Πριν από 10 χρόνια
6.11.11
Photo Central/γκαλερί της τέχνης της φωτογραφίας στο διαδίκτυο
http://www.iphotocentral.com
Η διευθυνση στο διαδυκτιο Photo Central προσφέρει χιλιάδες ιστοσελίδες για τον συλλέκτη φωτογραφίας, επιμελητή και ιστορικό.
Αυτή η ιστοσελίδα περιλαμβάνει άρθρα σχετικά με τη συλλογή φωτογραφιων οπως
τεxνικες εκτύπωσης και τις τιμές, ασφάλισης και διαχείρισης κινδύνων,
εκτιμήσεις, αγορά και την πώληση εικόνων, ανάπτυξη μιας συλλογής φωτογραφίων
διαμόρφωση και τη διατήρηση της συλλογής σας κλπ).
Είναι εδώ η μεγαλύτερη προς πώληση γκαλερί της τέχνης της φωτογραφίας στο διαδίκτυο, σαν μια βαση δεδομενων εύκολα προσβάσιμη μέσω μιας εκτεταμένης on-site μηχανή αναζήτησης.
Επίσης πάνω από 160 τεύχη του δημοφιλούς ενημερωτικου E-Photo αρχειοθετούνται εδώ και ειναι διαθεσημα με δυνατότητα αναζήτησης. Επισης υπάρχει ενας σημαντικός καταλογος καταγραφης ενος παγκοσμιου ημερολόγιο σχετικα με τις εκδηλώσεις της φωτογραφίας .
Τελος υπαρχει μια κατηγορια αρθρων που εστιάζει σε συγκεκριμένα θέματα,εμφανισης και εκτυπωσης φωτογραφίας οπως autochromes, daguerreotypes, κα. αλλα και μια μεγάλη απευθείας σύνδεση με ενα φωτογραφικό βιβλιοπωλείο.
I Photo Central provides thousands of web pages for the photography collector, curator and historian. This site includes articles on collecting issues (such as connoisseurship and print values; insurance and risk management; appraisals; buying and selling images; developing a photography collecting library; framing/matting and preserving your collection; conservation, etc.). The largest for-sale fine art photography gallery on the web is databased here and is easily accessed through an extensive on-site search engine.
Over a 160 issues of the popular E-Photo Newsletter are also archived here and are also searchable; and there is a major International Photography Calendar of Events section.
An additional Special Exhibits section focuses on specific topics, photography processes (such as autochromes, daguerreotypes, stereo views and oratones), contemporary photography and individual photographers. A major online photo bookstore is planned for a 2009 launch.
9.10.11
Κωστας Μπαλαφας 1920-2011
Ο φωτογράφος της Εθνικής Αντίστασης Κώστας Μπαλάφας πέθανε σε ηλικία 91 ετών.
ανταρτης στος ΕΛΑΣ .
Ηπειρος 1943
Βλεποντας τις φωτογραφιες του απο το ανταρτικο.
Αθηνα Μουσειο Μπενακι 2011
ανταρτης στος ΕΛΑΣ .
Ηπειρος 1943
Βλεποντας τις φωτογραφιες του απο το ανταρτικο.
Αθηνα Μουσειο Μπενακι 2011
Κωστας Μπαλαφας "Το Αντάρτικο στην Ήπειρο, 1941-1944" Μουσειο Μπενακη
10 Φεβρουαριου - 30 Απριλιου 2011
Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς 138
απο την εφημεριδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
δειτε το ντοκυμαντερ για τον Κωστα Μπαλαφα
απο τα αρχεια της
ΕΡΤ
http://www.ert-archives.gr/V3/public/pop-view.aspx?tid=8224&tsz=0&act=mMainView
http://www.costasbalafas.gr.
αναφερουν οι υπευθυνοι της ιστοσελιδας: Το έργο του Κώστα Μπαλάφα είναι γνωστό σε εμάς εδώ στην ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ, γι' αυτό αποφασίσαμε να οργανώσουμε μιά ανοικτή πύλη με ελεύθερη πρόσβαση για όλους τους σπουδαστές φωτογραφίας καθώς επίσης και σε όλους όσοι επιθυμούν να γνωρίσουν το έργο του.
Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς 138
απο την εφημεριδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
δειτε το ντοκυμαντερ για τον Κωστα Μπαλαφα
απο τα αρχεια της
ΕΡΤ
http://www.ert-archives.gr/V3/public/pop-view.aspx?tid=8224&tsz=0&act=mMainView
- 0000008224 25 ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΥ, Η
- ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ 1953
-
-
- Το ντοκιμαντέρ «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΥ» φιλοξενεί το μεγάλο φωτογράφο ΚΩΣΤΑ ΜΠΑΛΑΦΑ. Με σημείο αναφοράς τις φωτογραφίες του ξετυλίγεται η ιστορία της ελληνικής υπαίθρου και ιδιαίτερα της ΗΠΕΙΡΟΥ στα μεταπολεμικά χρόνια. Είναι ο καλλιτέχνης που δημιουργεί, κάτω από αντίξοες συνθήκες, φωτογραφίες ντοκουμέντα για να διασωθεί το μεγαλείο του λαού μας. Συμμετέχει στην Εθνική Αντίσταση και τη φωτογραφίζει, αφήνοντας σημαντική παρακαταθήκη στις μελλοντικές γενιές. Με τον φωτογραφικό του φακό και την κινηματογραφική του κάμερα καταγράφει το έργο εξηλεκτρισμού της χώρας που ξεκινά το 1953 με τα εγκαίνια του εργοστασίου του ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ, καθώς επίσης και το μεγάλο αναπτυξιακό έργο της κατασκευής του φράγματος ΑΧΕΛΩΟΥ –ΚΡΕΜΑΣΤΩΝ. Παράλληλα, γίνεται αναφορά στην οικονομία της χώρας με την υποτίμηση της δραχμής, στη δίκη του ηγετικού στελέχους του Κ. Κ. Ε. ΝΙΚΟΥ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗ και προβάλλεται αρχειακό υλικό με διαδηλώσεις για το Κυπριακό και με τον αγιασμό για τη θεμελίωση των αρδευτικών έργων του ΑΧΕΛΩΟΥ.
http://www.costasbalafas.gr.
αναφερουν οι υπευθυνοι της ιστοσελιδας: Το έργο του Κώστα Μπαλάφα είναι γνωστό σε εμάς εδώ στην ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ, γι' αυτό αποφασίσαμε να οργανώσουμε μιά ανοικτή πύλη με ελεύθερη πρόσβαση για όλους τους σπουδαστές φωτογραφίας καθώς επίσης και σε όλους όσοι επιθυμούν να γνωρίσουν το έργο του.
8.10.11
Κωστας Μπαλαφας για το Αντάρτικο στην Ήπειρο...
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής o Kώστας Μπαλάφας εντάχθηκε στην 6η Ταξιαρχία του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), ως μαχητής - τυφεκιοφόρος του 85ου Συντάγματος. Τότε, φωτογράφησε τις καταστροφές των χωριών, τις ζυμώσεις για την έναρξη του ένοπλου αγώνα, τις πορείες και τις μάχες των ανταρτών, το θρήνο των μανάδων, και αργότερα τις εκδηλώσεις στη πόλη των Ιωαννίνων κατά την Απελευθέρωση. Στο τέλος του πολέμου και ενώ η εμφύλια διαμάχη είχε ήδη ξεκινήσει, εμπιστεύθηκε το υλικό που είχε συγκεντρώσει στην οικογενειακή του φίλη Ιουλία Γοργόλη, θεωρώντας ότι υπήρχε κίνδυνος να κατασχεθεί, αν έμενε στα χέρια του. Εκείνη, το έκρυψε κάτω από το ξύλινο πάτωμα ενός γιαννιώτικου σπιτιού, όπου παρέμεινε για 31 χρόνια, μέχρι το 1974, οπότε ο Κώστας Μπαλάφας το επανέκτησε. Η σημαντική αυτή φωτογραφική μαρτυρία έγινε ευρέως γνωστή το 1991, όταν ο ίδιος, με δική του δαπάνη, εξέδωσε τον τόμο Κώστας Μπαλάφας. Το αντάρτικο στην Ήπειρο, Ασπρόμαυρες φωτογραφίες 1940-1944. Σήμερα, η φωτογραφική σειρά από την Αντίσταση στην Ήπειρο, φυλάσσεται στο Μουσείο Μπενάκη μαζί με το υπόλοιπο έργο του. Τα 79 θέματα που παρουσιάζονται στην έκθεση επιλέχθηκαν μέσα από 2.000 αρνητικά που απαρτίζουν την ενότητα, με φωτογραφικά και ιστορικά κριτήρια, ώστε ο θεατής να αποκομίζει μία σφαιρική εικόνα του αγώνα του ηπειρώτικου λαού ενάντια στον ξένο κατακτητή. Σε αυτά περιλαμβάνονται 65 ψηφιακές εκτυπώσεις από πρωτότυπα αρνητικά, καθώς και 14 πρωτότυπες φωτογραφίες, τυπωμένες και υπογεγραμμένες από τον ίδιο τον φωτογράφο.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα προβάλλεται το πορτραίτο του Κώστα Μπαλάφα που σκηνοθέτησε το 1985 η Βέρα Πάλμα για λογαριασμό του Υπουργείου Πολιτισμού. Παράλληλα, θα κυκλοφορήσει ομότιτλο λεύκωμα, έκδοση του Μουσείου Μπενάκη, που επιμελήθηκαν οι συνεργάτες του Φωτογραφικού Αρχείου του Ιδρύματος, Γεωργία Ιμσιρίδου και Λεωνίδας Κουργιαντάκης, με 44 φωτογραφίες και κείμενα του ίδιου του Κώστα Μπαλάφα, της Γεωργίας Ιμσιρίδου και του Τάσου Σακελλαρόπουλου, Υπεύθυνου των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ
"Θέλω να δώσω ένα γνήσιο ντοκουμέντο, καταχωρημένο σε εικόνα, με τον αμείλικτο ρεαλισμό του φωτογραφικού φακού, όπως το είδα και το κατέγραψα με τη φωτογραφική μου μηχανή"-
"Και νοιώθω χρέος, για ένα μνημόσυνο των παλικαριών που βαριοκοιμούνται στις βουνοπλαγιές και τα διάσελα, άψαλτοι κι αμνημόνευτοι, σε πρόχειρους τάφους, χωρίς όνομα και σταυρό, σημαδεμένους μόνο με κύκλους και πέτρες π’ αράδιασαν με πόνο οι συναγωνιστές τους, για να θυμούνται τον τόπο που τους έθαψαν εκεί, κοντά στο μετερίζι που κρατούσαν ζωντανοί, μην τύχει και τους πατήσουν από λάθος οι περαστικοί…
...Σ’ αυτούς που σημάδεψαν την ιστορία με αίμα και πυρωμένο σίδερο, ας πούμε σήμερα σα σε μνημόσυνο: Αδέρφια κοιμηθείτε ήσυχα αυτού που δεν υπάρχουν μίση, πόνος ή στεναγμός.
Οι αγώνες σας, όπως όλοι οι τίμιοι αγώνες των λαών, δεν χάνονται.
Η Λευτεριά, που ποτίστηκε με το αίμα σας, πέρασε στα στιβαρά χέρια της γενιάς που σας κληρονόμησε κι αγωνίζεται με τη σειρά της για την ειρήνη.
Μια ειρήνη που ν’ αγκαλιάζει όλους τους λαούς, να γεμίσουν μ’ αγάπη οι καρδιές σε μια πανανθρώπινη γιορτή, που θα σταυροφιλιέται η Λευτεριά με την Ειρήνη.
Για να μην ξανακλάψουν οι μάνες και να’ ναι αυτό το τελευταίο δάκρυ που έσκυψαν και σκούπισαν με την άκρη της μαύρης τους ποδιάς.»
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα προβάλλεται το πορτραίτο του Κώστα Μπαλάφα που σκηνοθέτησε το 1985 η Βέρα Πάλμα για λογαριασμό του Υπουργείου Πολιτισμού. Παράλληλα, θα κυκλοφορήσει ομότιτλο λεύκωμα, έκδοση του Μουσείου Μπενάκη, που επιμελήθηκαν οι συνεργάτες του Φωτογραφικού Αρχείου του Ιδρύματος, Γεωργία Ιμσιρίδου και Λεωνίδας Κουργιαντάκης, με 44 φωτογραφίες και κείμενα του ίδιου του Κώστα Μπαλάφα, της Γεωργίας Ιμσιρίδου και του Τάσου Σακελλαρόπουλου, Υπεύθυνου των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ
"Θέλω να δώσω ένα γνήσιο ντοκουμέντο, καταχωρημένο σε εικόνα, με τον αμείλικτο ρεαλισμό του φωτογραφικού φακού, όπως το είδα και το κατέγραψα με τη φωτογραφική μου μηχανή"-
"Και νοιώθω χρέος, για ένα μνημόσυνο των παλικαριών που βαριοκοιμούνται στις βουνοπλαγιές και τα διάσελα, άψαλτοι κι αμνημόνευτοι, σε πρόχειρους τάφους, χωρίς όνομα και σταυρό, σημαδεμένους μόνο με κύκλους και πέτρες π’ αράδιασαν με πόνο οι συναγωνιστές τους, για να θυμούνται τον τόπο που τους έθαψαν εκεί, κοντά στο μετερίζι που κρατούσαν ζωντανοί, μην τύχει και τους πατήσουν από λάθος οι περαστικοί…
...Σ’ αυτούς που σημάδεψαν την ιστορία με αίμα και πυρωμένο σίδερο, ας πούμε σήμερα σα σε μνημόσυνο: Αδέρφια κοιμηθείτε ήσυχα αυτού που δεν υπάρχουν μίση, πόνος ή στεναγμός.
Οι αγώνες σας, όπως όλοι οι τίμιοι αγώνες των λαών, δεν χάνονται.
Η Λευτεριά, που ποτίστηκε με το αίμα σας, πέρασε στα στιβαρά χέρια της γενιάς που σας κληρονόμησε κι αγωνίζεται με τη σειρά της για την ειρήνη.
Μια ειρήνη που ν’ αγκαλιάζει όλους τους λαούς, να γεμίσουν μ’ αγάπη οι καρδιές σε μια πανανθρώπινη γιορτή, που θα σταυροφιλιέται η Λευτεριά με την Ειρήνη.
Για να μην ξανακλάψουν οι μάνες και να’ ναι αυτό το τελευταίο δάκρυ που έσκυψαν και σκούπισαν με την άκρη της μαύρης τους ποδιάς.»
19.8.11
Φωτογραφιες απο το λευκωμα "Aι θυσιαι της Ελλαδος κατα τον δευτερο παγκοσμιο πολεμο".
Το λευκωμα(τετραγλωσσο) εκδοθηκε το 1946 απο την τοτε Ελληνικη κυβερνηση.
11.8.11
Φιλμογραφια ντοκυμαντερ σχετικα με τοπους εξοριας( με πληροφοριεςκαι σχολια)
- «Νέος Παρθενώνας»
Ντοκιμαντέρ για τους χώρους στους οποίους εκτοπίστηκαν και φυλακίστηκαν οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Με τις προσωπικές μαρτυρίες πολλών εξ αυτών, δίνονται πολύτιμες πληροφορίες και στοιχεία για τη Μακρόνησο και τη Γυάρο, τα δύο ξερονήσια στα οποία βασανίστηκαν πολλοί κρατούμενοι.
