5.12.10

Φωτογραφια και τεκμηριωση 2.

Μελετωντας και πιστοποιωντας φωτογραφιες για τον ΔΕΚΕΜΒΡΗ του 1944 απο το αρχειο του Πολεμικου Μουσειου ειχα βρει και την κατωτερω φωτογραφια οπου και την συμπεριελαβα στην μελετη μου. Ηταν αστοχια ομως ή... ;
















...Γιατι πριν απο μερικες μερες ανακαλυψα μια φωτογραφια πιο ολοκληρωμενη, χωρις κοψιμο και με αλλη λεζαντα. απο την ιστοσελιδα του Χέρμανν Φρανκ Μάγερ
Η Ελλαδα και τα Βαλκανια κατα την διαρκεια του Β` Παγκοσμιου Πολεμου
http://www.hfmeyer.com/english/publications/edelweiss/bilder/19JK.jpg

Η φωτογραφια γραφει οτι ειναι απο το ΑΓΡΙΝΙΟ στις 14/4/1944, Μεγαλη Παρασκευη και δειχνει πτωματα εκτελεσμενων πατριωτων απο Ταγματασφαλητες.
(αναλυτικα στην λεζαντα )




















μετα απο ερευνα των παρατηρησεων και οχι μονοβρηκαμε τα εξης φωτοντοκουμεντα:

1) απο το αναμνηστικο λευκωμα της 13 ης μεραρχιας του ΕΛΑΣ (1945) την κατωτερω φωτογραφια. Παρατηρουμε οτι δεν υπαρχουν εδαφικες ομοιοτητες με την ανωτερω εξεταζομενη φωτογραφια.















2)απο το βιβλιο ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.
Οπου παρατηρουμε διαμεσου των τριων κατωτερω φωτογραφιων να διακρινονται οι τρεις προστειθεμενοι ταγματασφαλητες.








































































3)απο το φορουμ http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=51&t=200690 
ειδαμε την φωτογραφια μαζι με αλλες να αναφερεται στα Δεκεμβριανα
ΑΘΗΝΑ
Κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου 1944, ορδές αλητών, περιθωριακών και εγκληματιών του ΚΚΕ ξεχύθηκαν σε όλη την πρωτεύουσα ληστεύοντας, βιάζοντας και δολοφονώντας όποιον ήθελαν. Είναι οι εφιαλτικές μέρες των σφαγών με τα κονσερβοκούτια, οι κολασμένες ημέρες των μανιακών δολοφόνων όπως οι Μονέδας, Κουκούτσης, Μπουρδής, Τζογανάκης, Μακαρώνας. Στο Περιστέρι, Τουρκοβούνια, Υμηττό, Διυλιστήρια Ούλεν, Λατομεία Κοπανά, Καισαριανή, Πειραιά κ.α. διαπράχθηκαν φρικτά βασανιστήρια και ομαδικές σφαγές. Επακολούθησε ομηρία χιλιάδων ανθρώπων, από τους οποίους πέθαναν εκατοντάδες. Οι φονευθέντες υπερέβησαν τους 25.000.


 Παρατηρησεις μελετητων

--H φωτοερμηνεία του Βασίλη Β. είναι ερασιτεχνική και βασίζεται μόνο σε εικασίες.
Εκτός βέβαια από την παρατήρηση ότι οι ταγματαλήτες είναι κόπια από τις γνωστές φωτογραφίες του Μαθιόπουλου στον Κάλαμο κλπ..
Στο Αγρίνιο και Ναύπακτο και Πάτρα για λόγους κακού εφοδιασμού οι ταγματαλήτες είχαν διαφορετική στολή από αυτή που φορούσαν στην Αθήνα. Φορούσαν οι οπλίτες στολές τροποποιημένες γερμανικές (με κοινά κουμπιά και όχι τα γερμανικά με τον αετό του 3ου Ράϊχ), τις παρείχαν οι επιμελητίες της 104 μεραρχίας του Λούντβιγκερ, στο Αγρίνιο και Ναύπακτο και της 117 μεραρχίας καταδρομέων και του πλοιάρχου Μάγκνους στην Πάτρα, οι της Αθήνας φορούσαν αυτή με τον χαρακτηριστικό "ντουλαμά" που φορούσαν οι τσολιάδες του τακτικού στρατού προπολεμικά, έλεγε ένας παλιός αξιωματικός "φροντιστής" ότι οι αποθήκες του Ε.Σ. είχαν αρκετές χιλιάδες στολές τσολιάδων που χρησιμοποίησαν οι Γερμανοί για να ντύσουν τους ταγματαλίτες.
Οι αξιωματικοί των Ταγμάτων φορούσαν την κλασσική στολή του Ε.Σ. τουλάχιστον όσον αφορούσε τον επενδήτη (σακάκι από μάλινο ύφασμα μπαραθέας), η περισκελίδα μπορεί να ήταν κι' αυτή από τη γερμανική επιμελητεία αν είχε φθαρεί η αρχική ελληνική. Η πληροφορία είναι από δύο άτομα που ήταν στην υπηρεσία του Τολιόπουλου και του Κουρκουλάκου αντίστοιχα, από τον μακαρίτη τον Χανς Ερενστρώλε (της επιτροπής βοηθημάτων του Δ.Ε.Σ. στην Πάτρα) και από τον εν ζωή "Αμάρμπεη" που παρέλαβε το Αγρίνιο αναίμακτα από τον Τολιόπουλο. Αυτή η λεπτομέρεια από μόνη της και χωρίς άλλη συζήτηση κατατάσσει τη φωτογραφία σε προϊόν καθαρής παραχάραξης.
Η φωτογραφία από το πολεμικό μουσείο, στο Αγρίνιο θεωρείται ότι είναι γνήσια από μερικούς ντόπιους "ιστορικούς" αλλά χωρίς και να προσκομίζουν αποδείξεις. Το ότι οι νεκροθάφτες φοράνε πηλίκια δεν εξηγεί τίποτε. Προπολεμικά σε πολλούς δήμους οι δημοτικοί υπάλληλοι φορούσαν πηλίκιο. Στο Δήμο Αθήνας π.χ. μέχρι και τη δεκαετία του '60. Επί δημαρχίας Παπαθεοδώρου τους τα έβγαλαν αν θυμάμαι καλά. Στη συνοικία της Αγίας Τριάδας στο Αγρίνιο που έγινε η εκτέλεση και ταφή την "Μαύρη Παρασκευή" έλεγε ένας Αγρινιότης δεν υπήρχε μάντρα με κάγκελα.
Ας ρωτηθεί ο ομότιμος Καθηγητής Θανάσης Παλιούρας στο Πανεπ. Ιωαννίνων που ήταν παιδάκι τότε στο Αγρίνιο Αλλά και τα κάγκελα στην πλευρά του Εθνικού Κήπου πίσω από το Ζάπειο πού έγιναν οι ομαδικές ταφές στα Δεκεμβριανά δεν υπήρχαν επί κατοχής. Επί δημαρχίας Αβραμόπουλου τοποθετήθηκαν, σιδεριές και αντικατέστησαν τα παλιά σάπια ξύλινα κάγκελα στη Νότια μάντρα παράλληλα με το δρόμο που συνδέει την Ηρώδου Αττικού με την Βασ. Όλγας, εν όψει τότε του καλλωπισμού της Αθήνας για το 2004.
Το ερώτημα από που είναι η φωτογραφία του Πολεμικού Μουσείου, κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά, ίσως και από το εξωτερικό. Μόνο ίσως και πάλι ίσως, μπορεί να λέμε με τη σχετική σιγουριά. Στο Αγρίνιο επιδεικνύουν και άλλη μια φωτογραφία που δείχνει πτώματα και "γερμανούς".... Υπάρχει βέβαια και αντίστοιχη στην οποία οι "γερμανοί" είναι με αμερικάνικες στολές και κράνοι των GI's. Ποιά είναι η γνήσια??
Αν δεν βρεθεί το αρνητικό της κάθε φωτογραφίες, μέχρι τότε ας κατατάξουμε τις φωτογραφίες αυτές στην κατηγορία των φωτομονταρισμένων που διάφορες υπηρεσίες, οργανώσεις και άτομα φθάναν μέχρι και στο φωτομοντάζ για να επιτύχουν κάποιο σκοπό προπαγανδιστικό! Και άλλες και άλλες φωτογραφίες. Που να υπήρχε το Photoshop τότε. Δεν θα είχε μήνει φωτογραφία χωρίς ρετουσάρισμα.
Χρειάζεται προσοχή και έρευνα και γνώση για τις φωτογραφίες και εικόνες
Οι Κινέζοι μπορεί να λένε για την εικόνα ότι ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, αλλά σήμερα μπορεί όμως να είναι ίση και με χίλια ψέματα, αν το υλικό είναι προϊόν παραχάραξης.
Αποστόλης Π.

--Ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση σου, σου παραθέτω σε ένα κείμενο τις προσωπικές μου παρατηρήσεις και συμπέρασμα από την εξέταση της επίμαχης φωτογραφίας στις δύο 'εκδοχές' της ( με ή χωρίς Ταγματασφαλίτες) και αντίστοιχο ερώτημα αν αναφέρεται στο Αγρίνιο (Απρίλιος 1944) ή στην Αθήνα των Δεκεμβριανών.
1. Οπως πρότειναν με στοιχεία οι Ιάσων Χ. και Κλέων, οι 3 Ταγματασφαλίτες (του φωτογραφικού αρχείου Κουτρουμπούση) είναι προιόν κακότεχνου μοντάζ, αφού οι αυθεντικοί υπάρχουν "μοιρασμένοι σε δύο φωτογραφίες από τις "Εικόνες Κατοχής" του Βάσου Μαθιόπουλου, ανάμεσα σε άλλες παρόμοιες φωτογραφίες από μια επιδρομή των Ταγμάτων Ασφαλείας στον Κάλαμο Αττικής". Αρα εξετάζουμε πλέον την εκδοχή της φωτο με τους Τσολιάδες -αλλά νοερά χωρίς αυτούς- διότι αυτή ως διευρυμένη μας προσφέρει πολύ περισσότερες πληροφορίες.
2. Οι δύο εντός του λάκκου:
1) φέρουν στρατιωτικά πηλίκια, (όχι της τότε Χωροφυλακής, εκείνα είχαν πιό μεγάλο γείσο),
2) ο εξ αριστερών (όπως κυττάμε) φοράει στολή-κοστούμι και παπούτσια, ενώ ο εκ δεξιών αμπέχωνο με 'κορδέλλα' στον ώμο (όπως είχαν οι Διμοιρίτες στον Αγγλικό Στρατό (NCOs) και στις Ελληνικές Δυνάμεις Μέσης Ανατολής), άσχετο παντελόνι και μπότες-γαλότσες με άσπρες μακριές (μάλλινες) κάλτσες που εξέχουν από το γείσο.
3) αμφότεροι κρατούν όχι όπλα, αλλά μάλλον ή ψεκαστήρες (για να ψεκάσουν τα πτώματα;) ή ογκώδεις επαγγελματικές φωτογραφικές μηχανές (στην περίπτωση αυτοί ίσως πολεμικοί ανταποκριτές ή (αγγλικό;) στρατιωτικό προσωπικό επιφορτισμένο με το έργο της φωτογράφισης των πτωμάτων, και μάλιστα από πολύ κοντά.
3. Οι νεκροί:
1) Tα πτώματα φαίνονται απιθωμένα εκεί για συλλογική ταφή , φανερά δεν έχουν ανακαλυφθεί δι' ανασκαφής του χώρου θαμμένα εκεί.
2) Μπορεί να είναι θύματα οιουδήποτε 'δράστη' και αιτίας, ακόμα και από πείνα ή επιδημική αρρώστια. Π.χ. το ημίγυμνο πτώμα κάτω αριστερά είναι φανερά σκελετωμένο σαν να πέθανε από την πείνα.
4. Ο λάκκος είναι πολύ βαθύς για να σκάφθηκε πρόχειρα πχ εν μέσω μαχών, και μάλλον σκάφθηκε με σκαπτικό μηχάνημα, δεν πρόκειται για ανασκαφή τάφου αλλά για προετοιμασία νέου λάκκου για εξ αρχής ταφή. Μάλιστα είναι μεγάλος, μάλλον προορίζεται για την ποθέτηση και άλλων πτωμάτων εκεί.
5. Ο περιβάλλων χώρος είναι μάλλον δημόσιος κήπος (πίσω από το λάκκο μάλλον υπάρχει παγκάκι), έχει σκαφθεί με τα χώματα προς τα πάνω μαζικά μάλλον με μπουλντόζα, ο φράχτης με επιμελημένα σιδερένια κάγκελα δεξιά διαχωρίζει τον χώρο από διπλανό δασάκι με πευκάκια.
6. Στο δεξί μέρος της φωτο προς τα κάγκελα υπάρχει πολύ 'άσπρο' (και αρκετό στο λάκκο). Η αρχική εντύπωση οτι είναι ασβέστης (για λόγους απολύμανσης) άλλαξε όταν πρόσεξα οτι στο βάθος στο δασάκι πέρα από το φράχτη είναι κι εκεί 'άσπρο' και συμπέρανα οτι είναι χιόνι, άρα είναι Χειμώνας. Ισως Ιανουάριος του 1945 (είναι γνωστό οτι ο Χειμώνας των Δεκεμβριανών υπήρξε ιδιαίτερα κρύος και οτι οι όμηροι προχωρούσαν τότε στην ύπαιθρο της Αττικής μέσα στο χιόνι). Ποιά στοιχεία για το περιεχόμενο, τον τόπο και τον χρόνο της επίμαχης φωτογραφίας τεκμαίρω, βεβαίως κατά πιθανολογική εκτίμηση:
1. Η φωτογραφία δεν αναφέρεται στις εκτελέσεις του Αγρινίου του Απριλίου 1944- οι Ταγματασφαλίτες είναι εμβόλιμοι.
2. Ο χώρος, επιμελημένος δημόσιος χώρος (Κήπος;) που συνορεύει με δασάκι από πευκάκια, θυμίζει Αττική, είναι φρεσκο-ανασκαμμένος με σκαπτικό μηχάνημα για συλλογική ταφή πτωμάτων (το ένα φανερά σκελετωμένο σαν από την πείνα) που μεταφέρθηκαν από αλλού, δεν βρέθηκαν θαμμένα εκεί.
3. Η εποχή είναι χειμώνας, υπάρχει χιόνι στα πέριξ, στο δασάκι, ακόμη και στον λάκκο, θα μπορούσε να είναι Ιανουάριος 1945 (είναι γνωστό οτι ήταν χιονισμένος).
4. Οι δύο ζωντανοί άνθρωποι στον λάκκο φορούν 'συμμαχικές στολές' και κρατούν πιθανώς ψεκαστήρες ή ογκώδεις επαγγελματικές φωτογραφικές μηχανές, μάλλον ανήκουν στην μετακατοχική Αντι-εαμική Παράταξη, είτε Ελληνες είτε Αγγλοι. Ποιά τελική ερμηνεία δίνω στην φωτογραφία βάσει των παραπάνω στοιχείων:
H λεζάντα του Πολεμικού Μουσείου "Ομαδικοί τάφοι εκτελεσμένων τον αιματηρό Δεκέμβριο 1944" μάλλον είναι ορθή ως προς τον χρόνο στον οποίο αναφέρεται, δηλ αμέσως μετά τα Δεκεμβριανά, αλλά ο εντεταλμένος συντάκτης της δεν πρόσεξε οτι δεν πρόκειται για ανασκαφή μαζικού τάφου 'έκτελεσμένων' αλλά για νεο-σκαμμένο λάκκο για συλλογική ταφή πτωμάτων που δεν ήταν θαμμένα εκεί αλλά μεταφέρθηκαν από αλλού, θανόντα από διάφορες αιτίες, πχ τουλάχιστον ο ένας από αρρώστεια ή πείνα!
Αρα δεν είναι τάφος σκαμμένος από Ελασίτες επί Δεκεμβριανών, όπως λέει η λεζάντα του Πολεμικού Μουσείου, για να θάψουν 'εκτελεσμένους' αντιπάλους! Αρα η φωτογραφία τι απεικονίζει; Είναι γνωστό οτι το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ισχυρίστηκε ότι οι μετά τα Δεκεμβριανά ανευρεθέντες θαμμένοι στον Εθνικό Κήπο και αλλού καταλογισθέντες ως 'εκτελεσμένοι' αντίπαλοι του υπήρξαν βασικά φονευθέντες άμαχοι ή και μαχητές του που μεταφέρθηκαν αργότερα και θάφτηκαν εκεί για να 'ανακαλυφθούν' μετά ως 'θύματα' του. Θεωρώ οτι η φωτογραφία επιβεβαιώνει τον παραπάνω ισχυρισμό και δείχνει ακριβώς μια τέτοια μεταφορά και προετοιμασία νεκρών για ταφή στον Εθνικό Κήπο ή αλλού πριν την 'ανακάλυψη' τους στη συνέχεια ως 'εκτελεσμένων' από την ΟΠΛΑ!
Πρόκειται για μια 'διαβολική ερμηνεία' που στηρίζεται σε μια 'διαβολική σύμπτωση', δηλ ο απρόσεκτος εμβόλιμος χαρακτηρισμός εκ μέρους των 'Νικητών' προ πολλών δεκαετιών του περιεχομένου ενός φωτογραφικού ντοκουμέντου επέτρεψε την διάσωση του και την αποκαλυπτική επανερμηνεία του μετά από προσεκτικότερη εξέταση του και επιβεβαίωση ενός ιστορικού ισχυρισμού χωρίς φωτογραφική απόδειξη! Ε λοιπόν, 'έσπασε ο Διάβολος το ποδάρι του' και έρχεται μια τέτοια φωτογραφική απόδειξη μέσα από το Πολεμικό Μουσείο!
Ολα τα παραπάνω-ανάλυση και με κάθε επιφύλαξη προσωπικό συμπέρασμα-προέρχονται από κάποιον 'μη θιασώτη' του ΚΚΕ αλλά πάνω από όλα 'εραστή' της Ιστορικής Αλήθειας (έστω κι αν ο Λένιν θα μας θεωρούσε 'αφελείς αστούς' έτοιμους να του δώσουμε οι ίδιοι το σκοινί για να μας κρεμάσει!). Θεωρώ οτι με προσεκτική επανεξέταση ιστορικών φωτογραφιών της εποχής της Δεκαετίας του '40 (κατ'επέκτασιν και άλλων περιόδων) είναι δυνατόν να υπάρξουν επανερμηνείες και επιβεβαιώσεις ή ακυρώσεις του αρχικού ιστορικού περιεχομένου τους!
Βασίλης .

