την αρθρογραφία των εφημερίδων της εποχής" - Βασιλική Λάζου, "Ο επισιτισμός της Αθήνας κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, η μάχη της διατροφής και η μάχη της προπαγάνδας" - Μανόλης Κασιμάτης, "Ερευνώντας, αναλύοντας και καταγράφοντας τις φωτογραφίες-ντοκουμέντα και τους φωτογράφους των Δεκεμβριανών" - Μαρία Μάλλιου, "Το ανυποψίαστο θύμα: η δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη" - "Μαρτυρίες για τις μάχες της Αθήνας" (επιλογή κειμένων: Βασιλική Λάζου)

Φωτογράφοι και φωτογραφίες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου 1973

Το βράδυ της 17ης Νοεμβρη 1973 φωτογράφιζαν οι:

Αλέκος Βουτσαράς ,
Βασίλης Καραμανώλης ,
Αριστοτέλης Σαρρηκώστας ,
Νίκος Φλώρος,

Κατά την διάρκεια των γεγονότων του Νοέμβρη φωτογράφιζαν επίσης και οι:
Ντίμης Αργυρόπουλος ,
Παύλος Αναγνωστόπουλος (τραυματίας απο σφαίρα)
Κώστας Αναγνωστάκης,
Βασίλης Καραγιώργος και άλλοι...

η έρευνα συνεχίζεται

πρωτη αναρτηση: Νοεμβρης 2009

Για την φωτογραφία στην ΚΑΤΟΧΗ/Μ. ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ

Λίγα λόγια για την φωτογραφία στην ΚΑΤΟΧΗ σαν ελάχιστο φόρο τιμής στους φωτογράφους εκείνης της περιόδου.
Με την αποχώρησή τους από την Ελλάδα, τα συμμαχικά στρατεύματα κατέστρεψαν τις φωτογραφικές εγκαταστάσεις της Kodak, για να μην πέσουν στα χέρια των Γερμανών. Η Kodak παρέμεινε κλειστή σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, με συνέπεια να είναι δυσχερής η ανεύρεση φιλμ και φωτογραφικού εξοπλισμού. Μετά την κατάληψη της Αθήνας, οι Γερμανοί κατέσχεσαν όλο το κινηματογραφικό καί φωτογραφικό υλικό του Αλβανικού πολέμου, πού βρισκόταν στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, για το οποίο δεν είχε ληφθεί μέριμνα προφύλαξης. Παράλληλα, απαγόρευσαν, με την ποινή του θανάτου, να φωτογραφίζονται οι δράσεις τους.
Το 1943 τραυμάτισαν, στήν προσπάθειά του νά φωτογραφίσει, τον φωτορεπόρτερ Πέτρο Πουλίδη (Αρχείο ΕΡΤ) και αργότερα, για τον ίδιο λόγο, εκτέλεσαν τον γιο του Γεώργιο. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί επαγγελματίες φωτογράφοι αναγκάστηκαν νά κάνουν άλλα επαγγέλματα, για νά ζήσουν. Αλλοι φωτορεπόρτερ - φωτογράφοι που φωτογράφισαν την Κατοχή ήταν :
ο Μανώλης Μεγαλοοικονόμου, ο Κώστας Μεγαλοοικονόμου, ο δημοσιογράφος Κώστας Παράσχος, ο Βασίλης Τσακιράκης /ΕΑΜ, ο Ιωάννης Μπίρης, ο Σπύρος Χαλκίδης, ο Ευριπίδης Μάρτογλου, ο Κυριάκος Κουρμπέτης, οι Ηνωμένοι Φωτορεπόρτερ, ο Δήμος Πατρίδης, που συνεργάστηκε με τον Ερυθρό Σταυρό και φωτογράφισε στα νοσοκομεία, όπως και η Βούλα Παπαϊωάννου, ο Δημήτρης Χαρισιάδης, και η Λιλή Αλιβιζάτου.
Επίσης, μια ομάδα αστυνομικών της εγκληματολογικής υπηρεσίας υπό τον Αριστοτέλη Κουτσουμάρη φωτογράφισε τις συνθήκες της Κατοχής. Στά δύσκολα αυτά χρόνια πέθαναν οι φωτορεπόρτερ-φωτογράφοι, Δημήτρης Γιάγκογλου και Νίκος Σούτσος.
Ενδεικτικά, φωτογραφίες και πληροφορίες σχετικές περιλαμβάνονται στα βιβλία: ΑΙ ΑΘΗΝΑΙ του Κωνσταντίνου Μπίρη, ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ του Βάσου Μαθιόπουλου, στη μελέτη ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, ΜΟΝΑΔΕΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ του Άλκη Ξανθάκη, σε μονογραφίες φωτογράφων κ.ά.
Φωτογραφικό υλικό βρίσκεται σε αρχεία μουσείων, ιδρυμάτων και φορέων:
ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ, ΙΦΑΝΕ, ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ, ΕΘΝΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ, ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΑΣΚΙ, ΠΕΑΕΑ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-ΑΡΧΕΙΟ ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ, ΕΔΙΑ ,
στο αρχείο της Αργίνης Γούτου, καθώς και στα φωτογραφικα αρχεία που έχουν συγκεντρώσει οι συλλέκτες:  Νίκος Τόλης, Μιχάλης Τσάγκαρης, Νίκος Πολίτης κ.ά.
επίσης υπάρχουν και εξιδεικευμένοι συλλέκτες φωτοντοκουμέντων / σελίδα στο facebook:
 WWII vehicles  in Greece
Συλλογή στοιχείων : ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ

“ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΟ ΄44 ΚΑΙ ΜΕΤΑ”. ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ “Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ”

 Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ  “Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ” 
 σας προσκαλεί στην έκθεση
 “ΕΙΚΟΝΕΣ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ  ΤΟ ΄44  ΚΑΙ  ΜΕΤΑ”
με  φωτογραφικά ντοκουμέντα από βιβλία και περιοδικά της βιβλιοθήκης

Blog: http://biblioteca-antistasi.blogspot.gr/
facebook:  βιβλιοθηκη εθνική αντίσταση

4η Αυγούστου 1936.Γ` Ελληνικός πολιτισμός.Φωτογραφίες ΙΙ

ΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ 4ης  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Δεύτερος σκοπός ήτο η αναστήλωσις του εθνικού φρονήματος, η επάνοδος των μεγάλων καί ευγενών παραδόσεων, η πίστις εις τό μέλλον της Πατρίδος. Είχομεν να αντιμετωπίσωμεν, κατά τήν πραγματοποίησιν του σκοπού αυτού, τήν φθοροποιόν ενέργειαν του κομμουνισμού, την οποίαν κατεβάλαμεν και την οποίαν συνετρίψαμεν. Εΐχομεν νά αντιμετωπίσωμεν την νοσηράν διανόησιν, η όποία ενόμιζεν ότι αποτελεί έργον προόδου τό νά πείσει  τούς Ελληνας ότι η ελληνικότης των  ήτο κάτι το δευτερεύον ή και περιττόν. Νά πείσει ότι έπρεπε κυρίως νά προσέξωμεν εις τάς παραδόξους ιδέας, τας εντελώς αορίστους καί νεφελώδεις, του άνθρωπισμού, ότι έπρεπε νά φέρουν τά πλέον παράδοξα καί τά πλέον εις τινας περιστάσεις ανήθικα ήθη και έθιμα εις την χώραν. Την έπολεμήσαμεν και την νοσηράν αυτήν διανόησιν και την περιωρίσαμεν είς ελάχιστον κύκλον, ώστε νά μή δύναται νά είναι πλέον έπιβλαβής.       Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ

4η Αυγούστου 1936. Γ` Ελληνικός πολιτισμός.Φωτογραφίες Ι

Ο Ιωάννης Μεταξάς στο όραμα του «Τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός»  προσπάθησε να κάνει μια σύνθεση του αρχαίου, του βυζαντινού και του σύγχρονου λαϊκού πολιτισμού. Οι διάφορες εκδηλώσεις που διεξήγονταν από την μία είχαν δημοτικούς χορούς και από την άλλη αναβιώσεις με αρχαϊκές ενδυμασίες όπως οι εορτές του Παναθηναϊκού Σταδίου. .Συμπαθούντες και εργασθέντες στην προσπαθεία του Μεταξά να επιβάλει το όραμα του,  ήταν ο Αγγελος και η Εύα Σικελιανού, η Αγγελική Χατζημιχάλη, ο εικαστικός Κωνσταντίνος Παρθένης που έκανε το σήμα της 4ης Αυγούστου, η φωτογράφος NELLY`S (η οποία ανέλαβε μάλιστα την φωτογραφική προώθηση του καθεστώτος με εστίαση όχι μόνο στη τουριστική ιδιαιτερότητα που  πρόσφερε η Ελλάδα αλλά πρωτίστως σε συνδιασμό με τα αρχαία μνημεία, την αρχαϊκη καταγωγή  των Ελλήνων, ακολουθώντας την κατεύθυνση που υπήρχε ήδη στα αντίστοιχα καθεστώτα  της φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας) .Ειδικώτερα φωτογράφισε αθλητές και αθλήτριες με ξεχωριστό στυλ αλλα  και τις αθλητικές εκδηλώσεις στο Παναθηναϊκο Σταδιο.
Για τους εικαστικούς καλλιτέχνες να αναφερθούν επιπλέον: ο ζωγράφος και καθηγητής Κωνσταντίνος Παρθένης(1878-1967), ο γλύπτης Μιχαήλ Τόμπρος(1889-1974)  ο χαράκτης Αγγελος Θεοδωρόπουλος που αντιπροσώπευσαν την Ελλάδα στην Μπιενάλε Βενετίας (1938). / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ

Έκθεση φωτογραφιών του αρχείου Κουτουλάκη και ημερίδα για την Μάχη της Κρήτης και την Κατοχή

Μια μοναδική έκθεση με φωτογραφίες - ντοκουμέντα των γερμανικών ωμοτήτων κατά τη διάρκεια της κατοχής 1941 – 1945, θα φιλοξενήσει η Στοά Μακάσι από την ερχόμενη Τετάρτη 20 Μαΐου, με αφορμή τη συμπλήρωση 74 χρόνων από τη Μάχη της Κρήτης.



Συνδιοργανωτές της έκθεσης είναι η Περιφέρεια Κρήτης και οι δήμοι Ηρακλείου και Μαλεβιζίου, ενώ παράλληλα θα πραγματοποιηθεί και μια ημερίδα με θέμα, "Η Μάχη της Κρήτης και η Κατοχή: Πολιτικές, ιστορικές και νομικές διαστάσεις", με διακεκριμένους ομιλητές η οποία αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς διεξάγεται σε μια περίοδο όπου το θέμα των πολεμικών επανορθώσεων έχει επανέλθει στο προσκήνιο.
 Την ημερίδα θα συντονίσουν οι δημοσιογράφοι Γιώργος Παπαδάκης και Γιώργος Σαχίνης.
Το φωτογραφικό υλικό της έκθεσης, αποτελεί μέρος του αρχείου του σπουδαίου φωτογράφου Κωνσταντίνου Κουτουλάκη, ο οποίος επελέγη από το Νίκο Καζαντζάκη για να συνοδεύσει ως φωτογράφος την Επιτροπή Διαπιστώσεως Ωμοτήτων, η οποία συστάθηκε με κυβερνητική εντολή το 1945, για να καταγράψει τα εγκλήματα και τις καταστροφές που διαπράχτηκαν την Κατοχή στην Κρήτη, από τους Γερμανούς και Ιταλούς κατακτητές.
Η Επιτροπή ( η οποία αποτελούνταν επίσης από τους Καθηγητές Πανεπιστημίου Ιωάννη Κακριδή και Ιωάννη Καλιτσουνάκη) περιόδευσε στην Κρήτη από τις 29 Ιουνίου έως τις 6 Αυγούστου 1945 και κατέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τα εγκλήματα και τις καταστροφές σε βάρος του κρητικού λαού.
Τα μοναδικά αυτά ιστορικά ντοκουμέντα ουδέποτε όμως αξιοποιήθηκαν, ενώ για χρόνια θεωρούνταν χαμένα!
Οι φωτογραφίες του Κων/νου Κουτουλάκη βρέθηκαν στο αρχείο του αείμνηστου δημοσιογράφου Μανόλη Δουλγεράκη, το οποίο, μαζί με την πλούσια βιβλιοθήκη του, δωρήθηκε το 2014 από την οικογένειά του, στο Δήμο Μαλεβιζίου

.Η έκθεση, η οποία θα παραμείνει ανοικτή για το κοινό μέχρι και τις 10 Ιουνίου 2015, φιλοδοξεί να αναδείξει αυτό το σπάνιο υλικό καθώς περιλαμβάνει 70 συνολικά φωτογραφίες οι οποίες αποτυπώνουν την Κρήτη του 1945. Μια Κρήτη ρημαγμένη, ντυμένη στα μαύρα αλλά περήφανη!













αναδημοσιευση απο http://defenceline.gr/index.php/news/item/2758-ekthesi?fb_action_ids=1613329605618559&fb_action_types=og.comments