Διάρκεια: 74'
Σενάριο:Γιώργος Χρυσοβιτσάνος, Θανάσης Σκρούμπελος
Μουσική: ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ
O ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΡΟΥΜΠΕΛΟΣ είναι συγγραφέας-σκηνοθέτης...
Σπούδασε καλές τέχνες στην Αθήνα και κινηματογράφο στο London Film School.
Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Έχει εκδώσει διηγήματα και μυθιστορήματα και έχει δουλέψει ως δημοσιογράφος στον ημερήσιο Αθηναϊκό τύπο.Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος και έχει εκλεγεί αρκετές φορές ως μέλος του Δ. Σ. της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών.
Μεγάλου μήκους ταινίες - «Νέος Παρθενώνας»,
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΟΣ
Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Κινηματογράφο στο International London Film School στο Λονδίνο, απ' όπου αποφοίτησε με πτυχίο film maker.
Εργάστηκε ως ρεπόρτερ στην εφημερίδα Ανένδοτος (1965-66), ως συντάκτης στη Ναυτιλιακή Επιθεώρηση Αργώ (1975-77) και ως κριτικός κινηματογράφου σε εφημερίδες και περιοδικά (Έθνος 1981-93, Elle 1988-99, Status 1990-96, Ο κόσμος του video 1990-91, 7 Μέρες TV από το 1989 μέχρι σήμερα, κ.ά.).
Παράλληλα εργάστηκε σαν σεναριογράφος σε τηλεοπτικές σειρές, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνοθεσία.
Εργογραφία: Νέος Παρθενώνας, (πολιτικό ντοκυμανταίρ μεγάλου μήκους σκηνοθεσία των Κώστα Χρονόπουλου, Θανάση Σκρουμπέλου, Σπύρου Ζάχου και του ιδίου, 1975.
-«Τόποι πολιτικής εξορίας - Αϊ Στράτης»
-«Τόποι εξορίας: Μακρόνησος»
Λεωνίδας Βαρδαρός:
Σκηνοθέτης και ηθοποιός από την Ικαρία.
Σύντομο Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Ικαρία το 1950. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στην Αθήνα και έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με διάφορες πρωτοποριακές θεατρικές ομάδες όπως και με ημικρατικά, δημοτικά, και κρατικά θέατρα. Έχει σκηνοθετήσει για την τηλεόραση ΕΤ1 και ΕΤ2 πολιτιστικά και ιστορικά ντοκυμαντέρ σχετικά με εθνικά και κοινωνικά κινήματα στο Αιγαίο, καθώς και μια σειρά ημίωρων πολιτιστικών ταινιών για παιδιά. .
«Τόποι πολιτικής εξορίας - Αϊ Στράτης» , «Τόποι εξορίας: Μακρόνησος»
Ταινίες Μεγάλου Μήκους
* Ούλοι εμείς, εφέντη»
-«Μακρόνησος»
Σκηνοθέτες:
Ηλίας Γιαννακάκης
Εύη Καραμπάτσου
«Η Μακρόνησος είναι μια τόσο βίαιη ιστορική συγκυρία.Αποτελεί χαρακτηριστικά το πρώτο διεθνές πείραμα στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου.Γιατί ήταν αμερικανοβρετανικής καθοδήγησης.Το πείραμα έγκειτο στην αλλαγή συνειδήσεων.Η δήλωση μετανοίας ήταν μια προσπάθεια εξευτελισμού.Υστερα δοκιμαζόταν ο προσηλυτισμός,με τελετουργίες τσακίσματος του ηθικού.Ετσι προχωρούσαν στη διάλυση του αριστερού μαζικού κινήματος.Η Μακρόνησος λοιπόν έγινε “οδηγός” σε αντίστοιχες περιπτώσεις.Γι΄ αυτό είχαμε “επισκέπτες” από όλο τον κόσμο...».
Ο σκηνοθέτης και ιστοριοδίφης Ηλίας Γιαννακάκης είχε εδώ και χρόνια αποφασίσει να γυρίσει ένα ντοκυμαντέρ για τη Μακρόνησο, παρ΄ ότι ως νέος (πλησιάζει τα 40) δεν έχει σχετικά βιώματα, ούτε συγγενείς που συνδέονται με αυτήν. Το θέμα, όμως, μας αφορά όλους. «Οποιος ενδιαφέρεται για το τι πραγματικά συνέβη με την ελληνική ιστορία του 20ού αιώνα,η Μακρόνησος είναι το κατ΄ εξοχήν αντικείμενο.Συνιστά όχι μόνο την επιτομήαλλά και το μεταίχμιο μέσα στο οποίο εκφράστηκαν αντίρροπες δυνάμεις» . Ως τώρα είχε καταπιαστεί κυρίως με ντοκυμαντέρ (περίπου 40), τα περισσότερα από τα οποία προορίστηκαν για την τριαντάχρονη εκπομπή «Παρασκήνιο» της ΕΤ1. Το 2004 γύρισε την πρώτη του ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους «Αλεμάγια» (με Δημήτρη Καταλειφό και Υβόννη Μαλτέζου ).
Το πλήρωμα του χρόνου έχει έλθει: «Οι άνθρωποι μεγαλώνουν,φεύγουν ένας ένας,και αυτός είναι ο πρακτικός λόγοςπου αποφασίσαμε να προχωρήσουμε:ότι δεν θα μπορούσαμε να γυρίσουμε ξανά ντοκυμαντέρ,αν περιμέναμε κι άλλο.Ο πιο ουσιαστικός λόγοςέχει να κάνει με τα χρόνια που έχουν περάσει από τότε- είναι περίπου 60.Πίστεψα ότι οι άνθρωποι της νεότερης γενιάς και όσοι βίωσαν τα γεγονόταθα έπρεπε τώρα να σταθούν μπροστά σε ένα θέμα με ιδιαίτερη ιδεολογική φόρτιση.Στόχος μας, ιδεολογικά και πρακτικά,είναι η νηφάλια προσέγγιση και όχι η υψωμένη γροθιά».
Περιέργως, ως σήμερα, το μόνο ολοκληρωμένο μεγάλου μήκους ντοκυμαντέρ για τη Μακρόνησο είχε γυριστεί το 1975, στην καρδιά άλλης μιας «σκοτεινής» εποχής, από μια ομάδα σκηνοθετών (μεταξύ των οποίων ο Κώστας Χρονόπουλος και ο Γιώργος Χρυσοβιτσάνος με παραγωγό τον Γιώργο Παπαλιό, νυν πρόεδρο του Ελληνικού Κέντρου ΚινηματογράφουΕΚΚ). Κατά τη γνώμη τού κ. Γιαννακάκη, αυτή η «παράλειψη» συνέβη ακριβώς επειδή πρόκειται για ιδιαιτέρως εύφλεκτο ιστορικό κεφάλαιο.
Το όνειρο δύναται επιτέλους να υλοποιηθεί: το ΕΚΚ αποφάσισε να συμμετέχει ως συμπαραγωγός με την ΕΡΤ καθώς και τον ίδιο τον κ. Γιαννακάκη. Συνσκηνοθέτης είναι η Εύη Καραμπάτσου . Η ταινία έχει τιτλοφορηθεί «Νέος Παρθενώνας» (όπως και η πρώτη). Δανείζεται αυτούσια την περιβόητη ρήση που είχε τότε εκστομίσει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, χαρακτηρίζοντας έτσι τη Μακρόνησο: η διαδικασία, δηλαδή, να φέρουν τους αριστερούς στον «ίσιο» δρόμο θεωρήθηκε έργο ανάλογο του Παρθενώνα.
Τα γυρίσματα της ταινίας θα λάβουν χώρα στη νήσο. Τα ερείπια των ταγμάτων (δηλαδή των κτιρίων) διατηρούνται. Θα πραγματοποιηθούν λήψεις και από την ετήσια «Επίσκεψη μνήμης» των Μακρονησιωτών, «κάτι πολύ γοητευτικό διότι,ενώ βλέπεις μερικούς ηλικιωμένους εκδρομείς με τα ταπεράκια τους,νιώθεις ταυτόχρονα τον ηλεκτρισμό από τις μνήμες τού βασανισμού τους». Βασικό μέρος ενός ντοκυμαντέρ είναι το αρχειακό υλικό που πλαισιώνει το φιλμ. «Οπτικοακουστικό υλικό έχει εντοπιστεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Μεγάλο μέρος υπερπολύτιμου υλικού εξαφανίστηκε από τη χώρα μας.Και αυτό διότι συνδέεται με μια φασιστική περίοδο.Το ότι χάθηκε είναι βεβαίως καταστροφικό,σημαίνει ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει αρχειακή συνείδηση.Αλλά αυτό τελικά συνάδει με τη φορτισμένη λογική της εποχής». Υπάρχει πάντως πλούσιος αριθμός εντυπωσιακών φωτογραφιών, ημερολογίων, επιστολών και δημοσιευμάτων. Θα συμπεριληφθούν μαρτυρίες βασανισμένων. Μαρτυρίες όσων αποτελούν τον «ανθό» της πνευματικής και καλλιτεχνικής ζωής τού τόπου ( Αλέξανδρος Αργυρίου, Νίκος Κούνδουρος, Αλέκα Παΐζη, Λεωνίδας Κύρκος, Τάσος Ζωγράφος, Μίκης Θεοδωράκης - αν γίνει επιτρεπτό από απόψεως υγείας...) αλλά και μη επώνυμων προσώπων.Το κώλυμα βρίσκεται στην ανεύρεση των ανθρώπων της άλλης πλευράς, των ίδιων των βασανιστών. Εξαφανίστηκαν σχεδόν εντελώς από το πρόσωπο της κοινωνίας. Και όμως θεωρούνται βασικοί «πρωταγωνιστές» στο πλαίσιο ενός ντοκυμαντέρ που φροντίζει να διατηρήσει την ψυχραιμία του.
Ντοκιμαντέρ για τους χώρους στους οποίους εκτοπίστηκαν και φυλακίστηκαν οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Με τις προσωπικές μαρτυρίες πολλών εξ αυτών, δίνονται πολύτιμες πληροφορίες και στοιχεία για τη Μακρόνησο και τη Γυάρο, τα δύο ξερονήσια στα οποία βασανίστηκαν πολλοί κρατούμενοι.
Διάρκεια: 74'
Σενάριο:Γιώργος Χρυσοβιτσάνος, Θανάσης Σκρούμπελος
Μουσική: ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ
O ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΡΟΥΜΠΕΛΟΣ είναι συγγραφέας-σκηνοθέτης...
Σπούδασε καλές τέχνες στην Αθήνα και κινηματογράφο στο London Film School.
Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Έχει εκδώσει διηγήματα και μυθιστορήματα και έχει δουλέψει ως δημοσιογράφος στον ημερήσιο Αθηναϊκό τύπο.Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος και έχει εκλεγεί αρκετές φορές ως μέλος του Δ. Σ. της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών.
Μεγάλου μήκους ταινίες - «Νέος Παρθενώνας»,
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΟΣ
Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Κινηματογράφο στο International London Film School στο Λονδίνο, απ' όπου αποφοίτησε με πτυχίο film maker.
Εργάστηκε ως ρεπόρτερ στην εφημερίδα Ανένδοτος (1965-66), ως συντάκτης στη Ναυτιλιακή Επιθεώρηση Αργώ (1975-77) και ως κριτικός κινηματογράφου σε εφημερίδες και περιοδικά (Έθνος 1981-93, Elle 1988-99, Status 1990-96, Ο κόσμος του video 1990-91, 7 Μέρες TV από το 1989 μέχρι σήμερα, κ.ά.).
Παράλληλα εργάστηκε σαν σεναριογράφος σε τηλεοπτικές σειρές, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνοθεσία.
Εργογραφία: Νέος Παρθενώνας, (πολιτικό ντοκυμανταίρ μεγάλου μήκους σκηνοθεσία των Κώστα Χρονόπουλου, Θανάση Σκρουμπέλου, Σπύρου Ζάχου και του ιδίου, 1975.
-«Τόποι πολιτικής εξορίας - Αϊ Στράτης»
-«Τόποι εξορίας: Μακρόνησος»
Λεωνίδας Βαρδαρός:
Σκηνοθέτης και ηθοποιός από την Ικαρία.
Σύντομο Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Ικαρία το 1950. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στην Αθήνα και έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με διάφορες πρωτοποριακές θεατρικές ομάδες όπως και με ημικρατικά, δημοτικά, και κρατικά θέατρα. Έχει σκηνοθετήσει για την τηλεόραση ΕΤ1 και ΕΤ2 πολιτιστικά και ιστορικά ντοκυμαντέρ σχετικά με εθνικά και κοινωνικά κινήματα στο Αιγαίο, καθώς και μια σειρά ημίωρων πολιτιστικών ταινιών για παιδιά. .
«Τόποι πολιτικής εξορίας - Αϊ Στράτης» , «Τόποι εξορίας: Μακρόνησος»
Ταινίες Μεγάλου Μήκους
* Ούλοι εμείς, εφέντη»
-«Μακρόνησος»
Σκηνοθέτες:
Ηλίας Γιαννακάκης
Εύη Καραμπάτσου
«Η Μακρόνησος είναι μια τόσο βίαιη ιστορική συγκυρία.Αποτελεί χαρακτηριστικά το πρώτο διεθνές πείραμα στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου.Γιατί ήταν αμερικανοβρετανικής καθοδήγησης.Το πείραμα έγκειτο στην αλλαγή συνειδήσεων.Η δήλωση μετανοίας ήταν μια προσπάθεια εξευτελισμού.Υστερα δοκιμαζόταν ο προσηλυτισμός,με τελετουργίες τσακίσματος του ηθικού.Ετσι προχωρούσαν στη διάλυση του αριστερού μαζικού κινήματος.Η Μακρόνησος λοιπόν έγινε “οδηγός” σε αντίστοιχες περιπτώσεις.Γι΄ αυτό είχαμε “επισκέπτες” από όλο τον κόσμο...».
Ο σκηνοθέτης και ιστοριοδίφης Ηλίας Γιαννακάκης είχε εδώ και χρόνια αποφασίσει να γυρίσει ένα ντοκυμαντέρ για τη Μακρόνησο, παρ΄ ότι ως νέος (πλησιάζει τα 40) δεν έχει σχετικά βιώματα, ούτε συγγενείς που συνδέονται με αυτήν. Το θέμα, όμως, μας αφορά όλους. «Οποιος ενδιαφέρεται για το τι πραγματικά συνέβη με την ελληνική ιστορία του 20ού αιώνα,η Μακρόνησος είναι το κατ΄ εξοχήν αντικείμενο.Συνιστά όχι μόνο την επιτομήαλλά και το μεταίχμιο μέσα στο οποίο εκφράστηκαν αντίρροπες δυνάμεις» . Ως τώρα είχε καταπιαστεί κυρίως με ντοκυμαντέρ (περίπου 40), τα περισσότερα από τα οποία προορίστηκαν για την τριαντάχρονη εκπομπή «Παρασκήνιο» της ΕΤ1. Το 2004 γύρισε την πρώτη του ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους «Αλεμάγια» (με Δημήτρη Καταλειφό και Υβόννη Μαλτέζου ).