Αγαπητέ
η δεύτερη φωτογραφία, με τους γερμανοτσολιάδες δεν είναι αυθεντική.
Οι γερμανοτσολιάδες έχουν προστεθεί εκ των υστέρων (μάλιστα, ο τέρμα αριστερά είναι και πολύ μικρότερος από τους άλλους δυο).
Οι "αυθεντικοί" γερμανοτσολιάδες βρίσκονται ακριβώς οι ίδιοι, και οι 3, μοιρασμένοι σε δύο φωτογραφίες από τις "Εικόνες κατοχής" του Βάσου Μαθιόπουλου, ανάμεσα σε άλλες παρόμοιες φωτογραφίες από μια επιδρομή των Ταγμάτων Ασφαλείας στον Κάλαμο Αττικής.
Να 'στε καλά.
Κλέων

Αγαπητε
Παρατηρώ στην κάτω φωτογραφία πως οι τρεις ταγματασφαλιτες είναι καταφανώς (και άσχημα) επικολλημένοι -πιο κακότεχνο μοντάζ δεν εχω ξαναδει.
Και δεν καταλαβαινω πως ο αειμνηστος Mαγιερ δεν το πρόσεξε. Και ως εκ τούτου είναι αμφισβητήσιμο κατά πόσο η φωτο προέρχεται πράγματι απ το Αγρινιο.
Γενικώς, ιστορικα και όχι φωτογραφικά σκεπτόμενος, αμφιβάλλω κατά πόσο οι ταγματασφαλιτες θα φωτογραφιζαν τις εκτελέσεις των θυμάτων τους (πλην εξαιρεσεων).
J.

Η ερευνα περι των φωτογραφιων και των τεκμηριωσεων τους συνεχιζεται ...

Φωτογραφια και τεκμηριωση 1.

απο το φωτογραφικο αρχειο DIKIpedia (Η ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια του Δημοτικού Κέντρου Ιστορίας & Τεκμηρίωσης Βόλου) http://81.186.130.244/node/4296

Εγινε η διορθωση στην λεζαντα αποδεικνυοντας οτι ορισμενες φορες το διαδικτυο μπορει να χρησιμοποιηθει σαν πλατφορμα-εργαλειο διορθωσης καποιων ιστορικων φωτογραφικων αστοχιων.
Ο Άρης Βελουχιώτης με άλλους συναγωνιστές του.

η φωτογραφια με αριθμο 0826 ειχε ως λεζαντα (για τα προσωπα που απεικονιζονται)
( Ο Ναπολέων Ζέρβας με αντάρτες ΕΔΕΣ.)
[ Φωτογραφία ] / φωτ. Κώστα Ζημέρη.
















Η Σωστη αναφορα ειναι: Ο ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ με αλλους συναγωνιστες του.
Μανολης Κασιματης - "Μελετωντας την δραστηριοτητα του φωτογραφου Κωστα Ζημερη κατα την διαρκεια της Εθνικης Αντιστασης 1941-44."


Παρατηρησεις επι της φωτογραφίας
Δε μου φαινεται για το Βελουχιωτη αυτος. Μοιαζει πολυ αλλα δεν ειναι (Ζέρβας δεν ειναι με τίποτα φυσικά...).
Ειναι αρκετα ψηλος για να ειναι Αρης. Η γενε
ιαδα του ειναι πιο ξανθια. Το ξιφιδιο δεν ειναι ιδιο με του Αρη. Ολοι οι ρουμελιωτες καπετανιοι ετσι ηταν. Μοιαζει αρκετα με το Λευτερη Χρυσιωτη (Σπυρο Τσιλιγιαννη) παντως.
J.



Δεν εχω την φωτογραφια σε υψηλη αναλυση για να ειμαι σιγουρος 100% μονο την ειδα στο διαδικτυο σημειωνω το σπαθακι που εχει επανω στην ζωνη, μαυροσκουφης
Πριν σχολιασουμε εξ αποστασεως εκτος αν εχεις δει την φωτογραφια εκ του φυσικου στα αρχεια του Δ. Βολου η αλλου να σημειωσω τα εξης:
Η λεζαντα περι Ζερβα που ηταν πριν και αρκετο καιρο ανεβασμενη, την ειχε βαλει ο ιστορικος( ή οποιος αλλος τεκμηρωσε) του δημου στο διαδικτυο.Κατοπιν μηνυματος οτι ειναι λαθος, ο ιδιος η καποιος αλλος την αλλαξε.
Ειχα στειλει το μηνυμα/comments στην φωτογραφια αρχες Σεπτεμβριου αλλα μεχρι αρχες Δεκεμβριου δεν ειχαν κανει τιπ
οτε οποτε το ανεβασα σχολιαζοντας στο μπλοκ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ και το εστειλα παραλληλα στην Λιστα.
Δεν εχω παει στον Βολο ουτε ξερω καποιον απο τα αρχεια του Δημου. Αρχες Ιανουαριου εγινε η αλλαγη στην λεζαντα. Να σημειωσω οτι το μηνυμα/comments μου δεν υπαρχει ενω θα επρεπε. Οταν εκαναν την αλλαγη στην λεζαντα θεωρω οτι θα το ερευνησαν. Αυτοι ειχαν τη πρωτοτυπη φωτογραφια στην συλλογη τους, οτι το καλυτερο για να μπορεσει να τεκμηριωθει μια φωτογραφια πιο σωστα, αλλωστε εχουν τον πρωτο λογο.

Τωρα αν εσυ πηγες, την ειδες ή εχεις και φωτογραφια του Λευτερη Χρυσιωτη (Σπυρου Τσιλιγιαννη) και μπορεσες να συγκρινεις ειναι τελειο. Δεν χρειαζεται να γραψεις όμως Μοιαζει αρκετα γιατι το μοιαζει δεν δειχνει τεκμηριωση 100%.
Η δικη μου αποψη: Μια βαση δεδομενων φωτογραφικων ντοκουμεντων στο διαδικτυο μπορει να βοηθησει σε πολλα κυριως να αποτελεσει πεδιο για καλυτερες τεκμηριωσεις Oι δημοι θα πρεπει, οταν ανεβαζουν στο διαδυκτιο την ιστορια τους, να την εχουν τεκμηριωσει.Εννοειται οτι θα εχουν το καταλληλο προσωπικο και τα αντιστοιχα κεντρα ντοκουμεντων.Τελικα ετσι ειναι;
Μ.

τελικα βρεθηκαν φωτογραφιες που απεικονιζουν τον Λευτέρη Χρυσιώτη



Για την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια του Δημοτικού Κέντρου Ιστορίας & Τεκμηρίωσης Βόλου)
DIKIpedia
Το φωτογραφικό αρχείο του ΔΗ.Κ.Ι. απαρτίζεται από 15.000 περίπου φωτογραφίες.
Ο κύριος όγκος του αρχείου αφορά φωτογραφίες του Στέφανου Στουρνάρα (καρτποστάλ, αρχείο Δήμου Βόλου) και του Κώστα Ζημέρη (5.000 περίπου φωτογραφικές πλάκες και αρνητικά από το διάστημα 1910-1955).
Στη φωτογραφική συλλογή περιλαμβάνεται και σημαντικός αριθμός φωτογραφιών από κοινωνικούς αγώνες και αγώνες του εργατικού κινήματος την περίοδο του Μεσοπολέμου (αρχείο Ζιούτου) και από την περίοδο 1940-45 (αρχεία ΕΔΕΣ, Πυρομάγλου, Ζημέρη, Ν. Στουρνάρα, Σπ. Μελετζή). Μέρος της συλλογής έχει ψηφιοποιηθεί στο πλαίσιο του Ε.Π. Κοινωνία της Πληροφορίας 2000 - 2006, Μέτρο 1.3 πρόσκληση 65

4.12.10

"Il Gruppo 66 - La fotografia di documento a Milano negli anni '60-'70"




















INAUGURAZIONE MOSTRA SABATO 11 Dicembre 2010

Il Sindaco di Bibbiena Daniele Bernardini
Il Presidente della FIAF Fulvio Merlak
Il Direttore del Centro Claudio Pastrone
Hanno il piacere di invitare la S.V. Sabato 11 Dicembre 2010 ore 17.00
all’inaugurazione della mostra
"Il Gruppo 66 - La fotografia di documento a Milano negli anni '60-'70"
Bibbiena Via delle Monache, 2 - 52011 Bibbiena (AR)
0575 1653924 - info@centrofotografia.org

14.11.10

Τεκμηρίωση, αξιοποίηση και ανάδειξη του Ελληνικού Πολιτισμού ΧΟΡΗΓΙΕΣ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ

Τελ. Ενημέρωση: 08/11/2005
http://www.infosoc.gr/infosoc/el-GR/epktp/priority_actions/paideia-politismos/erga/erga_1_3.htm
Αρχική Σελίδα > Ε.Π. "Κοινωνία της Πληροφορίας" > Άξονες Προτεραιότητας > Παιδεία & Πολιτισμός > Έργα
2000-2006
Έργα
Τεκμηρίωση, αξιοποίηση και ανάδειξη του Ελληνικού Πολιτισμού
Για το Μέτρο 1.3, ο συνολικός προϋπολογισμός των έργων ανέρχεται σε 119,87 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η Δημόσια Δαπάνη στο ποσό των 106,07 εκατομμυρίων ευρώ. Εχουν ενταχθεί 160 έργα, συνολικού προϋπολογισμού 107,67 εκατομμυρίων ευρώ, με Δημόσια Δαπάνη 93,26 εκατομμυρίων ευρώ.
Στους πίνακες που ακολουθούν παρουσιάζονται τα 160 έργα που χρηματοδοτούνται από το Μέτρο 1.3. Για περισσότερα στοιχεία, κατεβάστε το αρχείο Excel.
38 96375 ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΑΔΑΣ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΨΗΦΙΑΚΩΝ & ΠΟΛΥΜΕΣΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΘΕΜΑΤΙΚΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΚΟΜΒΟΥ ΤΟΥ Ε.Κ.Φ.
100.000,00 €

96317
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΕΙΩΝ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΚΟΠΕΛΟΥ
‐ € 99.342,90 € ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ 99.342,90 €

116823
ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΣ (1852‐1980 ): ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ
ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ (Ε Λ Ι Α ) ‐ € 299.439,00 € ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ 299.439,00 €

99588
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΤΑΚΗ
ΤΛΟΥΠΑ ΔΗΜΟΣ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ
54.145,76 € 58.076,76 € ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ 3.931,00 €

129 92373
ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΠΕΝΑΚΗ 1.100.000,00 € ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ

131 99148
ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ 80.000,00 € ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ

139 96317
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΕΙΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΚΟΠΕΛΟΥ 100.000,00 € ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ

26.7.10

Φωτογραφίζοντας τη Σίφνο 1930-1980

Φωτογραφίζοντας        τη Σίφνο

Το Σάββατο 24 Ιουλίου 2010 και ώρα 20.30 εγκαινιάζεται στο Πολιτιστικό Κέντρο στον Αρτεμώνα Σίφνου, η έκθεση με τίτλο Φωτογραφίζοντας τη Σίφνο, 1930-1980 που διοργανώνουν ο Δήμος Σίφνου, το Πολιτιστικό Κέντρο Σίφνου και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σίφνου σε συνεργασία με το Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη. Οι εικόνες που παρουσιάζονται στην έκθεση προέρχονται από οκτώ επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφους, το έργο των οποίων φυλάσσεται στο Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη. Η αντιπροσώπευση της εικονογραφικής ταυτότητας του νησιού και η ιδιαιτερότητα της ματιάς του κάθε φωτογράφου, υπήρξαν τα κριτήρια για την επιλογή των θεμάτων. Ο φακός τους απαθανάτισε τους κατοίκους του νησιού σε στιγμές καθημερινές, σε μέρες γιορτινές και στην προσπάθειά τους να καλλιεργήσουν την άγονη γη. Παρακολούθησε τα παιδιά στα ανέμελα παιχνίδια τους, αλλά και τους αγγειοπλάστες στη διαδικασία παραγωγής των δημιουργημάτων τους. Το σκληρό και άγονο τοπίο στην ενδοχώρα με τις ελάχιστες ανθρώπινες επεμβάσεις για τη διευκόλυνση της ζωής και η χαρακτηριστική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική απόλυτα εναρμονισμένη με τη φύση αποτέλεσαν πρόκληση στη φωτογραφική τους δεινότητα. Οι φωτογραφίες της έκθεσης προκαλούν ποικίλες αναγνώσεις, ξυπνούν τις αναμνήσεις των παλιότερων και δείχνουν στους νεότερους ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας του νησιού.
Στην έκθεση συμμετέχουν με έργα τους οι φωτογράφοι: Δημήτρης Χαρισιάδης, Κίμωνας Ραφαηλίδης, Κώστας Μπαλάφας και Ζαχαρίας Στέλλας, η συγγραφέας Έλλη Παπαδημητρίου, ο ζωγράφος Γεώργιος Μανουσάκης, οι αρχιτέκτονες Αναστασία Τζάκου και ο Αλέξανδρος Παπαγεωγρίου-Βενετάς.

Πολιτιστικό Κέντρο Σίφνου Αρτεμώνας Σίφνου 84003 Σίφνος, Τηλ: 22840 32404

Σχόλιο: Εξαίρετη πρωτοβουλία, αλλά γιά τους Σιφνιούς και τους φίλους της Σίφνου, φωτογράφηση του νησιού και Ευάγγελος Πανταζόγλου είναι μία αυτόματη σύνδεση- ταύτιση. Από το 1934 έως το 1994, ο αεροπόρος, ο πεζοπόρος, ο καλλιτέχνης ΕΠ, φωτογράφιζε τη Σίφνο (βλ. Νησάκι μου 1934-1994). Κάθε Πέμπτη απόγευμα, σε προχωρημένη ηλικία, έκανε προβολή slides στο σπίτι του, για ξένους και Έλληνες επισκέπτες του νησιού. Πως είναι δυνατό το υλικό που θα εκτεθεί να μην περιλαμβάνει και τον κατεξοχήν φωτογράφο της Σίφνου?