Το πλήρωμα του χρόνου έχει έλθει: «Οι άνθρωποι μεγαλώνουν,φεύγουν ένας ένας,και αυτός είναι ο πρακτικός λόγοςπου αποφασίσαμε να προχωρήσουμε:ότι δεν θα μπορούσαμε να γυρίσουμε ξανά ντοκυμαντέρ,αν περιμέναμε κι άλλο.Ο πιο ουσιαστικός λόγοςέχει να κάνει με τα χρόνια που έχουν περάσει από τότε- είναι περίπου 60.Πίστεψα ότι οι άνθρωποι της νεότερης γενιάς και όσοι βίωσαν τα γεγονόταθα έπρεπε τώρα να σταθούν μπροστά σε ένα θέμα με ιδιαίτερη ιδεολογική φόρτιση.Στόχος μας, ιδεολογικά και πρακτικά,είναι η νηφάλια προσέγγιση και όχι η υψωμένη γροθιά».
Περιέργως, ως σήμερα, το μόνο ολοκληρωμένο μεγάλου μήκους ντοκυμαντέρ για τη Μακρόνησο είχε γυριστεί το 1975, στην καρδιά άλλης μιας «σκοτεινής» εποχής, από μια ομάδα σκηνοθετών (μεταξύ των οποίων ο Κώστας Χρονόπουλος και ο Γιώργος Χρυσοβιτσάνος με παραγωγό τον Γιώργο Παπαλιό, νυν πρόεδρο του Ελληνικού Κέντρου ΚινηματογράφουΕΚΚ). Κατά τη γνώμη τού κ. Γιαννακάκη, αυτή η «παράλειψη» συνέβη ακριβώς επειδή πρόκειται για ιδιαιτέρως εύφλεκτο ιστορικό κεφάλαιο.
Το όνειρο δύναται επιτέλους να υλοποιηθεί: το ΕΚΚ αποφάσισε να συμμετέχει ως συμπαραγωγός με την ΕΡΤ καθώς και τον ίδιο τον κ. Γιαννακάκη. Συνσκηνοθέτης είναι η Εύη Καραμπάτσου . Η ταινία έχει τιτλοφορηθεί «Νέος Παρθενώνας» (όπως και η πρώτη). Δανείζεται αυτούσια την περιβόητη ρήση που είχε τότε εκστομίσει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, χαρακτηρίζοντας έτσι τη Μακρόνησο: η διαδικασία, δηλαδή, να φέρουν τους αριστερούς στον «ίσιο» δρόμο θεωρήθηκε έργο ανάλογο του Παρθενώνα.
Τα γυρίσματα της ταινίας θα λάβουν χώρα στη νήσο. Τα ερείπια των ταγμάτων (δηλαδή των κτιρίων) διατηρούνται. Θα πραγματοποιηθούν λήψεις και από την ετήσια «Επίσκεψη μνήμης» των Μακρονησιωτών, «κάτι πολύ γοητευτικό διότι,ενώ βλέπεις μερικούς ηλικιωμένους εκδρομείς με τα ταπεράκια τους,νιώθεις ταυτόχρονα τον ηλεκτρισμό από τις μνήμες τού βασανισμού τους». Βασικό μέρος ενός ντοκυμαντέρ είναι το αρχειακό υλικό που πλαισιώνει το φιλμ. «Οπτικοακουστικό υλικό έχει εντοπιστεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Μεγάλο μέρος υπερπολύτιμου υλικού εξαφανίστηκε από τη χώρα μας.Και αυτό διότι συνδέεται με μια φασιστική περίοδο.Το ότι χάθηκε είναι βεβαίως καταστροφικό,σημαίνει ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει αρχειακή συνείδηση.Αλλά αυτό τελικά συνάδει με τη φορτισμένη λογική της εποχής». Υπάρχει πάντως πλούσιος αριθμός εντυπωσιακών φωτογραφιών, ημερολογίων, επιστολών και δημοσιευμάτων. Θα συμπεριληφθούν μαρτυρίες βασανισμένων. Μαρτυρίες όσων αποτελούν τον «ανθό» της πνευματικής και καλλιτεχνικής ζωής τού τόπου ( Αλέξανδρος Αργυρίου, Νίκος Κούνδουρος, Αλέκα Παΐζη, Λεωνίδας Κύρκος, Τάσος Ζωγράφος, Μίκης Θεοδωράκης - αν γίνει επιτρεπτό από απόψεως υγείας...) αλλά και μη επώνυμων προσώπων.Το κώλυμα βρίσκεται στην ανεύρεση των ανθρώπων της άλλης πλευράς, των ίδιων των βασανιστών. Εξαφανίστηκαν σχεδόν εντελώς από το πρόσωπο της κοινωνίας. Και όμως θεωρούνται βασικοί «πρωταγωνιστές» στο πλαίσιο ενός ντοκυμαντέρ που φροντίζει να διατηρήσει την ψυχραιμία του.
Φιλμογραφία των Επίκαιρων περιόδου 1940-1950(που υπαρχουν στηνΤαινιοθήκη της Ελλάδος)
Αναλυτικός κατάλογος, κατόπιν έρευνας, των Επίκαιρων περιόδου 1940-1950
που υπαρχουν στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.
Ενα σημαντικό τμήμα των ταινιών που ήταν αρχειακό υλικό του κινηματογραφικού εργαστηρίου "ΠΑΠΑΔΟΥΚΑ" παραχωρήθηκεστην Ταινιοθήκη από την Ολυμπία Παπαδούκα.
Σε αναμονή της ιστορικής ανάλυσης και ψηφιοποίησης τους.
ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ (Ο) (1940)
Πρωτότυπος Τίτλος: ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ (Ο)
Χρονιά Παραγωγής:1940
Διάρκεια:00:06:49
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Α' ΜΕΡΟΣ: ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (1940)
Πρωτότυπος Τίτλος:Α' ΜΕΡΟΣ: ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Χρονιά Παραγωγής:1940
Διάρκεια:00:07:34
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Β' ΜΕΡΟΣ: ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (1940 - 1941)
Πρωτότυπος Τίτλος:Β' ΜΕΡΟΣ: ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Χρονιά Παραγωγής:1940 - 1941
Διάρκεια:00:08:38
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ(1940)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ
Χρονιά Παραγωγής:1940
Διάρκεια:00:11:38
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Α' ΜΕΡΟΣ: Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (1941)
Πρωτότυπος Τίτλος:Α' ΜΕΡΟΣ: Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Χρονιά Παραγωγής:1941
Διάρκεια:00:04:32
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Β' ΜΕΡΟΣ: Η ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ(1941 - 1943)
Πρωτότυπος Τίτλος:Β' ΜΕΡΟΣ: Η ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ
Χρονιά Παραγωγής:1941 - 1943
Διάρκεια:00:08:36
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ(1941)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Χρονιά Παραγωγής:1941
Διάρκεια:00:00:51
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Α' ΜΕΡΟΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (Η) (1941 - 1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:Α' ΜΕΡΟΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (Η)
Χρονιά Παραγωγής:1941 - 1944
Διάρκεια:00:03:56
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Β' ΜΕΡΟΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (Η) (1943)
Πρωτότυπος Τίτλος:Β' ΜΕΡΟΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (Η)
Χρονιά Παραγωγής:1943
Διάρκεια:00:00:37
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ (Ο)(1941 - 1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ (Ο)
Χρονιά Παραγωγής:1941 - 1944
Διάρκεια:00:08:58
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΙΣΘΜΟΥ (Η) (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΙΣΘΜΟΥ (Η)
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:01:07
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Α' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος: Α' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:01:07
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Β' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:Β' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:00:45
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Γ' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:Γ' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:02:39
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (Η)(1944)
Πρωτότυπος Τίτλος: ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (Η)
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:00:37
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:03:24
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ 1944 (ΤΑ) (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ 1944 (ΤΑ)
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:07:51
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:00:37
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΤΟΥ ΕΛΑΣ, ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ (ΤΟ) (1945)
Πρωτότυπος Τίτλος: ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΤΟΥ ΕΛΑΣ, ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ (ΤΟ)
Χρονιά Παραγωγής:1945
Διάρκεια:00:00:34
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ (1944 - 1949)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
Χρονιά Παραγωγής:1944 - 1949
Διάρκεια:00:03:32
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ 1ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1946 ΚΑΙ Η ΟΜΑΔΑ "Χ" (1946)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ 1ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1946 ΚΑΙ Η ΟΜΑΔΑ "Χ"
Χρονιά Παραγωγής:1946
Διάρκεια:00:00:28
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Α' ΜΕΡΟΣ: ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (Η) (1948 - 1950)
Πρωτότυπος Τίτλος:Α' ΜΕΡΟΣ: ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (Η)
Χρονιά Παραγωγής:1948 - 1950
Διάρκεια:00:06:05
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΕΙΣ (1948 - 1950)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΕΙΣ
Χρονιά Παραγωγής:1948 - 1950
Διάρκεια:00:02:26
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΜΑΡΣΑΛ (1949 - 1950)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΜΑΡΣΑΛ
Χρονιά Παραγωγής:1949 - 1950
Διάρκεια:00:09:07
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ(1951)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ
Χρονιά Παραγωγής:1951
Διάρκεια:00:02:44
Χρώμα:ΕΓΧΡ.
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
που υπαρχουν στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.
Ενα σημαντικό τμήμα των ταινιών που ήταν αρχειακό υλικό του κινηματογραφικού εργαστηρίου "ΠΑΠΑΔΟΥΚΑ" παραχωρήθηκεστην Ταινιοθήκη από την Ολυμπία Παπαδούκα.
Σε αναμονή της ιστορικής ανάλυσης και ψηφιοποίησης τους.
ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ (Ο) (1940)
Πρωτότυπος Τίτλος: ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ (Ο)
Χρονιά Παραγωγής:1940
Διάρκεια:00:06:49
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Α' ΜΕΡΟΣ: ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (1940)
Πρωτότυπος Τίτλος:Α' ΜΕΡΟΣ: ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Χρονιά Παραγωγής:1940
Διάρκεια:00:07:34
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Β' ΜΕΡΟΣ: ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (1940 - 1941)
Πρωτότυπος Τίτλος:Β' ΜΕΡΟΣ: ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Χρονιά Παραγωγής:1940 - 1941
Διάρκεια:00:08:38
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ(1940)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ
Χρονιά Παραγωγής:1940
Διάρκεια:00:11:38
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Α' ΜΕΡΟΣ: Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (1941)
Πρωτότυπος Τίτλος:Α' ΜΕΡΟΣ: Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Χρονιά Παραγωγής:1941
Διάρκεια:00:04:32
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Β' ΜΕΡΟΣ: Η ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ(1941 - 1943)
Πρωτότυπος Τίτλος:Β' ΜΕΡΟΣ: Η ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ
Χρονιά Παραγωγής:1941 - 1943
Διάρκεια:00:08:36
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ(1941)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Χρονιά Παραγωγής:1941
Διάρκεια:00:00:51
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Α' ΜΕΡΟΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (Η) (1941 - 1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:Α' ΜΕΡΟΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (Η)
Χρονιά Παραγωγής:1941 - 1944
Διάρκεια:00:03:56
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Β' ΜΕΡΟΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (Η) (1943)
Πρωτότυπος Τίτλος:Β' ΜΕΡΟΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (Η)
Χρονιά Παραγωγής:1943
Διάρκεια:00:00:37
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ (Ο)(1941 - 1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ (Ο)
Χρονιά Παραγωγής:1941 - 1944
Διάρκεια:00:08:58
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΙΣΘΜΟΥ (Η) (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΙΣΘΜΟΥ (Η)
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:01:07
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Α' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος: Α' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:01:07
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Β' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:Β' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:00:45
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Γ' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:Γ' ΜΕΡΟΣ: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:02:39
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (Η)(1944)
Πρωτότυπος Τίτλος: ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (Η)
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:00:37
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:03:24
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ 1944 (ΤΑ) (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ 1944 (ΤΑ)
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:07:51
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ (1944)
Πρωτότυπος Τίτλος:Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
Χρονιά Παραγωγής:1944
Διάρκεια:00:00:37
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΤΟΥ ΕΛΑΣ, ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ (ΤΟ) (1945)
Πρωτότυπος Τίτλος: ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΤΟΥ ΕΛΑΣ, ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ (ΤΟ)
Χρονιά Παραγωγής:1945
Διάρκεια:00:00:34
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ (1944 - 1949)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
Χρονιά Παραγωγής:1944 - 1949
Διάρκεια:00:03:32
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ 1ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1946 ΚΑΙ Η ΟΜΑΔΑ "Χ" (1946)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ 1ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1946 ΚΑΙ Η ΟΜΑΔΑ "Χ"
Χρονιά Παραγωγής:1946
Διάρκεια:00:00:28
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
Α' ΜΕΡΟΣ: ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (Η) (1948 - 1950)
Πρωτότυπος Τίτλος:Α' ΜΕΡΟΣ: ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (Η)
Χρονιά Παραγωγής:1948 - 1950
Διάρκεια:00:06:05
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΕΙΣ (1948 - 1950)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΕΙΣ
Χρονιά Παραγωγής:1948 - 1950
Διάρκεια:00:02:26
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΜΑΡΣΑΛ (1949 - 1950)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΜΑΡΣΑΛ
Χρονιά Παραγωγής:1949 - 1950
Διάρκεια:00:09:07
Χρώμα:Α/Μ
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ(1951)
Πρωτότυπος Τίτλος:ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ
Χρονιά Παραγωγής:1951
Διάρκεια:00:02:44
Χρώμα:ΕΓΧΡ.
Ήχος:ΒΟΥΒΟ
28.7.11
Ολυμπία Παπαδούκα.
εφημεριδα ΑΥΓΗ:
Πέθανε χθες, σε μεγάλη ηλικία, η ηθοποιός και αγωνίστρια της Αντίστασης Ολυμπία Παπαδούκα.
Eφυγε χθες από τη ζωή η ηθοποιός, συγγραφέας και αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Ολυμπία Παπαδούκα. Γεννημένη από φτωχή οικογένεια, μαθήτευσε στο πλάι της Μαρίκας Κοτοπούλη, ενώ σπούδασε παράλληλα και μουσική. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε ένα από τα πιο δραστήρια μέλη του ΕΑΜ Θεάτρου, ενώ στο σπίτι της έκρυβε τον πολύγραφο όπου τυπώνονταν πολλές από τις προκηρύξεις της οργάνωσης -μάλιστα μια φορά οι κρυμμένες προκηρύξεις της έπεσαν πάνω στη σκηνή!
δηλαδη απο τις αρχες 1943 εως την παραδοση των οπλων το 1945.
Πέθανε χθες, σε μεγάλη ηλικία, η ηθοποιός και αγωνίστρια της Αντίστασης Ολυμπία Παπαδούκα.
Eφυγε χθες από τη ζωή η ηθοποιός, συγγραφέας και αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Ολυμπία Παπαδούκα. Γεννημένη από φτωχή οικογένεια, μαθήτευσε στο πλάι της Μαρίκας Κοτοπούλη, ενώ σπούδασε παράλληλα και μουσική. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε ένα από τα πιο δραστήρια μέλη του ΕΑΜ Θεάτρου, ενώ στο σπίτι της έκρυβε τον πολύγραφο όπου τυπώνονταν πολλές από τις προκηρύξεις της οργάνωσης -μάλιστα μια φορά οι κρυμμένες προκηρύξεις της έπεσαν πάνω στη σκηνή!