Σημειωση του ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ:
Συνυπογραφωντας το ανωτερω σχολιο να υπενθυμισω στους αναγνωστες οτι Ο Ευαγγελος Πανταζογλου ηταν παλαιο μελος της Ελληνικης Φωτογραφικης Εταιρείας παρεα με τον Στελλα, Αποστολιδη, Χαρισιαδη, Δεφνερ, Μπρουσαλη, Αργυρη και αλλους
οπως επισης ηταν φωτογραφος και εκδοτης του λευκωματος ΟΙ ΠΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΣΙΦΝΟΥ οπου μαζι με τον καθηγητή της Αρχαιολογίας Νόρμαν Αστον γυρισαν ολη το νησι για να ...
καλυτερα ομως διαβαστε ενα αρθρο απο Κωστα Καββαθα για τον φωτογραφο και το βιβλιο του....
OI ΠΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΣΙΦΝΟΥ
«Θέ μου, τι μπλε ξόδεψες για να μη βλέπουμε το πρόσωπό σου»
Οδυσσέας Ελύτης, Μαρία Νεφέλη
Καθείς εφ ω ετάχθη, λοιπόν, γι' αυτό ολίγα περί της τετάρτης στη σειρά νήσου, όταν κανείς πετάει VFR με αεροπλάνο ή ελικόπτερο ή πάει διά θαλάσσης με φουσκωτό και δε θέλει να χαθεί. Υπονοούμενο εδώ, αφού, ναι, μετέβημεν αεροπορικώς και δη δι' ελικοπτέρου, το οποίο ευγενώς προσεφέρθη από παλαιόν φίλον του περιοδικού. Βορείως της Μακρονήσου, λοιπόν, νοτιοδυτικά της Κέας, βορείως της Κύθνου, ομοίως της Σερίφου και ιδού η νήσος από τον αέρα με το Αιγαίο να αφρίζει με οχτώ και εννέα μποφόρ, τα οποία ουδόλως επηρέασαν την πετομηχανή μας. H συνέχεια ήταν εξίσου εντυπ ωσιακή. Όχι τόσο λόγω του συνδυασμού γαλάζιου και λευκού (που πραγματικά δεν «αντέχεται») όσο λόγω της σύντομης γνωριμίας μας με τη δουλειά ενός ανθρώπου, που ο οίκος ανοχής που αποκαλείται «ελληνικό κράτος» θα έπρεπε να έχει κάνει πρεσβευτή της Ελλάδας στον πλανήτη― και ομιλώ για τον Ευάγγελο Παντάζογλου, μηχανικό αεροσκαφών της Ολυμπιακής Αεροπορίας επί της (καλής) εποχής του Αριστοτέλη Ωνάση και ιστορικό της Σίφνου par excellence. Μαζί με τον αυστραλό καθηγη τή της Αρχαιολογίας Νόρμαν Αστον έχει γυρίσει κάθε γωνιά της Σίφνου και έχει καταγράψει σε ένα βιβλίο που εξέδωσε με δικά του χρήματα τους 51 από τους 55 πύργους που χτίστηκαν στα ελληνιστικά χρόνια (από τον 6ο μέχρι τον 3ο π.Χ. αιώνα). Σ' αυτό το θαυμάσιο βιβλίο οι Αστον/Παντάζογλου παρουσιάζουν τα εκπληκτικά μνημεία, με τρόπο πλήρη, από κάθε πλευρά, ακόμα και με αεροφωτογραφίες που τραβήχτηκαν το 1987 από ελικόπτερο της Ολυμπιακής. Γιατί χτίστηκαν τόσο πολλοί πύργοι στο σχετικά μικρό αυτό νησί; Ας δούμε τι λένε οι συγγραφείς... «...Δεν μπορούμε να δώσουμε μια μόνη και απλή απάντηση, αν λάβουμε υπόψη ότι η χρονολόγηση κατασκευής των πύργων καλύπτει το μεγάλο διάστημα των τριακοσίων χρόνων. Οι αρχαιότεροι, που χτίστηκαν στα τέλη του έκτου π.Χ. αιώνα, βρίσκονται κοντά σ ε χώρους αρχαίων ορυχείων. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με τα ευρήματα θραυσμάτων αρχαίων αγγείων, στηρίζει έντονα την άποψη οτι οι πύργοι χτίστηκαν αμέσως μετά την περιβόητη επιδρομή των Σαμίων εξόριστων στη Σίφνο, περίπου το 525 π.Χ. όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος στο έργο του Ιστορίαι'. Συνεπώς ήταν οι πύργοι παρατητήρια, προορισμένοι να στέλνουν σήματα στις αρχαίες ακροπό λεις σε περίπτωση πιθανού κινδύνου από τη θάλασσα. Στην επόμενη φάση κατασκευής των πύργων, κατά τη διάρκεια το υ 5ου π.Χ. αιώνα, το δίκτυο των πύργων αναπτύχθηκε και το σύστημα ανταλλαγής σημάτων, που απλώθηκε σε όλο το νησί, είχε πλέον τη δυνατότητα όχι μόνο να στέλνει και να λαμβάνει μηνύματα από και προς τις ακροπόλεις, αλλά και να διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ των πύργων. H κύρια μέθοδος σηματοδότησης θα πρέπει να ήταν με καπνό και φωτιά, όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης (5ος π.Χ. αιώνας) στο έργο του Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου', ο Αινείας ο Τακτικός (4ος π.Χ. αιώνας) στο έργο Πώς να επιβιώνεις σε Πολιορκία' και ο Πολύβιος (2ος π.Χ. αιώνας), στο έργο του Ιστορία ι'.... Το γεγονός ότι ένα εκτεταμένο δίκτυο θεωρήθηκε αναγκαίο από τους Σίφνιους του 5ου π.Χ. αιώνα, συνδέεται άμεσα με την ανάγκη μεγαλύτερης προστασίας της παραγωγής πολυτίμων μετάλλων του νησιού, δεδομένου ότι την εποχή εκείνη η επικίνδυνη πόλωση μεταξύ Αθηναίων-Σπαρτιατών και των αντίστοιχων συμμάχων τους, ένεκα της αντιπαράθεσης των ιμπεριαλιστικών πόθων αμφοτέρων στο Αιγαίο.... Στο τρίτο στάδιο κατασκευής των πύργων, είναι σημαντικό το γεγονός ότι εκτίζοντο στην κορυφή ρεματιών, σε θέσεις που θα ήταν ιδεώδεις για επιτόπιο καταφύγιο σε περίπτωση που θα γινόταν αποβίβαση εισβολέων....» Δεν είναι όμως μόνο οι 160 σελίδες του βιβλίου που κάνουν τον Ευάγγελο Παντάζογλου ξεχωριστό. Στο όμορφο σπίτι του, στις Καμάρες, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την πιο όμορφη παρουσίαση της Σίφνου (αλλά και της Ελλάδας που θα έπρεπε ΟΛ ΟΙ μας να ξέρουμε): ένα «σλάιντ σόου» με εκπληκτικές φωτογραφίες και μουσική που, αν η παραλυσία δεν έδερνε το «κράτος» και αν τα κυκλώματα των αρπάγων δεν ελυμαίνοντο τον E.O.T. και τις άλλες υπηρεσίες, θα έπρεπε να κάνει το γύρο του κόσμου, για να δουν οι κρυόκωλοι στα Παρίσια, στα Λονδίνα, στα Μόναχα και στις Βρυξέλλες, τι θα πει Ελλάδα. Φύγαμε από το σπίτι του ευγενούς, και η πίστη μας ότι υπάρχει μια άλλη Ελλάδα ενισχύθηκε. Μια Ελλάδα που δε ζει μόνο στη Σίφνο, αλλά και στα άλλα νησιά του Αιγαίου και, ίσως, και του Ιόνιου (που ο υπογράφων δεν έχει ακόμα καταφέρει να επισκεφθεί, με εξαίρεση την Κέρκυρα, κι αυτό λόγω των αγώνων μιας παλιάς εποχής). Μια Ελλάδα που αντιστέκεται στις πόλεις, στα χωριά, στα πανεπιστήμια, ακόμα και στους ...δρόμους! Το ερώτημα είναι ποια από τις δύο Ελλάδες θα φτάσει πρώτη στο τέρμα. H Ελλάδα της σκατόφατσας ή εκείνη που συνδυάζει το αρχαίο και το σύγχ ρονο κάλλος;
.................................. ........ ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ Kώστας Καβαθάς
http://library.techlink.gr/4t/article-main.asp?mag=1&issue=64&article=1262