Για την αγωνιστική της δράση, η Ολυμπία Παπαδούκα «ανταμείφθηκε» με την καταδίκη της και τον εγκλεισμό της στις Γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ από το 1948 έως το 1952. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής της, η ηθοποιός θεωρήθηκε «αντιηγετική» και για το λόγο αυτό διατυπώθηκαν κατηγορίες εναντίον της από την κομματική ηγεσία της φυλακής.
Μετά την αποφυλάκισή της πήρε μέρος σε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, ραδιοφωνικά έργα και κινηματογραφικές ταινίες, μεταξύ των οποίων αξέχαστη θα μείνει η εμφάνισή της στο πλάι της Μελίνας Μερκούρη στη Φαίδρα το 1962 και στην Κραυγή γυναικών το 1978, αλλά και στα Η Κύπρος στις φλόγες (1964) και Δάφνις και Χλόη ’66 (1966).
Την εμπειρία της από τη φυλακή η Ολυμπία Παπαδούκα κατέγραψε το 1981 στο βιβλίο της Γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ, ίσως το καλύτερο για την γυναικεία εμπειρία της φυλακής, όπως σημειώνει η ιστορικός Τ. Βερβενιώτη. Σε αυτό, πέρα από τις αφηγήσεις που καταγράφονται, περιλαμβάνονται και φωτογραφίες που έβγαλε η ίδια παράνομα από την είσοδο και τους εσωτερικούς χώρους του κτιρίου των γυναικείων φυλακών. Ακόμη, πριν από μερικά χρόνια αποτύπωσε με τη φωνή της τραγούδια των φυλακισμένων γυναικών σε cd που κυκλοφόρησε το 2002.
Επίσης την εμπειρία και τη γνώση της για τον κόσμο του θεάτρου κατά τη διάρκεια της Κατοχής η Ολ. Παπαδούκα αποτύπωσε στο βιβλίο της Το θέατρο της Αθήνας (Κατοχή - Αντίσταση - διωγμοί), μια ιδιαίτερα σημαντική μαρτυρία για το ΕΑΜ των ηθοποιών.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι ο αδελφός της, Θανάσης Παπαδούκας,
υπήρξε οπερατέρ του κινηματογραφικού συνεργείου του ΕΛΑΣ, από το φθινόπωρο του 1944
μέχρι λίγο μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας.
Και το κινηματογραφικο εργαστηριο αδελφοι ΠΑΠΑΔΟΥΚΑ (οπου δουλευε ο Θανασης)
ηταν αυτο που ειχε τυπωσει/εμφανισει ολο το υλικο του κινηματογραφικου συνεργειου δηλαδη απο τις αρχες 1943 εως την παραδοση των οπλων το 1945.
20.6.11
Dinos Petroyannis points out his picture on a poster designed to commemorate the 50th anniversary of the arrival of exiles from the Greek mainland to the island of Ikaria
Dinos Petroyannis, 87, points out his picture on a poster designed to commemorate the 50th anniversary of the arrival of exiles from the Greek mainland to the island of Ikaria.
Though the exiles were political prisoners, they were greeted as friends and guests by islanders.
Petroyannis had been a Communist partisan during World War II.
The graphic designer of the poster and also the curator of the exhibition with the title "IKARIA 1947-1997, 50 years after" with photographs and documents is Manolis Kasimatis phototipographer and member of association no profit FOTOGRAFIZONTAS.
OΝτίνος Πετρόγιαννης δειχνει την φωτογραφια του στην αφισσα την περιοδο που ηταν πολιτικος εξοριστος στην Ικαρία.
Η αφισσα ειναι σχεδιαση του Μανώλη Κασιματη οπως και η επιμελεια της εκθεσης φωτογραφίας και ντοκουμεντων που εγινε επι την ευκαιρια των πενηντα χρονων απο την πρωτη αφιξη των πολιτικων εξοριστων στο νησί.
19.6.11
Γραφιστικες εφαρμογες για εκθεσεις φωτοντοκουμεντων ΙΚΑΡΙΑ τοπος εξοριας
γραφιστικη σχεδιαση Μανολης Κασιματης
18.6.11
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Μετακινήσεις πληθυσμού στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1940 .1-3 Ιουλίου 201 1 • Κομοτηνή • Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο θράκης - Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας
Civil Wars Study Group
(Ομάδα Μελέτης Εμφυλίων Πολέμων)
Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011
17.00 Υποδοχή συνέδρων 17.15 Χαιρετισμοί
17.30-19.15: ΣΥΝΕΔΡΙΑ Ι
Μετακινήσεις από τη βουλγαρική ζώνη κατοχής
Πρόεδρος: Κωνσταντίνος Κ. Χατζόπουλος (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)
Βασίλης Ριτζαλέος (ΓΑΚ Κομοτηνής)
Έλληνες Εβραίοι από την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη στα τάγματα εργασίας κατά τη βουλγαρική κατοχή
Νίκος Καραγιαννακίδης (Ιόνιο Πανεπιστήμιο) - Παναγιώτης Αμπεριάδης (ιστορικός - ερευνητής)
Τυπολογία ατομικών μετακινήσεων και πρωτοβουλιών φυγής από τη βουλγαρική ζώνη κατοχής στην Ανατολική Μακεδονία, 1941-44
Σοφία Αυγέρη (MA, εκπαιδευτικός)
Τα «ντουρντουβάκια»: Μετακινήσεις πληθυσμού από τη βουλγαροκρατούμενη Ξάνθη για αναγκαστική εργασία στη Βουλγαρία
Γιάννης Τσαρούχας (ΓΑΚ Σερρών)
«Νεοπρόσφυγες» από τη βουλγαροκρατούμενη ζώνη στη Νιγρίτα και την περιοχή της κατά το 1941
18.50 - 19.15 Συζήτηση 19.15 - 19.30 Διάλειμμα
19.30-21.45: ΣΥΝΕΔΡΙΑ 2
Στρατός, αντάρτες και πολίτες στη διάρκεια της Κατοχής
Πρόεδρος: Ανδρέας Ανδρέου (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας)
Ελένη Κουρμαντζή (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων)
Τα γερμανικά «αντίποινα» και τα κατεστραμμένα χωριά του Νομού Ιωαννίνων
Σπύρος Ζέρβας (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων) - Χρύσα Γιαννοπούλου (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)
Διερευνώντας τη μνήμη του «αιματοβαμμένου εντελβάις». Η περίπτωση των καμένων χωριών του ελληνοαλβανικού συνόρου (6-10/7/1943)
Βασιλική Κομπιλάκου (Ιστορικά Αρχεία Μουσείου Μπενάκη)
Αρχηγείο Παρνασσίδας - Αρχηγείο Γκιώνας του ΕΛΑΣ. Μετακινήσεις και σχηματοποίηση του φρονήματος κατά το ξεκίνημα του αντάρτικου, 1941-1942
Μ. Γ. Βαρβούνης (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)
Σάμιοι στη Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο (1943-44) και ο Ali Bey Denizel
Γιάννης Μακριδάκης (λογοτέχνης -ερευνητής)
Συρματένιοι, ξεσυρματένιοι, όλοι. Χιώτες πρόσφυγες και στρατιώτες στη Μέση Ανατολή: αφηγήσεις 1941-1946
21.00 - 21.45 Συζήτηση Σάββατο 2 Ιουλίου 2011
9.30-11.45: ΣΥΝΕΔΡΙΑ 3
Οι εθνοτικές πτυχές των μετακινήσεων της δεκαετίας του 1940
Πρόεδρος: Ιωάννης Μάνος (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας)
Βασίλης Δαλκαβούκης (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)
Σαρακατσάνοι της Θράκης στη Βουλγαρία: Κανονικότητες και ασυνέχειες μιας παλιάς μετακίνησης στη δεκαετία του 1940
Κωνσταντίνος Κ. Χατζόπουλος (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)
Μετακινήσεις Αρμενίων της Ελλάδας στη δεκαετία του 1940
Αργύρης Μαμαρέλης -Γιώργος Νιάρχος (London School of Economics)
Πληθυσμιακές μετακινήσεις των Μουσουλμάνων της Θράκης την περίοδο 1940-49
Ραϋμόνδος Αλβανός (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Η μετακίνηση ως πολιτική επιλογή: Κινητικότητα εθνοτικών ομάδων στη Δυτική Μακεδονία μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας
Ελπίδα Βόγλη (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης) - Χάρης Μυλωνάς (George Washington University)
Μετακινήσεις εθνοτικών ομάδων και εθνική ολοκλήρωση στη δεκαετία του 1940
11.10-11.45 Συζήτηση 11.45 - 12.00 Διάλειμμα
12.00-14.00: ΣΥΝΕΔΡΙΑ 4
Σχεδιασμένες μετακινήσεις αμάχων την περίοδο του Εμφυλίου:
«ανταρτόπληκτοι» ή «συμμοριόπληκτοι» και πολιτικοί εξόριστοι (Ι)
Πρόεδρος: Πολυμέρης Βόγλης (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας)
Φωτούλα Καραλίδου (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)
Πληθυσμιακές μετακινήσεις στο νομό Κιλκίς κατά τη δεκαετία του ’40.
Μανόλης Γ. Σέργης (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)
«Βιαίως» ή «εκουσίως» μετακινηθέντες: Η διχασμένη κοινωνική μνήμη του Εμφυλίου στο Θρυλόριο Ροδόπης
Έλενα Μαμουλάκη (Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο)
Το ταξίδι στην Ικαρία: Αφηγήσεις και πρακτικές μνήμης για την περίοδο της εξορίας στην Ικαρία, 1946-1949
Μανόλης Κασιμάτης (φωτογράφος - ερευνητής) - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ
Φωτογραφίζοντας στην εξορία
13.20-14.00 Συζήτηση
17.00-18.45: ΣΥΝΕΔΡΙΑ 5
Σχεδιασμένες μετακινήσεις αμάχων την περίοδο του Εμφυλίου:
«ανταρτόπληκτοι» ή «συμμοριόπληκτοι» και πολιτικοί εξόριστοι (ΙΙ)
Πρόεδρος: Γιώργος Κόκκινος (Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
Βασιλική Λάζου (Πάντειο Πανεπιστήμιο)
«Συμμοριόπληκτοι»: οι εσωτερικοί πρόσφυγες του εμφυλίου πολέμου. Υποδοχή και κοινωνική πρόνοια στην πόλη της Λαμίας
Ιωάννης Καρακατσιάνης (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Η μεταπολεμική διαμόρφωση της Νοσταλγίας του νοτιοπελοποννήσιου πολιτικού μετανάστη: Από τις κατοχικές και μετακατοχικές μετακινήσεις στα τραύματα της μεταπολεμικής μνήμης
Δημήτρης Κατσουλάκος (διδάκτορας Φιλοσοφίας)
Η Κουμουστά Λακωνίας, ένα χωριό του κεντρικού Ταΰγετου που ερήμωσε στα χρόνια του Εμφυλίου
18.00-18.45 Συζήτηση 18.45-19.00 Διάλειμμα
19.00-21.00: ΣΥΝΕΔΡΙΑ 6
Η εμπειρία της «υπερορίας»:
Όψεις από τις μετακινήσεις των πολιτικών προσφύγων του Εμφυλίου (Ι)
Πρόεδρος: Ειρήνη Λαγάνη (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)
Κωστής Παπαϊωάννου (αρχιτέκτονας)
Η μετακίνηση του ΚΚΕ και του ΔΣΕ στην υπερορία από την άποψη της σημασίας της στην προετοιμασία και την διεξαγωγή του ψυχρού πολέμου
Κατερίνα Τσέκου (διδάκτορας Ιστορίας)
Εβρίτες πολιτικοί πρόσφυγες στη Βουλγαρία: μια τεθλασμένη διαδρομή
Χριστίνα Αλεξοπούλου (ΙNALCO – Institut National des Langues et Civilisations Orientales, Παρίσι) Αναπαραστάσεις του ελληνικού εμφυλίου και της μετακίνησης στην υπερορία σε Σλαβόφωνους Μακεδόνες που αποχώρησαν από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (1946-1949)
20.00-21.00 Συζήτηση
Κυριακή 3 Ιουλίου 2011
9.30-11.45: ΣΥΝΕΔΡΙΑ 7
Η εμπειρία της «υπερορίας»:
Όψεις από τις μετακινήσεις των πολιτικών προσφύγων του Εμφυλίου (ΙΙ)
Πρόεδρος: Νίκος Μαραντζίδης (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)
Κώστας Τσίβος (Charles University, Πράγα)
Οι πολιτικοί πρόσφυγες της Τσεχοσλοβακίας: μια κοινότητα σε διαρκή κίνηση
Απόστολος Πατελάκης ( Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου)
Οι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες στη Ρουμανία
Ηλίας Πούλος (καλλιτέχνης πολυμέσων)
Οι τελευταίοι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες
Λουκιανός Χασιώτης (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Ο δημόσιος λόγος για τις παιδοπόλεις της βασίλισσας και οι απόψεις των πρώην τροφίμων
Γιώργος Ανδρίτσος (διδάκτορας Ιστορίας)
Το «παιδομάζωμα» στις ελληνικές ταινίες μεγάλου μήκους από το 1945 μέχρι το 1981
11.10-11.45 Συζήτηση
11.45-12.00 Διάλειμμα
12.00: ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
Διερευνώντας στο παρόν τη βία της δεκαετίας του ’40. Η περίπτωση των μετακινήσεων
Γιώργος Κόκκινος (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Νίκος Μαραντζίδης (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), Πολυμέρης Βόγλης (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Κωνσταντίνος Κ. Χατζόπουλος (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης)
Οργανωτική και Επιστημονική Επιτροπή: Κωνσταντίνος Χατζόπουλος (Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας, ΔΠΘ), Νίκος Μαραντζίδης (Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών, ΠανεπιστήμιοΜακεδονίας), Δώρα Λαφαζάνη (Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας, ΔΠΘ), Ελπίδα Βόγλη (Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας, ΔΠΘ), Βασίλης Δαλκαβούκης (Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας, ΔΠΘ), Κατερίνα Τσέκου (διδάκτορας Ιστορίας)
9.6.11
«Η κοινωνική οργάνωση της εξορίας - Πολιτικοί κρατούμενοι στον μεσοπόλεμο». Margaret E. Kenna
______________________________________________
Margaret E. Kenna: «Η κοινωνική οργάνωση της εξορίας - Πολιτικοί κρατούμενοι στον μεσοπόλεμο» - Μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας
ISBN: 960-221-271-3 - Σελίδες: 171 - Τιμή: 30,00 € - Έκδοση: 2004
επιμέλεια: Πάνος ΓιαννάκαιναςMargaret E. Kenna: «Η κοινωνική οργάνωση της εξορίας - Πολιτικοί κρατούμενοι στον μεσοπόλεμο» - Μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας
ISBN: 960-221-271-3 - Σελίδες: 171 - Τιμή: 30,00 € - Έκδοση: 2004
Πλούσια εικονογραφημένο με φωτογραφίες ενός μοναδικού αρχείου αρνητικών από την Ανάφη, το παρόν βιβλίο ασχολείται με τη ζωή των κομμουνιστών και συνδικαλιστών που οδηγήθηκαν σε εσωτερική εξορία από το δικτατορικό καθεστώς του Μεταξά (1936-1942). Αντλώντας από δημοσιευμένα και αδημοσίευτα απομνημονεύματα και από προσωπικές αφηγήσεις πρώην εξορίστων, παρέχει τη ζωντανή εικόνα μιας διόλου ενιαίας συνάθροισης ανθρώπων που αντιμετώπιζαν από κοινού μια σειρά προβλημάτων σε ένα ακριτικό τότε νησί: στέγαση και τροφή, οργάνωση και λειτουργία ομάδων εργασίας, εσωτερικές συγκρούσεις, ελεύθερος χρόνος, σχέσεις με τους ντόπιους, σχέσεις των φύλων.Αναλύοντας το φωτογραφικό υλικό, η συγγραφέας παρακολουθεί την πορεία και τις δοκιμασίες της ομάδας συμβίωσης της Ανάφης μέχρι τη διάλυσή της στη διάρκεια της Κατοχής.