αλλα επισης και του λευκωματος
Σίφνος Απολλ ώνειο φως

( Ευάγγελος Παντάζογλου)
Εκδότης: Κοάν Ημ. Έκδοσης: 01/07/2000

11.7.10

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ 2000-2009 συνεδριες αφιερωμενες στην τεχνη

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ
-------Βόλος 2002
Η ΕΜΦΥΛΙΑ ΒΙΑ
συνεδρία: Η μνήμη της βίας
Τασούλα Βερβενιώτη:
Η βίας της σιωπής. Ο ελληνικός εμφύλιος και oι αναπαραστάσεις του στα έργα τέχνης, τις γραπτές μαρτυρίες και την ιστοριογραφία

-------Μονοδένδρι Ζαγοροχωρίων 2003
"Οι Πολιτικοί Πρόσφυγες του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου στα Ανατολικά Κράτη"
συνεδρία: Λογοτεχνία και πολιτικοί πρόσφυγες
Μαρία Νικολοπούλου, Δρ. King's College
Η πεζογραφία των πολιτικών προσφύγων: απραγματοποίητος νόστος και η εμπειρία της εξορίας
Βενετία Αποστολίδου, Επ. καθηγήτρια Α.Π.Θ.
Οι πολιτικοί πρόσφυγες στη λογοτεχνία
Κωνσταντίνα Ευαγγέλου, Λέκτορας Α.Π.Θ.
Τα κοινωνικά χαρακτηριστικά των πολιτικών προσφύγων στα έργα Μητριά Πατρίδα του Μιχάλη Γκανά και Η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα της Άλκης Ζέη

-------Σαμοθράκη, 2004
Όψεις του δωσιλογισμού στην Ελλάδα της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου
Δωσιλογισμός και Λογοτεχνία
Μαρία Μποντήλα:
Ο δωσιλογισμός στην ελληνική Λογοτεχνία
Μαρία Νικολοπούλου:
Η «Ορθοκωστά» του Θανάση Βαλτινού και η πρόσληψή της ως ένα ορόσημο της διαχείρισης της μνήμης του δωσιλογισμού στη δεκαετία του 1990

-------Βόλος, 2004
Mνημονικοί Τόποι: Αφήγημα και Κοινωνικές Πρακτικές

-------Πρέβεζα, 2005
Η κοινωνία σε πόλεμο: στρατός και αντάρτες στη δεκαετία του 1940
Πόλεμος και Προπαγάνδα
Μαρία Μποντίλα, Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης:
Ιδεολογία και προπαγάνδα των δυο εμπόλεμων κατά τη διάρκεια του ελληνικού Εμφυλίου.
Νίκος Κουλούρης, Πάντειο Πανεπιστήμιο:
Το «ολοκαύτωμα» του Νυμφαίου (29-30/4/1947): Προπαγάνδα και ιδεοληψίες της εμπόλεμης Χωροφυλακής στον Εμφύλιο.
Ραϋμόνδος Αλβανός, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης:
Η επικοινωνία του πολέμου και ο πόλεμος της επικοινωνίας. Όψεις της ενημέρωσης και της αναμετάδοσης των πολεμικών γεγονότων από τον τύπο των αντιπάλων του Εμφυλίου Πολέμου.
Νίκος Καραγιαννακίδης, ΓΑΚ Καβάλας:
Λόγος για τον άλλο και προπαγάνδα: Το παράδειγμα του περιοδικού Ελληνικά Εθνικά Δημοσιεύματα.

-------Καστοριά 2006
Μνήμες των Εμφυλίων Πολέμων Τόποι και Εργαλεία
Ενότητα 2η: Η ανεπίσημη μνήμη των εμφυλίων. Δημόσια Μνήμη και Τέχνη
-Νικολοπούλου Μαρία, μέλος Σ.Ε.Π. του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου
Ιαγουάρος του Αλέξανδρου Κοτζιά: ένα σχόλιο για τη λειτουργία της μνήμης του Εμφυλίου στη δεκαετία του 1980
-Καλαμάρας Αχιλλέας, Υπ. Διδάκτορας ΑΠΘ,
Πάρμα 1922: ένα επεισόδιο ενός «άγνωστου» εμφυλίου πολέμου
-Ιωαννίδου Αλέκα, Λέκτορας Πανεπιστημίου Μακεδονίας,
Ο ρωσικός εμφύλιος στη ρωσική λογοτεχνία
-Φλιτούρης Λάμπρος, Διδάσκων Πανεπιστημίου Ιωαννίνων,
Ο Εμφύλιος στο «σελιλόϊντ»: μνήμες νικητών και ηττημένων στον κινηματογράφο
-Σπυρόπουλος Παναγιώτης, Υπ. Διδάκτορας ΑΠΘ,
Η αναπαράσταση του ιταλικού εμφυλίου (1943-1945) στην ιταλική κινηματογραφία

Αίγινα 2007
Κατοχή, Αντίσταση και Εμφύλιος Πόλεμος στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις
συνεδρία: Λογοτεχνία, θέατρο και πολιτιστική κίνηση
Φαίδρα Κουτσούκου, Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Η θεατρική και μουσική κίνηση στην κατεχόμενη Αθήνα στο πλαίσιο της εθνικοσοσιαλιστικής εξωτερικής και πολιτιστικής πολιτικής.
Ελένη Μαρτσούκου, Αρχή Προστασίας Δεδομένων.
Η Αθήνα της Κατοχής, της Αντίστασης και του Πρώτου Εμφυλίου μέχρι τη Συμφωνία της Βάρκιζας με τα μάτια δύο λογοτεχνών: «Τετράδια Ημερολογίου» του Γιώργου Θεοτοκά και το «Χρονικό μιας Σταυροφορίας» του Ρόδη Ρούφου.
Ίλια Λακίδου, Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ελληνικότητα ή Ευρωπαϊσμός; Λιτότητα ή φαντασμαγορία; Ζωγράφοι ή τεχνίτες; Ιδεολογικές, αισθητικές και επαγγελματικές συγκρούσεις γύρω από τη νέα ελληνική σκηνογραφία στην Αθήνα του ’40.
συνεδρία: Λογοτεχνία, θέατρο και πολιτιστική κίνηση
Μαρία Νικολοπούλου, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Τα Δεκεμβριανά στη σημερινή πεζογραφία.
Γιάννης Παπαθεοδώρου, Δρ. Φιλόλογος.
«Μέρες οργής»: μια καταγραφή της λογοτεχνίας για τα δεκεμβριανά 1944-1954.
Μαρία Μποντίλα, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ιστορία και λογοτεχνία. Η αφηγηματική κατασκευή του Εμφυλίου στη νεοελληνική λογοτεχνική παραγωγή.
Ελένη Πετρίτση, Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Η βρετανική πολιτιστική πολιτική στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.

Καβάλα, 2009
Η Ελλάδα στη δεκαετία του ’40. Μια κριτική αποτίμηση: ιστοριογραφική συζήτηση, μεθοδολογικές προτάσεις, ερευνητικά πεδία
Αναστασιάδης Γιώργος (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Αναφορές στη Θεσσαλονίκη της δεκαετίας του 1940. Η ζωή της πόλης μέσα από τη λογοτεχνία και τις εφημερίδες της
Συνεδρία: Πολιτισμικές διαστάσεις
Κουτσούκου Φαίδρα (διδάκτωρ Ιστορίας)
Εθνικοσοσιαλιστική πολιτιστική πολιτική στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του ’40
Γεωργακάκη Κωνστάντζα (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Το αθηναϊκό θέατρο το χειμώνα του 1944
Δεληγιάννης Γιάννης (Πάντειον Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών)
Κοινωνικές αξίες και συλλογική συνείδηση στην πεζογραφική παραγωγή της Αριστεράς κατά τη δεκαετία του 1940-1950
Χαρκιολάκης Αλέξανδρος (Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη «Λ. Βουδούρη»)
Η έντεχνη μουσική στα χρόνια της Κατοχής: ένα πεδίο ανεξερεύνητο
Συνεδρία: Η πρόσληψη της δεκαετίας του 1940 στην τέχνη
Νικολοπούλου Μαρία (Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο)
«Η λογοτεχνία είναι ένα όπλο κι εργαλείο. Κι η λαβή του συχνά πασαλειμμένη με αίματα»: Λογοτεχνία και στράτευση στη δεκαετία του 1940
Αποστολίδου Βενετία (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Η λογοτεχνία των πολιτικών προσφύγων στο πλαίσιο της λογοτεχνίας για τον Εμφύλιο
Ανδρίτσος Γιώργος (διδάκτωρ Ιστορίας)
Η Κατοχή και η Αντίσταση στις ελληνικές ταινίες μυθοπλασίας μεγάλου μήκους από το 1967 έως το 1974
Σπυρόπουλος Παναγιώτης (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Ο «Θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου: Τόποι και τρόποι μιας κινηματογραφικής μαρτυρίας

9.7.10

Conflict, Memory, and Memorialisation: War and European Culture in the Twentieth Century 17-18 July

Conflict, Memory, and Memorialisation:
War and European Culture in the Twentieth Century

Provisional Programme
17 July 2010
Session I
11.00 Nalini Ghuman (Mills College, USA)
John Foulds’s A World Requiem: ‘A Cenotaph in Sound’
11.30 Rachel Cowgill (Liverpool Hope University)
Sounding the Peace: Music for Armistice Day on the BBC 1927-1938
12.00 Chris Scheer (Utah State University, USA; Leverhulme Research Fellow, Liverpool Hope University)
Aesthetic Discordance in the Post-War Dialogue of Gustav Holst and Ralph Vaughan Williams
12.30 Kate Kennedy (Cambridge University)
‘A tribute to my brother’: Literature, Music and its Post-War Ghosts
Session II:
1.45 Laura Watson (National University of Ireland at Maynooth)
Re-Imagining the Conflict: Catholicism, Jewishness and French Opera in the 1920s
2.15 László Kürti (Institute of Political Science, University of Miskolc, Hungary)
Cultures of Patriotism, Self and the Enemy: Visual and Literary Experiences of Soldiers in the Austro-Hungarian Army during World War I
2.45 Andrew Frayn (University of Manchester)
Social Remembering and the ‘Disenchanted’ Response to the First World War, 1922-30
Session III:
3.45 David Taylor (University of Huddersfield)
Recollecting the Great War: Will the Real Patrick MacGill Please Stand Up?
4.15 Terry Phillips (Liverpool Hope University)
The Long Shadow: Remembering the Somme in Northern Ireland
4.45 Thomas Cauvin (European University Institute, Italy)
Remembering the Wars in Irish Museums, 1966-2006: 1916 - from the Rebellion to the Battle of the Somme?
6.00 Jay Winter (Yale University, USA)
Keynote lecture: War and the Social Construction of Silence

18 July 2010
Session IV:
9.00 Joe Kerr (Royal College of Art)
Lenin’s Bust: Memorialising the Second World War
9.30 Fabien Bellat (Université Paris X, France)
European War Memorials from Verdun to Stalingrad: Political Uses of Architecture in Defining Mass-Death Myths
10.00 Lynn Hilditch (Liverpool Hope University)
BELIEVE IT! Lee Miller’s World-War-Two Photographs as ‘Modern Memorials’
10.30 Janet Watson (University of Connecticut, USA)
Exhibiting the Nation: The Imperial War Museum and World War II Commemoration
Session V:
11.30 Claire Launchbury (Royal Holloway)
Music, Poetry, Propaganda: Transmitting French Cultural Memory at the BBC during the Second World War
12.00 Alexandros Charkiolakis (Music Library of Greece ‘Lillian Voudouri’)
The Greek Case: Alekos Xenos and his Symphony of Resistance
12.30 Tonje Haugland Sørensen (University of Bergen, Norway)
Remembering a Different Norway: Re-Enactment and Commemoration in the Norwegian War Film
Session VI:
1.45 M.J. Grant (Georg-August-Universität Göttingen, Germany)
Music, Memory and the Legitimisation of Violence: Some Working Hypotheses
2.15 Guy Tourlamain (Liverpool Hope University)
Memories of War and Radical Right-Wing Responses to Post-War West Germany between 1945 and 1960
2.45 Elaine Kelly (University of Edinburgh)
Re-remembering German Fascism: Counter-Memories of the Third Reich in East-German Music
Session VII:
3.45 Emiliano Perra (University of Bristol)
The Holocaust as a European Memory in Italian Television from the 1960s to the Present
4.15 Tomas Sniegon (University of Lund, Sweden)
Schindler’s List comes to Schindler’s Homeland: Oskar Schindler as a Problem of Czech Historical Culture
Session VIII:
5.00 Tim Cole (University of Bristol)
Erasing and Uncovering Memory in Post-War and Post-Communist Eastern Europe
5.30 Roundtable and future directions

Archbishop Desmond Tutu Centre for War and Peace Studies
Hope Park Campus
Liverpool Hope University
Taggart Avenue Liverpool, L16 9JD, UK

http://www.hope.ac.uk/conflict-memory-and-memorialisation/conflict-memory-and-memorialisation-war-and-european-culture-in-the-twentieth-century.html

12.6.10

Επιστημονικό συνέδριο: Η δεκαετία του 1940 στην τέχνη. ΔΗΜΟΣ ΠΡΕΣΠΩΝ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΕΣΠΩΝ - ΠΡΕΣΠΕΙΑ 2010

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ,
ΤΜΗΜΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
ΔΗΜΟΣ ΠΡΕΣΠΩΝ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΕΣΠΩΝ - ΠΡΕΣΠΕΙΑ 2010
Επιστημονικό συνέδριο
Η δεκαετία του 1940 στην τέχνη
Πολιτιστικό Κέντρο Λαιμού, Πρέσπες, 1-4 Ιουλίου 2010
ΠΕΜΠΤΗ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ
17.00-18.00 Έναρξη - χαιρετισμοί
18.00-20.00: Στρογγυλή τράπεζα: Αφήγηση, αναπαράσταση και λογοτεχνία
Βενετία Αποστολίδου, Θανάσης Βαλτινός, Νίκος Δαββέτας, Απόστολος Δοξιάδης, Μαρλένα Πολιτοπούλου, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Έλενα Χουζούρη
20.00-21.30: Προβολή του ντοκιμαντέρ της Γιάννας Ευαγγελίδου Γράμμος, το βουνό της
ήττας
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ
09.00-10.50 Συνεδρία Ι | ΘΕΑΤΡΟ
Δηώ Καγγελάρη (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Η θεατρική σκηνή στη δεκαετία του ’40 και το ’40 στη σκηνή
Στάθης Γεωργιάδης (Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Φλωρεντίας)
Το Εθνικό Θέατρο τη δεκαετία του ’40
Τίνα Κροντήρη (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Ο θίασος των Ενωμένων Καλλιτεχνών (1945-1946)
Κατερίνα Καρρά (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Η θεατρική κριτική στην Αθήνα της κατοχικής περιόδου. Η περίπτωση του Σπ. Μελά
Κατερίνα Διακουμοπούλου (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)
Το ελληνοαμερικανικό θέατρο τη δεκαετία του 1940
Σχολιαστής: Βενετία Αποστολίδου (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
10.50-12.00: Συζήτηση
12.00-12.30 Διάλειμμα
12.30-13.40 Συνεδρία IΙ | ΜΟΥΣΙΚΗ 1
Δημήτρης Κόκορης (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Απηχήσεις του Εμφυλίου στο λαϊκό τραγούδι: 1944-1962 (δειγματική καταγραφή)
Μανώλης Σειραγάκις (Πανεπιστήμιο Κρήτης)
Μια πιο πρώιμη χρονολόγηση της ανακάλυψης του ρεμπέτικου
Δημήτρης Κατσουλάκος (δρ Φιλοσοφίας της Ιστορίας)
Η Κατοχή και ο Εμφύλιος μέσα από το λακωνικό μοιρολόι
Σχολιαστής: Μαρία Μποντήλα (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
13.40-14.30 Συζήτηση
17.00- 19.00 Συνεδρία ΙΙΙ | ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
Κρίτων Παπαδόπουλος (εικαστικός)
Ο πρωτοποριακός χαρακτήρας της εικαστικής τέχνης στην Ελλάδα
Γλαύκη Γκότση (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας)
Οι εικόνες του ’40 και ο ρόλος της μνήμης στο έργο της Άννας Κινδύνη
Δώρα Μαρκάτου (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων)
Η ήττα της Αριστεράς στην τέχνη: η περίπτωση των γλυπτών του Μεμά Καλογηράτου
Νότα Πάντζου (Πρωτοβουλία για την Ανάδειξη της Πολιτιστικής Κληρονομιάς) -
Κατερίνα Στεφάτου (Μουσείο Πολιτικών Εξορίστων Άη Στράτη)
Η εικαστική μνήμη μιας εξόριστης: η περίπτωση της ζωγράφου Κατερίνας Χαριάτη-Σισμάνη
Σταλίνα Βουτσινά (Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Η συλλογική οργάνωση των καλλιτεχνών την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης:
η εφημερίδα Ο Καλλιτέχνης