Κριτικές
«Η Κέννα έχει καταφέρει να συνθέσει ένα εντυπωσιακό πορτρέτο των εξόριστων στην Ανάφη, των μεταπτώσεων και των τραγωδιών τους και της σχεδόν απαράμιλλης αντοχής τους. Ένα εξαιρετικό έργο.» - Michael Herzfeld, «Πανεπιστήμιο Harvard»
«Ένα συναρπαστικό πορτρέτο της κοινοτικής ζωής των εξορίστων: σκυλιά και γατιά που βαφτίζονται με ονόματα γνωστών φασιστών, θαλάσσια λουτρά και γιορτές, και βέβαια οι αναμενόμενες στερήσεις, η πείνα και ο θάνατος.» - Sofka Zinovieff, «Times Literary Supplement»
«Η Κέννα αφενός χαρτογραφεί σε μια έρευνα πεδίου την τοπογραφία της εξορίας... αφετέρου αναλύει τον «εσωτερικό χώρο» και, μέσω αυτού, τον έντονα πολιτικοποιημένο βιωμένο κόσμο των εξορίστων... μια υποδειγματική εργασία στη μεικτή ζώνη των κοινωνικών και ανθρωπιστικών σπουδών.» - Κώστας Θ. Καλφόπουλος, «Αντί»
«Ένα εξαιρετικά σημαντικό βιβλίο, τόσο για το φωτογραφικό, όσο και για το αναλυτικό του περιεχόμενο... 146 σελίδες, οι οποίες περιέχουν 48 ανέκδοτες φωτογραφίες της εποχής, που ιστοριογραφούν και στοιχειοθετούν με ευκρίνεια και σεβασμό την ανθρώπινη διάσταση της πολιτικής εξορίας... Λεπτομέρειες και πτυχές της καθημερινής ζωής που, μέσα από τη συνοδευτικές φωτογραφίες, συμβαίνουν πραγματικά σχεδόν μπροστά στα μάτια του αναγνώστη.» - Ελισάβετ Κυρτσόγλου, «Το Βήμα»
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Margaret E. Kenna γεννήθηκε στην Αυστραλία. Σπούδασε ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και το Πανεπιστήμιο του Κεντ και πραγματοποίησε διδακτορική και άλλη έρευνα στην Ελλάδα. Διδάσκει ανθρωπολογία στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Διεθνούς Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου της Ουαλίας.Καρπός της τριαντάχρονης σχέσης ζωής και έρευνας που έχει αναπτύξει με την Ανάφη και τους κατοίκους της είναι το βιβλίο «Η κοινωνική οργάνωση της εξορίας» και «Greek Island Life. Fieldwork on Anafi.»
 |
| Μέλη της ΟΣΠΕ Ανάφης μαζεύουν και μεταφέρουν φρύγανα για προσάναμμα στα μαγειρεία. Η εργασία ήταν ιδιαίτερα επίπονη. Διακρίνονται τα πανιά που προφύλασσαν τον λαιμό και το κεφάλι από τα αγκάθια των ξερών φυτών. |
 |
| Ανάφη, 25 Μαρτίου 1941. Ο πρώτος εορτασμός της επετείου της Ελληνικής Επανάστασης μετά τις ηρωικές μάχες στην Αλβανία. Συμμετέχουν όλοι οι Αναφιώτες σε εκδήλωση που οργάνωσε η ΟΣΠΕ, στην οποία κύριος ομιλητής ήταν ένας εκτοπισμένος. |
 |
| Ομάδα μελών της ΟΣΠΕ Ανάφης πλένουν σε σκάφη ρούχα ή τρόφιμα. |
6.6.11
29.5.11
Searching and rereading photographs and the photographers of the battle in Athens, in December 1944. Manolis Kasimatis
From the professional photographers and their press photos, to the amateurs and their memorial photography till the photographers - employees of a variety of services with their propagandistic shooting of a constructed reality.
In the present era, the historians of photography have recognized and classified the photographs and the photographers:
as Documentary Photography (press photographer),
as Humanistic Photography (photographers of the humanity),
as Memorial Photography (amateur photographers),
as Fabricated-Propagandistic Photography (employees photographers).
Can the evaluation of the photographic art be altered depending on the political beliefs of the researcher or can some objective definitions in classification be set?
Until now, the research on the documentary photography for the December in order to lead to a variety of conclusions has not been made due to the larger burden of the historians' political and social analysis. From the perspective of the historians of Greek photography, it is rather proved that they have not managed to combine the research in both the photographic and the political-social field and this is the reason why there is so much silence especially in difficult historical periods. However, the analysis of both the photographs and the actual action of the photographers as historical subjects can offer much more comprehensive data for reading the historical process.
The photographic coverage of the battles, all those which had been preceded and followed, were documented by two different views; the view of the most of the professional photojournalists, of Greek and foreign media and other foreign services, as well and the view of some citizens who carried a camera, something quite rare in that era.
From the perspective of ELAS despite that there was its cinematographic crew (which was consisted by Dimitris Megalidis, head cinematographer - painter, and Nysiriou and Papadoukas, photographers - cameramen), there has not been found any document to prove its presence in Athens.
Thus, the published photographs as recorded documents of the December came from the side of the winners while there are only a few samples from the defeated side. It is necessary to be noted that in Greece, the political situation from 1945 to 1974 couldn't be described as normal; imprisonments, tortures, persecution, disappearances, executions, exile were the main characteristics of the Greek society, and the finding and possession of various documents of the left, was considered as proof for the sentencing of the owners and this is why so many documents were destroyed.
Documents do exist, some of them are buried in the state's archives, ministries of national defense and public order while some others have been kept in other government departments and they are partially accessible. Some of these documents are in archives of political parties and only a part of them is accessible. Equally accessible (or soon to be) are the photography archives, in collections of various museums and institutions. The transparency of the access for study, to all of these historical relics of the struggle of the Greek people for democracy, popular sovereignty, and freedom must be obvious to all.
Some goals of this study are:
- To find and certify the names of photographers, the recovery and simultaneously the evaluation of their work,
- To be recorded the services that some photographers from that period offered to foreign missions,
- The opportunity to seek further information for those (specifically the young photojournalists) who want to know what happened that period (the before and the after),
- To explore the possibilities of establishing a code of ethics for professional photographers and its compliance,
- To analyze the function of the various photographic archives in museums and in private collections,
- The attempt of gathering digital copies of all the documents of this specific period (and wider) and at the same time the creation of a common data base, accessible to scholars.
More specifically, for the photographic archives I mention the following: in ERT there is the archive of Petros Poulidis (the data base of his photos has already been published on the web).
Petros Poulidis, who is considered to be one of the older press photographers, since 1912-4 (although the occupation period is the most obscure of his life), continued his activity during and after the liberation.
In Benaki museum, there are the archives of Dimitris Harisiadis and Voula Papaioannou but they both photographed the after and the dead ones. Their operation of having their camera under the service of his majesty, the propaganda, is obvious although some historians of photography classify them to the pioneers of the so-called Humanistic Photography, in Greece.
Harisiadis worked (from 1944 to 1956) on behalf of foreign assistance (political-economical-military) missions and Papaioannou worked while she was the leading manager of the photographic departments of the assistance missions. (And many press photographers worked openly or secretly on behalf of the assistance missions, too).
In the ELIA photographic archive, there are (the data bases have already been published on the internet) the Dimitris Papadimos' photo-archive. Papadimos served the Greek army at Egypt, as a war photographer, he went to Greece during the liberation and the events in December, the photo-archive of an amateur, Yorgos Vafiadakis, a part of the photojournalist Vasilis Tsakirakis' photo-archive, who is the only one, till now, that recorded wider the side of ELAS, as well. There are also, the photographs from the photo-book of the American press photographer Kessel, the photographs by the press photographer Spyros Halkidis and some photographs by the press photographer Kyriakos Kourpetis.
In the photographic archive at the War Museum, there are some 330-340 photographs, a lot of them with nationalistic content, 150-170 of them have been received from the British War Museum while the rest of them were shot by Greek photographers with no documentation.
In the Nikos Tolis' photographic archive/collection there are many pictures from the agency Photojournalists United and the press photographer Thomas Ionas and we are expecting a study with the collaboration of the Michalis Tsagaris' photo-archive/collection.
Several photographs are in photo-archives of the resistance organizations, but they are mostly memorial photographs of the ELAS fighters and pictures from disasters.
Several pictures were found in old and new books, the most of them badly printed and with no credits although we managed to credit some of them by comparing. Finally, it should be pointed out that there are also photographs from the forensic service but unfortunately, they are scattered and further research is needed. In the study, there is a special chapter on photographing corpses (along with the game of numbers) and their usage for the media and the corresponding chapter dedicated to the role of caption in photography.
A short passage from an interview of ours with the photographer Kostas Balafas is indicative:
- is the photographer's caption needed to be under the photograph?
"The role of the news photographer is difficult. In photography, the caption is necessary and this is so, because it can differentiate things.Photography which slavishly serves the purpose is a crime.The photographer should have a responsible opinion in the text that follows".
However, shortly after the Liberation, the using of the photographers in the political game had already started, too.........
Chapters in detail
1) photos before the battle
2) photos from the battlefields
3) photos from disasters
4) photos of dead corpses
simultaneously a short video (18 minutes) is screened, with corresponding pictures of the December 1944.
Manolis Kasimatis - cultural company Fotografizontas
Προταση εισηγησης που απορριφθηκε για το συνεδριο Greek (Hi)stories through the Lens Conference 8 -11 June 2011, King’s College London. Η ιδια εισηγηση με ελαχιστα διαφοροποιημενο κειμενο ειχε παρουσιαστει το συνεδριο του Δικτιου Μελετης Εμφυλιων πολεμων στις Πρεσπες το 2010.
In the present era, the historians of photography have recognized and classified the photographs and the photographers:
as Documentary Photography (press photographer),
as Humanistic Photography (photographers of the humanity),
as Memorial Photography (amateur photographers),
as Fabricated-Propagandistic Photography (employees photographers).
Can the evaluation of the photographic art be altered depending on the political beliefs of the researcher or can some objective definitions in classification be set?
Until now, the research on the documentary photography for the December in order to lead to a variety of conclusions has not been made due to the larger burden of the historians' political and social analysis. From the perspective of the historians of Greek photography, it is rather proved that they have not managed to combine the research in both the photographic and the political-social field and this is the reason why there is so much silence especially in difficult historical periods. However, the analysis of both the photographs and the actual action of the photographers as historical subjects can offer much more comprehensive data for reading the historical process.
The photographic coverage of the battles, all those which had been preceded and followed, were documented by two different views; the view of the most of the professional photojournalists, of Greek and foreign media and other foreign services, as well and the view of some citizens who carried a camera, something quite rare in that era.
From the perspective of ELAS despite that there was its cinematographic crew (which was consisted by Dimitris Megalidis, head cinematographer - painter, and Nysiriou and Papadoukas, photographers - cameramen), there has not been found any document to prove its presence in Athens.
Thus, the published photographs as recorded documents of the December came from the side of the winners while there are only a few samples from the defeated side. It is necessary to be noted that in Greece, the political situation from 1945 to 1974 couldn't be described as normal; imprisonments, tortures, persecution, disappearances, executions, exile were the main characteristics of the Greek society, and the finding and possession of various documents of the left, was considered as proof for the sentencing of the owners and this is why so many documents were destroyed.
Documents do exist, some of them are buried in the state's archives, ministries of national defense and public order while some others have been kept in other government departments and they are partially accessible. Some of these documents are in archives of political parties and only a part of them is accessible. Equally accessible (or soon to be) are the photography archives, in collections of various museums and institutions. The transparency of the access for study, to all of these historical relics of the struggle of the Greek people for democracy, popular sovereignty, and freedom must be obvious to all.
Some goals of this study are:
- To find and certify the names of photographers, the recovery and simultaneously the evaluation of their work,
- To be recorded the services that some photographers from that period offered to foreign missions,
- The opportunity to seek further information for those (specifically the young photojournalists) who want to know what happened that period (the before and the after),
- To explore the possibilities of establishing a code of ethics for professional photographers and its compliance,
- To analyze the function of the various photographic archives in museums and in private collections,
- The attempt of gathering digital copies of all the documents of this specific period (and wider) and at the same time the creation of a common data base, accessible to scholars.
More specifically, for the photographic archives I mention the following: in ERT there is the archive of Petros Poulidis (the data base of his photos has already been published on the web).
Petros Poulidis, who is considered to be one of the older press photographers, since 1912-4 (although the occupation period is the most obscure of his life), continued his activity during and after the liberation.
In Benaki museum, there are the archives of Dimitris Harisiadis and Voula Papaioannou but they both photographed the after and the dead ones. Their operation of having their camera under the service of his majesty, the propaganda, is obvious although some historians of photography classify them to the pioneers of the so-called Humanistic Photography, in Greece.
Harisiadis worked (from 1944 to 1956) on behalf of foreign assistance (political-economical-military) missions and Papaioannou worked while she was the leading manager of the photographic departments of the assistance missions. (And many press photographers worked openly or secretly on behalf of the assistance missions, too).
In the ELIA photographic archive, there are (the data bases have already been published on the internet) the Dimitris Papadimos' photo-archive. Papadimos served the Greek army at Egypt, as a war photographer, he went to Greece during the liberation and the events in December, the photo-archive of an amateur, Yorgos Vafiadakis, a part of the photojournalist Vasilis Tsakirakis' photo-archive, who is the only one, till now, that recorded wider the side of ELAS, as well. There are also, the photographs from the photo-book of the American press photographer Kessel, the photographs by the press photographer Spyros Halkidis and some photographs by the press photographer Kyriakos Kourpetis.
In the photographic archive at the War Museum, there are some 330-340 photographs, a lot of them with nationalistic content, 150-170 of them have been received from the British War Museum while the rest of them were shot by Greek photographers with no documentation.
In the Nikos Tolis' photographic archive/collection there are many pictures from the agency Photojournalists United and the press photographer Thomas Ionas and we are expecting a study with the collaboration of the Michalis Tsagaris' photo-archive/collection.
Several photographs are in photo-archives of the resistance organizations, but they are mostly memorial photographs of the ELAS fighters and pictures from disasters.
Several pictures were found in old and new books, the most of them badly printed and with no credits although we managed to credit some of them by comparing. Finally, it should be pointed out that there are also photographs from the forensic service but unfortunately, they are scattered and further research is needed. In the study, there is a special chapter on photographing corpses (along with the game of numbers) and their usage for the media and the corresponding chapter dedicated to the role of caption in photography.