Σχολιαστής: Νένη Πανουργιά (Columbia University)
19.00-20.00 Συζήτηση 20.00-20.15 Διάλειμμα
20.15-21.25 Συνεδρία ΙV | ΜΟΥΣΙΚΗ 2
Αλέξανδρος Χαρκιολάκης (Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη «Λ. Βουδούρη»)
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και η Αντίσταση ως πηγή έμπνευσης για τους συνθέτες έντεχνης μουσικής
Γεωργία Κονδύλη (Πανεπιστήμιο Πατρών)
«Κατοχή» και «Εμφύλιος» στη Λυρική Σκηνή
Απόστολος Πούλιος (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Στον Ρυθμό της Τζαζ: Μια μουσικοθεατρική μόδα της Κατοχής
Σχολιαστής: Δημήτρης Κόκορης (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
21.25- 22.00 ΣυζήτησηΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 3 3 ΙΟΥΛΙΟΥ
09.00-10.50 Συνεδρία V | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Καράμπελας Σάββας (δρ Φιλολογίας)
Η επανέκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού Τα Νέα Γράμματα στη διετία 1944-1945
Σπύρος Τσουτσουμπής (Πανεπιστήμιο Manchester)
Το αστικό μυθιστόρημα ως λογοτεχνία της ήττας. Μια συγκριτική μελέτη δυο μυθιστορημάτων: Sword of Honor του Evelyn Waugh και Χρονικό μιας σταυροφορίας του Ρόδη Ρούφου.
Χρήστος Σκιαδαρέσης (φιλόλογος, εκπαιδευτικός)
Ο αντιστασιακός Γιώργος Σεφέρης: η περίπτωση του Ημερολογίου Καταστρώματος Β'
Αναστασία Μητσοπούλου (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)
Όψεις του αντικομμουνισμού στην κριτική της λογοτεχνίας στην πρώτη μεταπολεμική δεκαετία
Μαρία Μποντήλα (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Το φαινόμενο «Μικρός Ήρωας»
Σχολιαστής: Βαγγέλης Χατζηβασιλείου (κριτικός λογοτεχνίας)
10.50-12.00 Συζήτηση
12.00-12.30 Διάλειμμα
12.30-13.40 Συνεδρία VI | ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Λένα Μπενίση (Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο)
Η αφίσα και ο ρόλος της στα δύσκολα χρόνια 1940-47 στην Ελλάδα
Γιάννης Μπόλης (Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης)
Τα χαρακτικά της Αντίστασης (1940-44)
Μανώλης Κασιμάτης (φωτοτυπογράφος-ερευνητής)
Ψάχνοντας και ξαναδιαβάζοντας φωτογραφίες και τους φωτογράφους της μάχης της Αθήνας τον Δεκέμβρη του 1944
Σχολιαστής: Τάκης Μπέσας (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας)
13.40-14.30 Συζήτηση
17.00-18.50 Συνεδρία VII | ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΑ
Βασίλης Κολώνας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας)
Η αρχιτεκτονική στις δεκαετίες 1940-1950
Δημήτρης Παπαδόπουλος (Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
Το τοπίο ως επιτέλεση: προσεγγίζοντας τις αναπαραστάσεις της εμφυλιακής Πρέσπας
Συραγώ Τσιάρα (Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης)
Μεταμορφώσεις, χρήσεις και παραμορφώσεις των μεταπολεμικών εθνικών μνημείων στη Βόρεια Ελλάδα.
Βασίλης Δαλκαβούκης (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)
Το μνημείο ως κείμενο. Μια μεθοδολογική προσέγγιση των μεταπολεμικών μνημείων
Αλέξανδρος Τενεκετζής (Πανεπιστήμιο Κρήτης)
Μονοπάτια της μνήμης στη μετεμφυλιακή Ελλάδα: η επίσημη απεικόνιση της μνήμης του πολέμου του ’40 στη δημόσια μνημειακή τέχνη
Σχολιαστής: Ανδρέας Ανδρέου (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας)
18.50-20.00 Συζήτηση
ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΙΟΥΛΙΟΥ
9.00-10.30: Συνεδρία VIII | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Γιώργος Ανδρίτσος (δρ Ιστορίας)
Η κατοχή και η αντίσταση στις ελληνικές ταινίες μυθοπλασίας μεγάλου μήκους από το 1974 μέχρι το 1981
Κωστούλα Καλούδη (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου)
Η επιρροή της δεκαετίας του '40 στο σύγχρονο ελληνικό κινηματογραφικό λόγο
Κώστας Τερζής (κριτικός κινηματογράφου)
Από το βίωμα στην κινηματογραφική μυθοπλασία: Αποκλίνουσες κινηματογραφικές προσεγγίσεις στη δεκαετία του ’40, με αφορμή την ταινία Ψυχή βαθιά του Π. Βούλγαρη
Στέλιος Κυμιωνής (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο)
Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος στις ταινίες επικαίρων και ντοκιμαντέρ
Σχολιαστής: Κωστής Κορνέτης (Πανεπιστήμιο Brown)
10.30-11.30 Συζήτηση
ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΡΕΣΠΕΣ
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: Ανδρέας Ανδρέου (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας),
Βενετία Αποστολίδου (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Νίκος Μαραντζίδης
(Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), Τάκης Μπέσας (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας)
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: Γιώργος Αντωνίου (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης),
Στράτος Δορδανάς (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας), Σπύρος Κακουριώτης
(δημοσιογράφος), Μαρία Μποντήλα, (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

19.5.10

Η ιδεολογική χρήση της φωτογραφίας-Γιωργος Λαουταρης

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 31-12-2006)


Πόσο αδιάψευστος μάρτυρας είναι μια φωτογραφία;
Ο Έντουαρντ Γουέστον, ένας διάσημος αμερικανός φωτογράφος που έδρασε τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα και επηρέασε πολλούς συναδέλφους του, έλεγε κατηγορηματικά: «Μόνο με προσπάθεια μπορεί να εξαναγκαστεί η φωτογραφική μηχανή να πει ψέματα. Βασικά είναι ένα τίμιο μέσο». Βέβαια, από το 1855, όταν στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού ένας γερμανός φωτογράφος παρουσίασε την τεχνική του ρετούς, την παραποίηση δηλαδή του αρνητικού, ήταν γνωστό πως η φωτογραφία μπορεί να πει και λίγα μικρά ψέματα. Μάλιστα, σύμφωνα με αρκετούς ιστορικούς, η είδηση ότι μικρές ατέλειες είναι δυνατό να απαλειφθούν, έκανε πολύ περισσότερους ανθρώπους της εποχής να θέλουν να φωτογραφηθούν. Όπως σημειώνει πάντως πολύ εύστοχα η Σούζαν Σόνταγκ στο εξαιρετικό βιβλίο της Περί φωτογραφίας (κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Φωτογράφος), «οι εικόνες είναι ικανές να σφετεριστούν την πραγματικότητα, γιατί μια φωτογραφία πρώτα απ’ όλα δεν είναι μια εικόνα, μια ερμηνεία του πραγματικού. Είναι επίσης ένα ίχνος, κάτι που έχει αποκολληθεί με στένσιλ απευθείας από το πραγματικό, σαν αποτύπωμα ποδιού ή μάσκα θανάτου»
....................... συνεχεια του αρθρου
http://laoutaris.wordpress.com/2010/02/12/photograph/