A short passage from an interview of ours with the photographer Kostas Balafas is indicative:
- is the photographer's caption needed to be under the photograph?
"The role of the news photographer is difficult. In photography, the caption is necessary and this is so, because it can differentiate things.Photography which slavishly serves the purpose is a crime.The photographer should have a responsible opinion in the text that follows".
However, shortly after the Liberation, the using of the photographers in the political game had already started, too.........
Chapters in detail
1) photos before the battle
2) photos from the battlefields
3) photos from disasters
4) photos of dead corpses
simultaneously a short video (18 minutes) is screened, with corresponding pictures of the December 1944.
Manolis Kasimatis - cultural company Fotografizontas
Προταση εισηγησης που απορριφθηκε για το συνεδριο Greek (Hi)stories through the Lens Conference 8 -11 June 2011, King’s College London. Η ιδια εισηγηση με ελαχιστα διαφοροποιημενο κειμενο ειχε παρουσιαστει το συνεδριο του Δικτιου Μελετης Εμφυλιων πολεμων στις Πρεσπες το 2010.
Greek (Hi)stories through the Lens Conference 8 -11 June 2011, King’s College London
Greek (Hi)stories through the Lens Conference
8 -11 June 2011, King’s College London
Safra Lecture Theatre Provisional Programme
Wednesday 8 June
15.30-17.00: Place and Material Culture (1)
Katerina Zacharia (Loyola Marymount University)
Postcards from Greece: The Uses of Antiquity in Early Tourist Photographic Depictions
Frederick Bohrer (Hood College)
Doors to the Past: W. J. Stillman (and Freud) on the Acropolis
Yannis Hamilakis (University of Southampton) & Fotis Ifantidis (Aristotle University of Thessaloniki)
The Photographic and the Archaeological: The Other Acropolis
17.15-18.30: Keynote lecture
John Stathatos (Independent)
The Three-Way Mirror: Photography as Recorder, Mirror and Model of Greek National Identity
Thursday 9 June
09.30-11.00: Place and Material Culture (2)
Anna Simandiraki-Grimshaw (University of Bath) & Fay Stevens (University College London)
The Girl and the Pithos: Archaeology, Photography and People in Knossos in the Early 1900s
Artemis Leontis & Lauren Talalay (University of Michigan)
Kelsey-Swain Expeditions to Monasteries in the Aegean, 1920-24
Penelope Papailias (University of Thessaly)
Projecting Places: “Greece” as Backdrop in Migrant Photos
11.15-13.00: Gazing through Selfhood and Otherness
Aliki Tsirgialou (Benaki Museum)
Photographing Greece in the Nineteenth Century
Heather Grossman (University of Illinois at Chicago)
Photographing the Present, Constructed with the Past: The Photographic Mediation of Modernisation in Nineteenth-Century Greece
Yannis Papadopoulos (Panteion University)
Transatlantic Networks and Middle-Eastern Traces: Snapshots from the Life of the Muratoglu Family
Kostas Ioannidis (University of Ioannina) & Eleni Mouzakiti (Independent)
Greece through the Stereoscope: Constituting Spectatorship through Texts and Images
14.30-16.00: Intermedialities (1): Postcards and the Press
Zacharenia Simandiraki (Historical Archives of Crete)
Cretan Independence (1898-1913) through the Postcards of Chania
Emmanuel Seiragakis (University of Crete)
Restoring the Interwar Stage through the Lens
Mathilde Pyrli (Hellenic Literary and Historical Archive)
Dimitri Papadimos, 1950-1970: Images of a Vanishing Greece through the Illustrated Press
16.15-18.00: Intermedialities (2): Literature and Film
Theodoros Chiotis (University of Oxford)
Archaeology of refraction: temporality and subject in George Seferis’ photographs
Eleni Papargyriou (King’s College London)
Textual Contexts of Consumption: Greek Literary Photo-Books
Yannis Skopeteas (University of the Aegean)
Filming Photographs: The Adventures of Photographic Pictures in Greek Fiction Films
Erato Basea (University of Oxford)
The Spectacle of Makronissos. On the Role of Photography in Helias Giannakakis and Evi Karambatsou’s Makronissos (2008)
18.15-19.30: Keynote lecture
Eduardo Cadava (Princeton University)
A Land of Light and Shadows: Modern Greek Literature and Photography
Friday 10 June
09.30-11.15: Photography as Propaganda
Gregory Paschalidis (Aristotle University of Thessaloniki)
Ambiguous Ambassadors: Photography and Greek Cultural Diplomacy
Nathalie Patricia Soursos (University of Vienna)
Photography and Dictatorship: The Cases of Ioannis Metaxas in Greece and Mussolini in Italy
Kostis Kornetis (Brown University)
Photography in Times of Dictatorship: The Case of Greece under the Colonels (1967-74)
Eleni Kouki (University of Athens)
War Photographs Re-Used: An Approach to the Photographic Collection of the Memorial Museum of the Battle of Sarantaporon in Elassona
11.45-13.30: War, Testimonies and Narratives (1)
Constantina Vassalou (Panteion University)
The Cretan Question and the Greco-Turkish War of 1897 through the Stereoscope Lens of J. Jarvis
Georgios Giannakopoulos (Queen Mary College)
Frames of the Greco-Turkish War in Anatolia (1919-1922): A.J Toynbee’s Testimony
Alice James (Shippensburg University of Pennsylvania)
Asia Minor Refugees: Photographs and Memory
Fani Constantinou (Benaki Museum)
Turning the Camera on Children during the German Occupation and the Civil War: Silences and Narrations
15.00-16.45: War, Testimonies and Narratives (2)
Elena Mamoulaki (National Technical University of Athens)
The Formation of Collective Memory through Photographs: Memories of Civil War Exile on a Greek Island
Tassoula Vervenioti (Hellenic Open University)
The Detainees of the Greek Civil War (1947-52): The Photographs of the Representatives of the International Committee of the Red Cross
Laurie Kain Hart (Haverford College)
Photographic Representations and the Recuperation of Life after Civil War
Barbara Dawn Smith (Independent)
Refugee Photographers: Snapshots of a Camp
17.15-18.30: Keynote lecture
Ludmila Jordanova (King’s College London)
Photographic Relationships: Historians and Photography
Saturday 11 June (Council Room)
11.00-12.45: Authorship and Cultural Politics
Iro Katsaridou (Museum of Byzantine Culture, Thessaloniki)
Photography and the Youth: Greece’s Cultural Policy in the 1980s
Vangelis Ioakeimidis (Thessaloniki Museum of Photography)
Authorial Approaches of the Current Greek Photographic Scene: Conditions and Prerequisites
Christopher Marinos (University of Thessaly)
“Life in the Woods”: The Photographs of Thanassis Totsikas
Katerina Kralova (Charles University, Prague)
Greece in the Pictures of Josef Koudelka
14.30-16.00: Imagining Communities (1): Producing Locales
Costis Antoniadis (Technical University, Athens)
A 140-year Panorama of Photography from the Mount Athos Photographic Archive
Konstantinos Kalatzis (University College London)
Visualising Highland Crete: Photography, Power and Imagination in Sphakia, Crete
Roland Moore (Pacific Institute for Research and Evaluation)
Depicting Tradition in Arachova: Photographic Reflexivity
16.15-17.45: Imagining Communities (2): Diaspora and Nostalgia
Nicholas Pappas (University of New South Wales)
An Island and Its Diaspora: Memory, Familial Bonds and the Role of Photography, 1900-1943
Rodanthi Tzanelli (University of Leeds)
Spectacular Recovery and Memory Trade in Old Thessaloniki
Margaret Kenna (Swansea University)
From “Here and Now” to “Then and There”: Reflections on Fieldwork Photography in the Nineteen-Sixties
8 -11 June 2011, King’s College London
Safra Lecture Theatre Provisional Programme
Wednesday 8 June
15.30-17.00: Place and Material Culture (1)
Katerina Zacharia (Loyola Marymount University)
Postcards from Greece: The Uses of Antiquity in Early Tourist Photographic Depictions
Frederick Bohrer (Hood College)
Doors to the Past: W. J. Stillman (and Freud) on the Acropolis
Yannis Hamilakis (University of Southampton) & Fotis Ifantidis (Aristotle University of Thessaloniki)
The Photographic and the Archaeological: The Other Acropolis
17.15-18.30: Keynote lecture
John Stathatos (Independent)
The Three-Way Mirror: Photography as Recorder, Mirror and Model of Greek National Identity
Thursday 9 June
09.30-11.00: Place and Material Culture (2)
Anna Simandiraki-Grimshaw (University of Bath) & Fay Stevens (University College London)
The Girl and the Pithos: Archaeology, Photography and People in Knossos in the Early 1900s
Artemis Leontis & Lauren Talalay (University of Michigan)
Kelsey-Swain Expeditions to Monasteries in the Aegean, 1920-24
Penelope Papailias (University of Thessaly)
Projecting Places: “Greece” as Backdrop in Migrant Photos
11.15-13.00: Gazing through Selfhood and Otherness
Aliki Tsirgialou (Benaki Museum)
Photographing Greece in the Nineteenth Century
Heather Grossman (University of Illinois at Chicago)
Photographing the Present, Constructed with the Past: The Photographic Mediation of Modernisation in Nineteenth-Century Greece
Yannis Papadopoulos (Panteion University)
Transatlantic Networks and Middle-Eastern Traces: Snapshots from the Life of the Muratoglu Family
Kostas Ioannidis (University of Ioannina) & Eleni Mouzakiti (Independent)
Greece through the Stereoscope: Constituting Spectatorship through Texts and Images
14.30-16.00: Intermedialities (1): Postcards and the Press
Zacharenia Simandiraki (Historical Archives of Crete)
Cretan Independence (1898-1913) through the Postcards of Chania
Emmanuel Seiragakis (University of Crete)
Restoring the Interwar Stage through the Lens
Mathilde Pyrli (Hellenic Literary and Historical Archive)
Dimitri Papadimos, 1950-1970: Images of a Vanishing Greece through the Illustrated Press
16.15-18.00: Intermedialities (2): Literature and Film
Theodoros Chiotis (University of Oxford)
Archaeology of refraction: temporality and subject in George Seferis’ photographs
Eleni Papargyriou (King’s College London)
Textual Contexts of Consumption: Greek Literary Photo-Books
Yannis Skopeteas (University of the Aegean)
Filming Photographs: The Adventures of Photographic Pictures in Greek Fiction Films
Erato Basea (University of Oxford)
The Spectacle of Makronissos. On the Role of Photography in Helias Giannakakis and Evi Karambatsou’s Makronissos (2008)
18.15-19.30: Keynote lecture
Eduardo Cadava (Princeton University)
A Land of Light and Shadows: Modern Greek Literature and Photography
Friday 10 June
09.30-11.15: Photography as Propaganda
Gregory Paschalidis (Aristotle University of Thessaloniki)
Ambiguous Ambassadors: Photography and Greek Cultural Diplomacy
Nathalie Patricia Soursos (University of Vienna)
Photography and Dictatorship: The Cases of Ioannis Metaxas in Greece and Mussolini in Italy
Kostis Kornetis (Brown University)
Photography in Times of Dictatorship: The Case of Greece under the Colonels (1967-74)
Eleni Kouki (University of Athens)
War Photographs Re-Used: An Approach to the Photographic Collection of the Memorial Museum of the Battle of Sarantaporon in Elassona
11.45-13.30: War, Testimonies and Narratives (1)
Constantina Vassalou (Panteion University)
The Cretan Question and the Greco-Turkish War of 1897 through the Stereoscope Lens of J. Jarvis
Georgios Giannakopoulos (Queen Mary College)
Frames of the Greco-Turkish War in Anatolia (1919-1922): A.J Toynbee’s Testimony
Alice James (Shippensburg University of Pennsylvania)
Asia Minor Refugees: Photographs and Memory
Fani Constantinou (Benaki Museum)
Turning the Camera on Children during the German Occupation and the Civil War: Silences and Narrations
15.00-16.45: War, Testimonies and Narratives (2)
Elena Mamoulaki (National Technical University of Athens)
The Formation of Collective Memory through Photographs: Memories of Civil War Exile on a Greek Island
Tassoula Vervenioti (Hellenic Open University)
The Detainees of the Greek Civil War (1947-52): The Photographs of the Representatives of the International Committee of the Red Cross
Laurie Kain Hart (Haverford College)
Photographic Representations and the Recuperation of Life after Civil War
Barbara Dawn Smith (Independent)
Refugee Photographers: Snapshots of a Camp
17.15-18.30: Keynote lecture
Ludmila Jordanova (King’s College London)
Photographic Relationships: Historians and Photography
Saturday 11 June (Council Room)
11.00-12.45: Authorship and Cultural Politics
Iro Katsaridou (Museum of Byzantine Culture, Thessaloniki)
Photography and the Youth: Greece’s Cultural Policy in the 1980s
Vangelis Ioakeimidis (Thessaloniki Museum of Photography)
Authorial Approaches of the Current Greek Photographic Scene: Conditions and Prerequisites
Christopher Marinos (University of Thessaly)
“Life in the Woods”: The Photographs of Thanassis Totsikas
Katerina Kralova (Charles University, Prague)
Greece in the Pictures of Josef Koudelka
14.30-16.00: Imagining Communities (1): Producing Locales
Costis Antoniadis (Technical University, Athens)
A 140-year Panorama of Photography from the Mount Athos Photographic Archive
Konstantinos Kalatzis (University College London)
Visualising Highland Crete: Photography, Power and Imagination in Sphakia, Crete
Roland Moore (Pacific Institute for Research and Evaluation)
Depicting Tradition in Arachova: Photographic Reflexivity
16.15-17.45: Imagining Communities (2): Diaspora and Nostalgia
Nicholas Pappas (University of New South Wales)
An Island and Its Diaspora: Memory, Familial Bonds and the Role of Photography, 1900-1943
Rodanthi Tzanelli (University of Leeds)
Spectacular Recovery and Memory Trade in Old Thessaloniki
Margaret Kenna (Swansea University)
From “Here and Now” to “Then and There”: Reflections on Fieldwork Photography in the Nineteen-Sixties
20.4.11
Μουσείο Μπενάκη «Ρούντο Σβαρτσ, Κρήτη, 1943. ενας ζωγράφος με τη στολή της Βέρμαχτ».
Κάθε χρόνο με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Μουσείων, το Μουσείο Μπενάκη
τιμά έναν πολιτιστικό οργανισμό της περιφέρειας για την πνευματική του προσφορά. Το 2005 τιμήθηκε η Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ του Μετσόβου, το 2006 το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, το 2007 το Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου, το 2008 το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το 2009 το Λαογραφικό – Ιστορικό Μουσείο Λάρισας, το 2010 το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης του Ρεθύμνου. Φέτος τιμάται η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών για το Ιστορικό της Μουσείο.
Με την ευκαιρία αυτή φιλοξενείται στους χώρους του κτιρίου της οδού Πειραιώς η έκθεση «Ρούντο Σβαρτσ, Κρήτη, 1943. eνας ζωγράφος με τη στολή της Βέρμαχτ».
Στα τέλη Ιανουαρίου 1943, ο ζωγράφος Rudo Schwarz, γεννημένος το 1906 στη Βόρεια Τσεχία, επίστρατος οπλίτης της Wehrmacht, φτάνει στην Κρήτη. Στον ενάμιση περίπου χρόνο παραμονής του, επιλέγει συνειδητά να αποκοπεί από την ζοφερή πραγματικότητα του πολέμου και να αποτυπώσει ζωγραφικά, με το φωτογραφικό του φακό και σε μεθοδικές σημειώσεις στα ημερολόγιά του την άλλη εικόνα της Κρήτης, μακριά από τα δεινά της Κατοχής. Μνημεία, τοπία ανέπαφα, λαϊκή αρχιτεκτονική, ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, έναν αρχέγονο πολιτισμό που τον συναρπάζει. Στην έκθεση παρουσιάζεται επιλεγμένο τμήμα του αρχείου Schwarz που δωρήθηκε στην Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών από τους κληρονόμους του. Το αρχείο, που απαρτίζεται από ημερολόγια 388 σελίδων με σχέδια και ακουαρέλες, 461 ασπρόμαυρες φωτογραφίες και 18 ζωγραφικούς πίνακες είναι κατατεθειμένο στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης.
Η έκθεση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης (Μάιος – Νοέμβριος 2010).
http://www.historical-museum.gr/schwarz/index.html
λιγα λογια
Τον Οκτώβριο του 2008 η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών έγινε αποδέκτης μιας γενναιόδωρης παραχώρησης. Οι κύριοι Ingo Schwarz-Quandt και Heinz Schwarz, γιοι του Γερμανού ζωγράφου Rudo Schwarz, δώρισαν στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης ένα τμήμα του αρχείου και των έργων του πατέρα τους, ο οποίος, ως στρατιώτης της Βέρμαχτ, υπηρέτησε στην Κρήτη το 1943-44. Το κρητικό Αρχείο Rudo Schwarz περιλαμβάνει 18 ελαιογραφίες και πορτραίτα με μολύβι ή κάρβουνο, ένα Φωτογραφικό Άλμπουμ με 460 περίπου φωτογραφίες και ένα Ημερολόγιο 388 σελίδων, στο οποίο καταγράφεται η περιήγησή του κυρίως στο νομό Ηρακλείου και το βορειοδυτικό τμήμα του νομού Λασηθίου με ένθετα λεπτομερή σχέδια (ακουαρέλλες, παστέλ, σκίτσα με μολύβι και πενάκι).
Επιλογές από το σημαντικό αυτό υλικό εκτίθενται στην περιοδική έκθεση «Ρούντο Σβαρτς, Κρήτη, 1943. Ένας ζωγράφος με τη στολή της Βέρμαχτ», που εγκαινιάστηκε στις 12 Μαΐου 2010 στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και θα διαρκέσει ώς τις αρχές Νοεμβρίου.
Επισης με αφορμη την εκθεση εγινε και ενα ιστορικο συμποσιο με θέμα ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ '43
(Επιστημονικό συμπόσιο για την κατεχόμενη Κρήτη
κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου)
στο πραγματοπιηθηκε στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης
(Παρασκευή 26 & Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010) Το δελτιο τυπου αναφερει:
Στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων που συνοδεύουν την περιοδική έκθεση Ρούντο Σβαρτς, Κρήτη, 1943. Ένας ζωγράφος με τη στολή της Βέρμαχτ, η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών διοργανώνει στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης την Παρασκευή 26 και το Σάββατο 27 Νοεμβρίου του 2010 επιστημονικό συμπόσιο με τίτλο ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ '43 και θέμα τις πολυποίκιλες πτυχές της καθημερινότητας στην κατεχόμενη Κρήτη. Το συμπόσιο σηματοδοτεί την ολοκλήρωση της παραπάνω έκθεσης (Μάιος-Νοέμβριος 2010), η οποία παρουσιάζει το ζωγραφικό και φωτογραφικό αρχείο καθώς και το προσωπικό ημερολόγιο του Γερμανού ζωγράφου Ρούντο Σβαρτς που υπηρέτησε ως στρατιώτης στην Κρήτη κατά την περίοδο 1943-1944. Στόχος του συμποσίου είναι να αναδείξει τις λιγότερο γνωστές πτυχές της κατοχικής καθημερινότητας στα αστικά κέντρα και την ύπαιθρο της Κρήτης κατά την περίοδο της Γερμανοϊταλικής κατοχής, εστιάζοντας στη διετία 1943-1944, περίοδο που ο Σβαρτς υπηρετεί στο νησί και καταγράφει την καθημερινότητα των κατοίκων του, τη φύση, τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία. Στο πλαίσιο του συμποσίου, εκτός των ερευνητικών εισηγήσεων, θα παρουσιαστούν άγνωστα αρχειακά σύνολα, όπως φωτογραφικά αρχεία Γερμανών στρατιωτικών που υπηρέτησαν στην Κρήτη, καθώς και προσωπικές μαρτυρίες-αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν εκείνη την περίοδο.
τιμά έναν πολιτιστικό οργανισμό της περιφέρειας για την πνευματική του προσφορά. Το 2005 τιμήθηκε η Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ του Μετσόβου, το 2006 το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, το 2007 το Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου, το 2008 το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το 2009 το Λαογραφικό – Ιστορικό Μουσείο Λάρισας, το 2010 το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης του Ρεθύμνου. Φέτος τιμάται η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών για το Ιστορικό της Μουσείο.
Με την ευκαιρία αυτή φιλοξενείται στους χώρους του κτιρίου της οδού Πειραιώς η έκθεση «Ρούντο Σβαρτσ, Κρήτη, 1943. eνας ζωγράφος με τη στολή της Βέρμαχτ».
Στα τέλη Ιανουαρίου 1943, ο ζωγράφος Rudo Schwarz, γεννημένος το 1906 στη Βόρεια Τσεχία, επίστρατος οπλίτης της Wehrmacht, φτάνει στην Κρήτη. Στον ενάμιση περίπου χρόνο παραμονής του, επιλέγει συνειδητά να αποκοπεί από την ζοφερή πραγματικότητα του πολέμου και να αποτυπώσει ζωγραφικά, με το φωτογραφικό του φακό και σε μεθοδικές σημειώσεις στα ημερολόγιά του την άλλη εικόνα της Κρήτης, μακριά από τα δεινά της Κατοχής. Μνημεία, τοπία ανέπαφα, λαϊκή αρχιτεκτονική, ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, έναν αρχέγονο πολιτισμό που τον συναρπάζει. Στην έκθεση παρουσιάζεται επιλεγμένο τμήμα του αρχείου Schwarz που δωρήθηκε στην Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών από τους κληρονόμους του. Το αρχείο, που απαρτίζεται από ημερολόγια 388 σελίδων με σχέδια και ακουαρέλες, 461 ασπρόμαυρες φωτογραφίες και 18 ζωγραφικούς πίνακες είναι κατατεθειμένο στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης.
Η έκθεση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης (Μάιος – Νοέμβριος 2010).
http://www.historical-museum.gr/schwarz/index.html
λιγα λογια
Τον Οκτώβριο του 2008 η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών έγινε αποδέκτης μιας γενναιόδωρης παραχώρησης. Οι κύριοι Ingo Schwarz-Quandt και Heinz Schwarz, γιοι του Γερμανού ζωγράφου Rudo Schwarz, δώρισαν στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης ένα τμήμα του αρχείου και των έργων του πατέρα τους, ο οποίος, ως στρατιώτης της Βέρμαχτ, υπηρέτησε στην Κρήτη το 1943-44. Το κρητικό Αρχείο Rudo Schwarz περιλαμβάνει 18 ελαιογραφίες και πορτραίτα με μολύβι ή κάρβουνο, ένα Φωτογραφικό Άλμπουμ με 460 περίπου φωτογραφίες και ένα Ημερολόγιο 388 σελίδων, στο οποίο καταγράφεται η περιήγησή του κυρίως στο νομό Ηρακλείου και το βορειοδυτικό τμήμα του νομού Λασηθίου με ένθετα λεπτομερή σχέδια (ακουαρέλλες, παστέλ, σκίτσα με μολύβι και πενάκι).
Επιλογές από το σημαντικό αυτό υλικό εκτίθενται στην περιοδική έκθεση «Ρούντο Σβαρτς, Κρήτη, 1943. Ένας ζωγράφος με τη στολή της Βέρμαχτ», που εγκαινιάστηκε στις 12 Μαΐου 2010 στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και θα διαρκέσει ώς τις αρχές Νοεμβρίου.
Επισης με αφορμη την εκθεση εγινε και ενα ιστορικο συμποσιο με θέμα ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ '43
(Επιστημονικό συμπόσιο για την κατεχόμενη Κρήτη
κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου)στο πραγματοπιηθηκε στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης
(Παρασκευή 26 & Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010) Το δελτιο τυπου αναφερει:
Στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων που συνοδεύουν την περιοδική έκθεση Ρούντο Σβαρτς, Κρήτη, 1943. Ένας ζωγράφος με τη στολή της Βέρμαχτ, η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών διοργανώνει στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης την Παρασκευή 26 και το Σάββατο 27 Νοεμβρίου του 2010 επιστημονικό συμπόσιο με τίτλο ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ '43 και θέμα τις πολυποίκιλες πτυχές της καθημερινότητας στην κατεχόμενη Κρήτη. Το συμπόσιο σηματοδοτεί την ολοκλήρωση της παραπάνω έκθεσης (Μάιος-Νοέμβριος 2010), η οποία παρουσιάζει το ζωγραφικό και φωτογραφικό αρχείο καθώς και το προσωπικό ημερολόγιο του Γερμανού ζωγράφου Ρούντο Σβαρτς που υπηρέτησε ως στρατιώτης στην Κρήτη κατά την περίοδο 1943-1944. Στόχος του συμποσίου είναι να αναδείξει τις λιγότερο γνωστές πτυχές της κατοχικής καθημερινότητας στα αστικά κέντρα και την ύπαιθρο της Κρήτης κατά την περίοδο της Γερμανοϊταλικής κατοχής, εστιάζοντας στη διετία 1943-1944, περίοδο που ο Σβαρτς υπηρετεί στο νησί και καταγράφει την καθημερινότητα των κατοίκων του, τη φύση, τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία. Στο πλαίσιο του συμποσίου, εκτός των ερευνητικών εισηγήσεων, θα παρουσιαστούν άγνωστα αρχειακά σύνολα, όπως φωτογραφικά αρχεία Γερμανών στρατιωτικών που υπηρέτησαν στην Κρήτη, καθώς και προσωπικές μαρτυρίες-αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν εκείνη την περίοδο.
2.4.11
Eνδογενή προβλήματα στη φωτογραφία της Αντίστασης ή Φωτογραφίες και φωτογράφοι που έμειναν στο ημίφως
http://www.epohi.gr/portal/politismos
Κωστής Λιόντης
Σε όσα προτίθεμαι να καταθέσω δεν πρόκειται να ακολουθήσω κάποιο μεθοδολογικό εργαλείο. Ούτε έχω την πρόθεση να αναπτύξω κάποια θεωρία. Θα κάνω μία απλή, μάλλον εμπειρική, προσέγγιση του θέματος. Δίνω προκαταβολικά αυτές τις εξηγήσεις για να προλάβω πιθανές ενστάσεις ή υψηλές απαιτήσεις.
Πρέπει, καταρχήν, να δώσω τις ακριβείς συντεταγμένες πλοήγησης στο θέμα ή, το πλαίσιο όπως λένε, γιατί υπάρχει κίνδυνος παρερμηνειών. Ο πόλεμος, κατά κοινή παραδοχή, παρουσιάζει διττή υπόσταση. Η μία είναι του μετώπου, με τις ένοπλες συγκρούσεις και η άλλη του άμαχου πληθυσμού στα μετόπισθεν, Εάν αυτό το δεχθούμε ως γενική αρχή, τότε, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, πέρα από τις υπάρχουσες ιδιαιτερότητες, έχουμε το ένοπλο αντάρτικο στην ορεινή Ελλάδα και τον υπό ξένη τριπλή κατοχή άμαχο πληθυσμό των αστικών περιοχών.
Εκ των πραγμάτων, η φωτογραφία παρουσιάζει και αυτή διττή υπόσταση και αντανακλαστικά ταυτίζεται, σχεδόν απόλυτα, με τις δραματικές συνθήκες αυτής της περιόδου.
Δεν γνωρίζω εάν κατά το παρελθόν, τους Βαλκανικούς πολέμους και την Μικρασιατική εκστρατεία, παρατηρείται το ανάλογο φωτογραφικό ζεύγος. Πάντως, στην κατοχική φωτογραφία πρέπει να θεωρηθεί ως δεδομένο. Συμπληρώνεται μάλιστα, με ένα δεύτερο φωτογραφικό ζεύγος, που λειτουργεί ως αντικριστός καθρέφτης προς το προηγούμενο. Είναι η διττή όψη της κατοχικής εικόνας, τόσο η ένοπλη όσο και αυτή του άμαχου πληθυσμού, η οποία προκύπτει από τα φωτο-κινηματογραφικά συνεργεία των γερμανικών στρατευμάτων.
Αυτό είναι το σύμπαν της κατοχικής φωτογραφίας. Μέσα του, ως υποσύνολο, ταξινομείται και ο αστερισμός της αμιγώς αντιστασιακής φωτογραφίας. Χρονικά ορίζεται στο διάστημα μεταξύ Απριλίου 1941 και Οκτωβρίου 1944.
Μπαίνω τώρα στο δεύτερο σκέλος του πλαισίου: Στο αμιγώς φωτογραφικό πεδίο και τις εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες του. Σύμφωνα με την Ιστορία της Ελληνικής Φωτογραφίας του Άλκη Ξανθάκη, οι Σύμμαχοι, υποχωρώντας τον Απρίλιο του 1941, κατέστρεψαν τις εγκαταστάσεις της Kodak στην Αθήνα. Κι αυτό για να μην περιέλθουν στα γερμανικά στρατεύματα. Η καταστροφή είχε ως επακόλουθο, να διασωθούν ελάχιστα φιλμ και τεχνικό υλικό. Σ' αυτό προστίθεται ο αποκλεισμός του ελλαδικού χώρου από τους Συμμάχους και έτσι οι ελλείψεις πολλαπλασιάζονται. Στη στέρηση υλικού έρχεται να προστεθεί ένας άλλος, πολύ πιο αρνητικός παράγοντας. Κατά την Ιστορία του Ξανθάκη και πάλι: οι κατοχικές αρχές απαγόρευαν ρητά τη φωτογράφιση σε δημόσιους χώρους, απειλώντας τους παραβάτες με ποινή θανάτου. Πρώτο αρνητικό επακόλουθο αυτής της απαγόρευσης, να γίνονται πλέον λήψεις μόνο από ριψοκίνδυνους. Δεύτερο επακόλουθο, είναι η εξ ανάγκης καταφυγή στην ανωνυμία. Για τους τολμηρούς παραβάτες, πιθανή διαρροή ονόματος, ήταν κίνδυνος ζωής. Είτε φωτογράφος, είτε κάποιος άλλος που μπορεί να κρατούσε φωτογραφικά τεκμήρια, έκανε τα πάντα εν κρυπτώ και λούφαζε στο προστατευτικό κέλυφος της ανωνυμίας. Έτσι, τα περιθώρια ταυτοποίησης φωτογραφικού υλικού και σχετικών πληροφοριών στενεύουν. Φτάνουν, μετά την Κατοχή και κυρίως σήμερα, να δείχνουν σχεδόν ανύπαρκτα. Οι πληροφορίες είναι ισχνές, αλλοιωμένες λόγω παρανομίας, ρευστές και συχνά αντιφάσκουσες. Εάν λάβουμε υπόψη και τις εξωγενείς δυσκολίες - στις οποίες θα αναφερθώ σε λίγο - τότε αντιλαμβάνεται κανείς τη δυσχερή θέση της έρευνας. Αυτό, βεβαίως, δε σημαίνει εγκατάλειψη. Η αναζήτηση γίνεται πιο περίπλοκη, ενδεχομένως και πιο γοητευτική, αλλά όχι απαγορευτική πριν εξαντληθεί. Ανέφερα όλα τα προηγούμενα γιατί συνιστούν τις γενικές και ειδικές συνθήκες του φωτογραφικού περιβάλλοντος επί Κατοχής. Πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, όταν κάνουμε γενική ή και ειδική μνεία στη φωτογραφία αυτής της περιόδου. Μακάρι, όμως, να τελειώναμε εδώ. Εξίσου σοβαρά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι μετακατοχικές συνθήκες. Ιδιαίτερα αυτές, γιατί μέχρι και το 1974, η ροή των πραγμάτων δεν είναι ρόδινη. Ίσα ίσα το αντίθετο.
Μετά τον Εμφύλιο, με τα λεγόμενα «έκτακτα μέτρα», που στόχευαν στην απο-ΕΑΜοποίηση του κοινωνικού σώματος, οικοδομήθηκε μία μονολιθικού τύπου κοινωνία, με βίαιο αποκλεισμό συγκεκριμένης κατηγορίας ανθρώπων. Ήταν τα επικίνδυνα μιάσματα...................
Σημείωση: Το κείμενο προέκυψε από σημειώσεις εισήγησης σε Ημερίδα με θέμα «Η φωτογραφία στα χρόνια της Αντίστασης. Ελλάδα, 1941-1944». Η Ημερίδα οργανώθηκε από το Μουσείο Μπενάκη, στις 27 Φεβ. 2011, με αφορμή έκθεση φωτογραφιών του Κώστα Μπαλάφα από το Αντάρτικο στην Ήπειρο.
συνεχεια του αρθρου
http://www.epohi.gr/portal/politismos/9251-%CE%95%CE%BD%CE%B4%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%AE-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82
Κωστής Λιόντης
Σε όσα προτίθεμαι να καταθέσω δεν πρόκειται να ακολουθήσω κάποιο μεθοδολογικό εργαλείο. Ούτε έχω την πρόθεση να αναπτύξω κάποια θεωρία. Θα κάνω μία απλή, μάλλον εμπειρική, προσέγγιση του θέματος. Δίνω προκαταβολικά αυτές τις εξηγήσεις για να προλάβω πιθανές ενστάσεις ή υψηλές απαιτήσεις.
Πρέπει, καταρχήν, να δώσω τις ακριβείς συντεταγμένες πλοήγησης στο θέμα ή, το πλαίσιο όπως λένε, γιατί υπάρχει κίνδυνος παρερμηνειών. Ο πόλεμος, κατά κοινή παραδοχή, παρουσιάζει διττή υπόσταση. Η μία είναι του μετώπου, με τις ένοπλες συγκρούσεις και η άλλη του άμαχου πληθυσμού στα μετόπισθεν, Εάν αυτό το δεχθούμε ως γενική αρχή, τότε, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, πέρα από τις υπάρχουσες ιδιαιτερότητες, έχουμε το ένοπλο αντάρτικο στην ορεινή Ελλάδα και τον υπό ξένη τριπλή κατοχή άμαχο πληθυσμό των αστικών περιοχών.
Εκ των πραγμάτων, η φωτογραφία παρουσιάζει και αυτή διττή υπόσταση και αντανακλαστικά ταυτίζεται, σχεδόν απόλυτα, με τις δραματικές συνθήκες αυτής της περιόδου.
Δεν γνωρίζω εάν κατά το παρελθόν, τους Βαλκανικούς πολέμους και την Μικρασιατική εκστρατεία, παρατηρείται το ανάλογο φωτογραφικό ζεύγος. Πάντως, στην κατοχική φωτογραφία πρέπει να θεωρηθεί ως δεδομένο. Συμπληρώνεται μάλιστα, με ένα δεύτερο φωτογραφικό ζεύγος, που λειτουργεί ως αντικριστός καθρέφτης προς το προηγούμενο. Είναι η διττή όψη της κατοχικής εικόνας, τόσο η ένοπλη όσο και αυτή του άμαχου πληθυσμού, η οποία προκύπτει από τα φωτο-κινηματογραφικά συνεργεία των γερμανικών στρατευμάτων.
Αυτό είναι το σύμπαν της κατοχικής φωτογραφίας. Μέσα του, ως υποσύνολο, ταξινομείται και ο αστερισμός της αμιγώς αντιστασιακής φωτογραφίας. Χρονικά ορίζεται στο διάστημα μεταξύ Απριλίου 1941 και Οκτωβρίου 1944.
Μπαίνω τώρα στο δεύτερο σκέλος του πλαισίου: Στο αμιγώς φωτογραφικό πεδίο και τις εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες του. Σύμφωνα με την Ιστορία της Ελληνικής Φωτογραφίας του Άλκη Ξανθάκη, οι Σύμμαχοι, υποχωρώντας τον Απρίλιο του 1941, κατέστρεψαν τις εγκαταστάσεις της Kodak στην Αθήνα. Κι αυτό για να μην περιέλθουν στα γερμανικά στρατεύματα. Η καταστροφή είχε ως επακόλουθο, να διασωθούν ελάχιστα φιλμ και τεχνικό υλικό. Σ' αυτό προστίθεται ο αποκλεισμός του ελλαδικού χώρου από τους Συμμάχους και έτσι οι ελλείψεις πολλαπλασιάζονται. Στη στέρηση υλικού έρχεται να προστεθεί ένας άλλος, πολύ πιο αρνητικός παράγοντας. Κατά την Ιστορία του Ξανθάκη και πάλι: οι κατοχικές αρχές απαγόρευαν ρητά τη φωτογράφιση σε δημόσιους χώρους, απειλώντας τους παραβάτες με ποινή θανάτου. Πρώτο αρνητικό επακόλουθο αυτής της απαγόρευσης, να γίνονται πλέον λήψεις μόνο από ριψοκίνδυνους. Δεύτερο επακόλουθο, είναι η εξ ανάγκης καταφυγή στην ανωνυμία. Για τους τολμηρούς παραβάτες, πιθανή διαρροή ονόματος, ήταν κίνδυνος ζωής. Είτε φωτογράφος, είτε κάποιος άλλος που μπορεί να κρατούσε φωτογραφικά τεκμήρια, έκανε τα πάντα εν κρυπτώ και λούφαζε στο προστατευτικό κέλυφος της ανωνυμίας. Έτσι, τα περιθώρια ταυτοποίησης φωτογραφικού υλικού και σχετικών πληροφοριών στενεύουν. Φτάνουν, μετά την Κατοχή και κυρίως σήμερα, να δείχνουν σχεδόν ανύπαρκτα. Οι πληροφορίες είναι ισχνές, αλλοιωμένες λόγω παρανομίας, ρευστές και συχνά αντιφάσκουσες. Εάν λάβουμε υπόψη και τις εξωγενείς δυσκολίες - στις οποίες θα αναφερθώ σε λίγο - τότε αντιλαμβάνεται κανείς τη δυσχερή θέση της έρευνας. Αυτό, βεβαίως, δε σημαίνει εγκατάλειψη. Η αναζήτηση γίνεται πιο περίπλοκη, ενδεχομένως και πιο γοητευτική, αλλά όχι απαγορευτική πριν εξαντληθεί. Ανέφερα όλα τα προηγούμενα γιατί συνιστούν τις γενικές και ειδικές συνθήκες του φωτογραφικού περιβάλλοντος επί Κατοχής. Πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, όταν κάνουμε γενική ή και ειδική μνεία στη φωτογραφία αυτής της περιόδου. Μακάρι, όμως, να τελειώναμε εδώ. Εξίσου σοβαρά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι μετακατοχικές συνθήκες. Ιδιαίτερα αυτές, γιατί μέχρι και το 1974, η ροή των πραγμάτων δεν είναι ρόδινη. Ίσα ίσα το αντίθετο.
Μετά τον Εμφύλιο, με τα λεγόμενα «έκτακτα μέτρα», που στόχευαν στην απο-ΕΑΜοποίηση του κοινωνικού σώματος, οικοδομήθηκε μία μονολιθικού τύπου κοινωνία, με βίαιο αποκλεισμό συγκεκριμένης κατηγορίας ανθρώπων. Ήταν τα επικίνδυνα μιάσματα...................
Σημείωση: Το κείμενο προέκυψε από σημειώσεις εισήγησης σε Ημερίδα με θέμα «Η φωτογραφία στα χρόνια της Αντίστασης. Ελλάδα, 1941-1944». Η Ημερίδα οργανώθηκε από το Μουσείο Μπενάκη, στις 27 Φεβ. 2011, με αφορμή έκθεση φωτογραφιών του Κώστα Μπαλάφα από το Αντάρτικο στην Ήπειρο.
συνεχεια του αρθρου
http://www.epohi.gr/portal/politismos/9251-%CE%95%CE%BD%CE%B4%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%AE-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82
28.3.11
Μαρία Φέρλα - Μπεϊκου. (1925-2011)
"Οι ανταρτες της 13 μεραρχιας της ρουμελης"
Η ανθυπολοχαγος Γεωργια Παληγιαννοπουλου και η καπετανισσα Μαρια Φερλα
που διοικουν την διμοιρια ανταρτισσων της ΧΙΙΙ μεραρχιας της Ρουμελης
1.3.11
Φωτοκινηματογραφικο συνεργειο ΕΛΑΣ 1943-1945
Μια πρωτη συλλογη σκηνών που γυρισε το φωτοκινηματογραφικο συνεργειο του ΕΛΑΣ (Ελληνικος λαϊκος απελευθερωτικος στρατος) κατα τη διαρκεια της κατοχης μεχρι της συμφωνία της Βάρκιζας.Για πρωτη φορα μετα 67 χρονια αναγραφονται τα ονοματα των μελων του συνεργειου.
Δημητρης Μεγαλιδης προϊσταμενος
Ιωαννης Νισυριος οπερατερ-φωτογραφος
Θανασης Παπαδουκας οπερατερ-φωτογραφος
Κωστας Μακρης
Οι λεπτομερειες φωτογραφιων των τιτλων που απεικονιζουν μελη του φωτοκινηματογραφικου συνεργειου ειναι του Σπυρου Μελετζη.
Μεχρι σημερα κανενας σκηνοθετης (εκτος απο την Ρένα Χριστακη) απο οσους χρησιμοποιησαν σκηνες σε ντοκυμαντερ τους και οχι μονο, δεν εχει αναφερει το παραμικρο γι`αυτες...
ερευνητικη καταγραφη-πιστοποιηση (συνεχιζεται...)
Μανολης Κασιματης
πολιτιστικη εταιρεια ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ
Δημητρης Μεγαλιδης προϊσταμενος
Ιωαννης Νισυριος οπερατερ-φωτογραφος
Θανασης Παπαδουκας οπερατερ-φωτογραφος
Κωστας Μακρης
Οι λεπτομερειες φωτογραφιων των τιτλων που απεικονιζουν μελη του φωτοκινηματογραφικου συνεργειου ειναι του Σπυρου Μελετζη.
Μεχρι σημερα κανενας σκηνοθετης (εκτος απο την Ρένα Χριστακη) απο οσους χρησιμοποιησαν σκηνες σε ντοκυμαντερ τους και οχι μονο, δεν εχει αναφερει το παραμικρο γι`αυτες...
ερευνητικη καταγραφη-πιστοποιηση (συνεχιζεται...)
Μανολης Κασιματης
πολιτιστικη εταιρεια ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ
28.2.11
Καταγραφωντας αλλους φωτογραφους Εθνικης Αντιστασης Ι
Η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας είναι σημαντικό καθήκον στην έρευνα ενός μελετητή. Αναγκαίο να αποκατασταθούν τα όνοματα όσων φωτογράφων το υλικό τους οικειοποιήθηκε απο κάποιους άλλους και να συμπεριληφθούν επιτέλους στους φωτογράφους της Εθνικής Αντίστασης. Και όσο αφορά την περιφέρεια και τους κατά τόπους ξεχασμένους φωτογράφους, πόσο ακόμα θα περιμένουν τους μελετητές;
Μπορεί κατά καιρούς κάποιοι να είχαν, αλλά και στις μέρες μας ορισμένοι μελετητές να έχουν, την άποψη ότι, μιάς και ορισμένα λευκώματα εκδόθηκαν και αντίστοιχες εκθέσεις πραγματοποιήθηκαν για να τιμηθεί ο απελευθερωτικός αγώνας και η αντίσταση, δεν χρειαζότουσαν τόσες πολλές λεπτομέρειες. Προηγείται η άποψη "για το καλό του κινήματος". Θεωρώ οτι θα τιμηθεί η Εθνική Αντίσταση και οι πρωταγωνιστές της πιο ολοκληρωμένα όταν αποκατασταθούν και τα ονόματα όλων των φωτοκινηματογραφιστων και όχι μόνο.
Η διατήρηση της μνήμης και η έρευνα για την αποκατάσταση συνεχίζονται.
Φωτοκινηματογραφικό συνεργείο γενικού στρατηγείου ΕΛΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΓΑΛΙΔΗΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΣΥΡΙΟΥ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΔΟΥΚΑΣ
θεάτρο στο βουνό
θερισμός
ΛΑΖΑΡΟΣ ΑΚΚΕΡΜΑΝΙΔΗΣ
ΟΜΜ ΕΛΑΣ Μακεδονίας,
Απελευθέρωση Θεσσσαλονίκης
Μπορεί κατά καιρούς κάποιοι να είχαν, αλλά και στις μέρες μας ορισμένοι μελετητές να έχουν, την άποψη ότι, μιάς και ορισμένα λευκώματα εκδόθηκαν και αντίστοιχες εκθέσεις πραγματοποιήθηκαν για να τιμηθεί ο απελευθερωτικός αγώνας και η αντίσταση, δεν χρειαζότουσαν τόσες πολλές λεπτομέρειες. Προηγείται η άποψη "για το καλό του κινήματος". Θεωρώ οτι θα τιμηθεί η Εθνική Αντίσταση και οι πρωταγωνιστές της πιο ολοκληρωμένα όταν αποκατασταθούν και τα ονόματα όλων των φωτοκινηματογραφιστων και όχι μόνο.
Η διατήρηση της μνήμης και η έρευνα για την αποκατάσταση συνεχίζονται.
Φωτοκινηματογραφικό συνεργείο γενικού στρατηγείου ΕΛΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΓΑΛΙΔΗΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΣΥΡΙΟΥ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΔΟΥΚΑΣ
θεάτρο στο βουνό
θερισμός
ΛΑΖΑΡΟΣ ΑΚΚΕΡΜΑΝΙΔΗΣ
ΟΜΜ ΕΛΑΣ Μακεδονίας,
Απελευθέρωση Θεσσσαλονίκης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
